Genelkurmay da askerlik yapan birisi olarak:
Kardeşim askeriye de bile her şey artık siyasileşti ben sana bunu söylüyorum.
Patates soy ayak işi yap gibi şeyler yok askerde hele ki o patates soyma mevzusu falan hikaye.
Bunu anlatan adam askerde çok eziyet çekmiştir çok dayak yemiştir komutanına gidip ağlamıştır sonra gelince de bir başkasına yaşatmış gibi anlatmıştır.
Gidiyorsun acemi birliğinde bütün bölükler belirli bir noktada toplanıyorlar herkes neden anlıyorsa anons ediliyor ayağa kaldırılıyorsun gidiyorsun orada seçerlerse seçildin yoksa bilgisayar kafasına göre bir yere atıyor seni.
Kaderini kendin belirliyorsun ama kaderinin nereye çıkacağını bilemiyorsun gibi bir şey.
Kavga yok komutan dayağı yok
OLAMAZ!
Sana bir fiske bile vuramazlar orada CİMER'e yazınca bak bakalım ne yapıyorlar o bölüğe.
Devlet bünyesinde bir askersin her şey devlet tarafından karşılanacağından dolayı istediğin gibi her türlü dava açma yetkisine sahipsin.
Askerde her şey bilgiye bakıyor rütbelerden korkacaksın diye bir şey yok babam yaşında orgeneraller, korgenerallerle kanki kanki muhabbet ediyordum hepsi de o kadar sevecen ve iyi insanlardı ki anlatamam sana.
Asker de her şey kanunlara ve içerisinde barındırdığı maddelere bakıyor bunu bilirsen paşasın.
Uzman gördüğün anda kaçacaksın, ben genelkurmaydayken Uzmanlar gözümüzün önünde yerde sürünüp şınav çekiyordu. Hepsi egolu
Bir zamandan sonra ciddiye aldığım tek rütbe albay oluyordu sen düşün.
Uzun lafın kısası askerde dayak yok olamaz.