TheBigLemonHD
Decapat
Aşırı soğukkanlı bir yapıya sahibim, hiçbir olumlu şeye sevinmiyorum. Hiçbir kötü şeye üzülmüyorum. Herhangi farklı bir olay başıma geldiğinde sanki her gün başıma geliyormuş gibi umursamıyorum. Şu ana kadar onlarca yakın ve uzak akrabamın cenazesine katıldım. Beni etkileyecek kadar üzülüp bir damla bile göz yaşı dökmedim. Sadece ilk kez gerçekten ve uzun süredir çok sevdiğim kız arkadaşım bu işin olmayacağını söylediğinde gözlerim doldu, kalbim sıkıştı, o kadar. Sadece görüştüğüm 1 tane gerçek arkadaşım var, o kadar. Genelde bilgisayarım ve ben yalnız yaşamayı seviyorum. Akşama kadar bilgisayarın başında zaman geçirebilirim. Sorunlarımı da arkadaşımla dertleşip değil de kendi kendime çözüyorum genelde. Benim açımdan bir sorun yok. Bu dünyada neden var olduğumu bile çözemedim. Hayatımın sonuna kadar böyle yaşarım fakat sizce bu kötü bir şey mi?
Son düzenleyen: Moderatör: