Seneye gelebilir o zamana kadar arkadaşsız kalacağım maalesef. En azından öyle düşünüyorum 2 gün sonra gel dışarı çıkalımda diyebilir o küstüğüm arkadaş.
Bak beni iyi dinle abi,
Benim de ailevi sebeplerden dolayı il değiştirme durumum oldu.
Buraya 6.Sınıftayken geldim, benim 6.sınıftayken çok yakın bir arkadaşım oldu.
Şansımız sayesinde 7'de ve 8'de beraber olduk.
Hatta o kadar garip ki, köyümüz aynı çıktı.
Şuan 9'a geçtim.
Bu virüs döneminde hiç bir okul arkadaşımla görüşmedim, yani aramadılar beni.
Kimse aramayınca bende aramadım, LGS'ye girdiğim güm görüştük sadece.
Sonra sınav bitti sonuçlar açıklandı hâla arayan yok, geçen babamın dükkana geldiler.
Aralarında en yakın arkadaşımda var, 3 kişi gelmişler beraber.
İçimden çok söylendim, pas vermedim bunlara arkamı döndüm selam aldım geçtim, telefona baktım arkamı dönüp.
(Bu grupla çok gezmiştim eskiden)
Sonra babam bu soytarılar gittikten sonra bana niye öküz gibi davrandığımı sordu, bende anlattım, hâk verir gibi oldu.
Şu an sadece mahalle arkadaşlarım var, onlarında öncelikli arkadaşı olduğumu sanmıyorum, kimse de benim önceliklim değil.
Yarın bir gün taşınırsak bunlarla çok görüşeceğimi de sanmıyorum, aynı şeyin laciverti olacak.
Yani demek istediğim, bu hayatta ailen dışında kimse kalıcı değildir olsa anca 15 senelik samimi arkadaşın olur, o da zor zaten. Üzülme arkadaş bulmaya çalış, kimseden de çekinecek değilsin, kimseninde aptal hareketlerini çekicek değilsin, yarın kapına geldiğinde yeni arkadaş buldum de geç, uğraşma bu tiplerle.
Yarın seni dövmeye de çalışır bunlar.