Arkadaşım yok

hejira

Centipat
Katılım
4 Şubat 2023
Mesajlar
14
Güzel sanatlarda okuyorum 10.sınıf olmama ragmen okulda 1 tane bile kafa dengi olduğum ve devamlı konuştuğum bir arkadaşım yok. Sınıfım 32 kişi ve sadece ben dahil 3 erkeğiz erkeklerden biri engelli zaten diğeri de vasıfsız. Kendine bile faydası olmayan kekonun teki. Konuşurken ağızdan herhangi bir küfür argo vesaire söylersem direkt atarlanıyor kavga ve artistlikten başka bir ugraşı yok o yüzden erkeklerden tamamen umudu kestim. Sınıftaki kızlarında hepsi egolu konuşulmuyor. Konuşmaya çalışınca da tersleyip yolluyorlar. Onlarla arkadaş olursam da lise hayatımı kızların yapmacık arkadaşlık ve dedikodularıyla geçiremem. Tek istediğim 4-5 kişilik samimi ve keyifli bir grubumun olması. Güzel sanatlar oldugundan okulun nüfusu 250 kişi ve ağırlıklı olarak kızlar var üst sınıflardakilerle arkadaşlık kurmayı denedim onlar zaten 2-3 kişi kendi arkadaş ortamlarını kurmuşlar o yüzden aralarına pek dahil olamıyorum. Ne yapmam gerek bilmiyorum. Okul değiştirmek istedim ailem karşı çıkıyor. Arkadaşsızlıktan kafayı yemek üzereyim. 1 yıldır sadece evden okula okuldan eve ve aynı şekilde tekrar ederek geçirdim. Hafta sonları arkadaşım olmadığından evde akşama kadar bilgisayar başında oturuyorum. Yaz tatilinde bile ailemle 2 hafta şehir dışına tatile gittim. Onun dışında yine aynı şeyleri tekrar ettim. Ne yapabilirim? Delirmek üzereyim.
 
xyirx33 dedi:
İnternetten şehrinden arkadaş bulmaya çalış dışarıda takıl illaki birini bulursun.
Genişletmek için tıkla...
Evet bu mantıklı.

Ya da çiziminizi falan geliştirip diğerlerinden daha iyi olursanız sizle arkadaşlık kurmak isteyen falan çıkabilir
 
Şu insanların girdiği her ortamda yana yakıla arkadaş edinme çabalarını bir türlü anlayamıyorum. Zorunda mısın gerçekten birileriyle bir paylaşım yapmaya, ya da ne bileyim yerli yersiz bağlar oluşturmaya? Bir insanın hayatta kalabilmesi için bir başka insana ihtiyacı yoktur. Sürümüzün olduğuna bakma, her ne kadar bir arada olsan da yine yalnızsın, çünkü herkes kendi hayatından sorumlu. Kimse senin nasıl, ya da hangi şartlarda hayatta kaldığını gram umursamıyor. Şimdi diyeceksin konu hayatta kalmaya nasıl geldi ula? diye. Olay aslında buna dayanıyor. Senin bulunduğun ortamda arkadaş edinme zorunluluğu hissetmen, hayata karşı tek başına yetememen, zannımca seni özgüvensiz biri yapıyor. Özgüvensiz ve kendi kendine yetemeyen bir insan da hayatta kalamaz. Bir de bu olayın dişi boyutu var, o farklı. Onlarla üremek zorundasın ve ister istemez paylaşım yapmak zorundasın. Ama söz konusu hemcinslerinse, gerçekten hiçbirine ihtiyacın yok. Hatta gereğinden fazla bağlar oluşturduğunda, nasıl hayatını olumsuz etkilediklerini kendi gözlerinle şahit olabilirsin. Hayat dizilerde ki gibi işlemiyor maalesef. Gerçek dostluk diye bir şey de zannımca yok. Ama senin aradığın şeyin bu olmaması bile başlı başına sorun.

Gİt okuluna efendi gibi, işini hallet, ve gel. Hayatım boyunca köpek gibi çalışıp, çırpınıp hayatta kalma mücadelesi veren ben, bu zamana kadar ciddi anlamda kasıtlı olarak herhangi bir arkadaş arayışında bulunmadı. Çünkü ihtiyacım yok.
 
Konuyu cevapla
Menü
Giriş yap
Kaydol
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…