Aşırı aile baskısı

@Cruslan çok şaşırdım ya doktor insan çocuğuna nasıl böyle bir hayat yaşatır garip.

@XEfe.Bey, ben doğru bir hamle olduğunu düşünüyorum. Bana da bu baskı yapılsaydı aynı şekilde isyan ederdim ancak şu anki kafam olsa binlerce kez teşekkür edip minnettar kalırdım sanırım. Bir ailenin çocuğuna verebileceği en iyi şeyin sevgi değil, bilgi ve tecrübe olduğunu düşünüyorum. İyi bir aile, evladını seven bir aile; çocuğuna her şeyi yığan değil, kendisini en iyi şekilde her şeye ve koşula karşı donatan aile olacaktır.

Cruslan dedi:

@Kalem21, elde etmek için bir şeylerin verilmesi gerçeği, mücadele gerçeği, rekabet gerçeği. Isının, kütlenin, elektronların gerçek olduğu kadar gerçek. Mücadeleyi sadece insanlar ile sınırlamayın, insanlığın soğukla, sıcakla, kıtlıkla, virüslerle ve hastalıklarla çatışması da mücadeledir. Bu tarz konularda insanlar sürekli bir pencereden baktıkları için kümenin genişliğini idrak edemiyor, bu yüzden örnekleri sürekli belirtmek durumunda kalıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Mutluluk olmadıktan sonra ne verilen mücadelenin ne de fedakarlıkların anlamı kalmaz. Belki 60-70-80-90 yaşında hayatının son dönemlerini yaşayan biri için gençliğinin travma ve baskıcı bir hayatla yaşınmış olması gerçeği ne acı. Ne o gençliğindeki hayata karşı olan tutku ve heyecan kalacak ne de hayatının son zamanlarında yapmak istediği bir istek. Çünkü hep çalışmış ve kazanmak için en önemli şey olan duygularını feda etmiş olacak. Feda etmesi gereken şeyler olacak ama asla ve asla duygularını ve hayallerini sırf bir başkasının isteği olacak diye feda etmemeli insan. İnsanlar her konuda bir mücadele veriyor ancak bu onları diğer canlılardan ayıran duygu ve düşünceleri feda ederse ne anlamı kalır ki. Kümenin genişliği size göre geniş hocam bana göre dar bir kümes çünkü insanı insan yapan özelliklerden feda edilen yer asla ferah değildir. Başarı doğru yola adım atmaktır yanlış yolda hızlı koşmak değil.

Benim ailemin yanında Ordinarius, Proför, Doctor bilmem bilmem ne kalıyorlar bence çok şanslısınız

Cruslan dedi:

@XEfe.Bey, ben doğru bir hamle olduğunu düşünüyorum. Bana da bu baskı yapılsaydı aynı şekilde isyan ederdim ancak şu anki kafam olsa binlerce kez teşekkür edip minnettar kalırdım sanırım. Bir ailenin çocuğuna verebileceği en iyi şeyin sevgi değil, bilgi ve tecrübe olduğunu düşünüyorum. İyi bir aile, evladını seven bir aile; çocuğuna her şeyi yığan değil, kendisini en iyi şekilde her şeye karşı donatan aile olacaktır.

Genişletmek için tıkla...

Hiç doğru bir hamle değil Allah sevmediğim insanların başına vermesin amin diyorum ve konudan ayrılıyorum.

Klasik her şeyi bildiğini zanneden ama hiçbir şey bilmeyen, çocuğun kendi malları olduğunu zanneden ebeveyn kombosu işte...

Benim de başımda vardı bu prototiplerden yıllar önce, 16 yaşında bir rest çekme sonucunda ayrılıp (kovulup) kendi hayatıma bakarak kurtardım kendimi.

@Kalem21, anlatmakta zorluk çekiyorum sanırsam. Mutluluk başarının sırrı değil, başarının getirisi mutluluktur. Çalışmazsanız zaten mutluluğu elde edemeyeceksiniz. Sadece çalışıp para kazanmak veya iyi bir üniversite kazanmayı düşünmeyin. Size mutluluk veren ne varsa onu elde edebilmek için bir şeyleri vermeniz gerekecek. Eğer sizi mutlu eden şey video izlemek ise o bilgisayarı ve interneti kazanmanız gerekecek. Bugün aileniz size bunu karşılıyor ancak bir gün karşıla(ya)mayacaklar.

Yararsız Üye dedi:

Klasik her şeyi bildiğini zanneden ama hiçbir şey bilmeyen, çocuğun kendi malları olduğunu zanneden ebeveyn kombosu işte...

Benim de başımda vardı bu prototiplerden yıllar önce, 16 yaşında bir rest çekme sonucunda ayrılıp (kovulup) kendi hayatıma bakarak kurtardım kendimi.

Genişletmek için tıkla...

Geleceğimi görüyorum.

Kivörti dedi:

Geleceğimi görüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bu prototiplerden ne kadar çabuk kurtulursan akıl sağlığını ve özgüvenini o kadar fazla korumuş olursun.

Anne babaya saygı duyulur, çocuğun duygularını ve isteklerini önemsemeden kendi isteklerini haklarıymış gibi zorla dikte eden ruh emicilere değil.

Cruslan dedi:

@XEfe.Bey, ikinci paragrafta belirtiyor, dikkatli okuyum.

@403329, tam tersine. Ailem sürekli beni uyardı, daha fazlasını elde edebilmek için gerekli bütün ortamları sağlamaya çalıştılar. Ben ise rahatlığı seçtim bugüne kadar ki aklım şimdi başıma geldi maalesef. Keşke dinleseydim diyorum. Kendi çocuğum olursa da onun keşke demesini hiç istemezdim. Çok büyük bir sorumluluk gerçekten. Gerçekten bir çocuk yetiştirebilecek kadar donanıma sahip olmadığım sürece çocuk yapmayı düşünmüyorum.

@486759, önceki mesajımda da tekrarladım. Mutluluğu elde etmek için çalışmak zorundasın. Bugün mutluluğu elde etmen için gereken şeyleri ailen sağlıyor. Ailen öldüğünde kimse sana bu mutluluğu başından aşağı boşaltmayacak. Tırnaklarınla tırmanarak elde etmek zorunda kalacaksın.

Genişletmek için tıkla...

Ailen kalkıp da sana "Oğlum ders mi çalışacaksın gel beraber çalışalım, oğlum kitap mı okuyacaksın gel gerekiyorsa beraber okuyalım" demedikten sonra sana hiç bir şey SAĞ-LA-MI-YOR. Türkiye'de ki ailelerin %80-90'ının problemi bu. Aynen şu kafadalar: "Ben çocuğumu özel okula gönderdim, dershaneye gönderdim, özel hoca tuttum, üstüme ne düşüyorsa yaptım. Daha ne yapayım?" Sen o çocukla bir kere kitap okumamışsın, bir kere toplama işlemi yapmamışsın. Bir kere İngilizce kelime çalışmamışsın. Bir kere zorlandığında yanında olmamışsın. Bir kere proje ödevine yardım etmemişsin. Çocuğa verdiğin psikolojik hasarı, belki çocuk hayatı boyunca unutmayacak. Şimdi sen kalkıp da kendini iyi bir ebeveyn olarak mı görüyorsun? Neymiş en iyi imkanları sağlamışmış.

Ailen senin yanında olmadıktan sonra isterse en iyi okullara git, gene senden hiç bir şey olmaz. Ya aileni ignorlayıp tüm bağını keseceksin ya da başarısız bir insan olacaksın.