Asosyalliği Yenmek

Arkadaşlar bende biraz asosyallik var kimseyle konuşmak istemiyorum, çok karamsarım, monoton bir hayatım var bunun için yaz tatilinde ne yapabilirim? Ankara'da yaşıyorum İstanbul'a gitmeyi düşünüyorum orada ne yapabilirim bunlar için? Tavsiyelerinizi bekliyorum.

Kendime benzettim.Spora başla evet çok klişe ama cidden öyleymiş.Ben ailemin iteklemesiyle voleybola başladım ama benim asıl sorunum insanlardı.Ama bi şekilde geçiyor ya diyip daha çok spora odaklandım.Ama açılıyorsun gittikçe ama hala içimde asosyalliği hissediyorum İstanbul da naparım diyosan pek bir fikrim yok gezersin yani naparsın paran varsa bolca harca eğlenmene bak tanıdığın eski arkadaşların varsa onlarla bir cafede bir yerlerde buluş ilk adım olur ))

İlginizi çeken şeylere yönelin, asosyalliğin altında bir sebebi olması gerek: Fiziksel görünüşü beğenmeme, geçmişte yaşanılmış psikolojik sorunlar, travmalar vb. Önce bunları belirleyip ona göre yol almalısın.

Eğer arkadaşın varsa arkadaşlarınla, yoksa tek başına sinemaya git, gez, dolaş. Sadece ailenle gezmeni önermem. Çünkü bende bazen normalde tek başıma daha aktifken ailemin yanında sessiz, sakin oluyorum. Ailenle gezme demiyorum. Sadece arada kendinde arkadaşlarınla veya tek başına çıkıp gez. Tek başına sıkılırım falan gibi düşünme. Yapabileceğin aktiviteler çok. Masrafsız olsun diyorsan mesela bisikletin varsa bisikletinle dolaş. Yoksa aç müziğini tak kulaklığını yürüyüşe çık. Bir de konuştuğun insanların senden hiçbir farkı yok.

nuribaba dedi:

Arkadaşlar bende biraz asosyallik var kimseyle konuşmak istemiyorum, çok karamsarım, monoton bir hayatım var bunun için yaz tatilinde ne yapabilirim? Ankara'da yaşıyorum İstanbul'a gitmeyi düşünüyorum orada ne yapabilirim bunlar için? Tavsiyelerinizi bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bunun için mutlaka insanlarla diyalog halinde olmalısın. Yaptıkları şeyler saçma da olsa herkesi olduğu gibi kabul etmek en iyisi. İnsanları sürekli sorgulayınca onlardan uzaklaşıyorsun, bu da insanı asosyal yapıyor maalesef. İstanbul'da yalnız kalırsan yine kötü hissedebilirsin. Arkdaşın varsa onunla geçirmelisin zamanını. İyi gelecektir biraz.

Asosyalim demişsin. Anksiyete, depresyon falan yaşamıyorsun anladığıma göre. Öyleyse gidip konuşmaktan başka bir yolu yok. İnsanlarla konuşacaksın.

Bana kalırsa asosyal olmanda bir sorun yok. Hayatındaki monotonluğun sebebi arkadaşsızlık değilse sosyalleşmek için kasmak gereksiz.

Bonarieta dedi:

Kendime benzettim.Spora başla evet çok klişe ama cidden öyleymiş.Ben ailemin iteklemesiyle voleybola başladım ama benim asıl sorunum insanlardı.Ama bi şekilde geçiyor ya diyip daha çok spora odaklandım.Ama açılıyorsun gittikçe ama hala içimde asosyalliği hissediyorum İstanbul da naparım diyosan pek bir fikrim yok gezersin yani naparsın paran varsa bolca harca eğlenmene bak tanıdığın eski arkadaşların varsa onlarla bir cafede bir yerlerde buluş ilk adım olur ))

Genişletmek için tıkla...

Arkadaş çok haklı

Spora başla dostum etkisini göreceksin emin ol hem mental hem fiziksel anlamda sosyalleşmeni hızlandırcı etmen olur.