Henüz ergenliğin başındasınız cümlelerinizden anladığım kadarıyla. Normal böyle hissetmeniz. Kendinizi şartlamadan günleri geçirin.
Ben 14 sene önce doktora yaparken 2 odalı bir evde tek başına yaşıyordum. Kirayı ödemekte zorlanıyordum. O kadar zorlandığım dönemler oluyordu ki bazen kirayı ödedikten sonra tütün almaya param kalmıyordu. Bir ev arkadaşım olsa ekonomik olarak çok rahat olurdum. Ancak yakın dostum dediğim kimseyi ev arkadaşı olarak almamayı tercih ettim. Evimde kaldılar, yedik içtik eğlendik, oyun geceleri yaptık ama sınır orada kaldı. Arkadaşlık, ortak ev sahipliğine dönüştüğü zaman işler başka hale geliyor. Asla yakın bir arkadaşınızla ev arkadaşı da olmayın. Bir taraf diğer tarafı sömürmeye başlıyor zamanla.
Siz kafanızı dağıtacağınız sosyal, fiziksel aktiviteler yapın. 1-2 seneye bugünden çok farklı bir kişi olacağınızı göreceksiniz.