Asosyallik kötü mü?

  • Konuyu başlatan Silinen üye 185173
  • Başlangıç Tarihi
  • Mesaj 52
  • Görüntüleme 11B
S

Silinen üye 185173

Ziyaretçi
Selamlar, 16 yaşındayım lise 2'ye gidiyorum. 6 yıldır asosyalim ben halimden gayet memnunum arkadaşım yok. Kafam rahat çok mükemmel bir yaşam sürdüğüme inanıyorum en azından ben mutluyum. Fakat ailem beni sürekli dışarı çıkarmaya çalışıyor ve bu yıl çıktı bu iş daha öncesinde karışmıyorlardı. Onlara anlatmaya çalışıyorum beni zorladıklarında dışarı çıkmak istemiyorum diyorum zorla çıkartıyorlar, denize falan götürüyorlar zorla.

Not: Derslerim süper, bilgisayarımda süper ve evde oturup sadece oyun oynamıyorum. Grafik tasarım ve yazılmla uğraşıyorum kendimi 4 yıldır farklı konularda geliştiriyorum. Kitap falan da okuyorum.

Sizce bir insanın asosyal olması kötü mü?
Siz asosyal misiniz?
Asosyal olan arkadaşlar memnun musunuz? (Ben memnunum mükemmel bir şey kesinlikle deneyin ❤ )
 
Çözüm
Dostlar çok uzatmaya gerek yok aslında. Sizin tamamen kendi kişiliğinize bağlı. Bir arkadaş grubuna girmiş olabilirsiniz, Arıkan'ın da dediği gibi mesela onlar futbol konuşmayı seviyor (nefret ederim futboldan) sen de dark memelerden hoşlanıyorsun, siyasetle alakalı muhabbet etmeyi seviyorsun. Arkadaşların "oglem (hebele hübele futbolcusu) fenerbahçeye geliyormuş." "yok len moruq gelse nolcuk takım battı zaten hımmını." diye sohbet ediyor. Sen de "bunlar ne diyor ya sakat falanlar herhalde." diye düşünüyorsun. Durum tamamen bundan ibaret. Sen onlarla meme ya da siyaset konuşmaya çalıştığında ise "bunun neresi komik oglem." gibi bir tepki alıyorsun. Örnekler birçok şekilde çoğaltılabilir. Neyse, doğal olarak onlardan bir an önce uzaklaşıp solo bir şekilde takılma ihtiyacı hissediyorsun. Arkadaş seçimi çok dikkatli bir şekilde yapılmalıdır. Ya kendini tamamlayabilen uyumlu bir arkadaş bulacaksın ya da solo takılacaksın yoksa sen de onlara benzemeye başlarsın.
Asosyallik iyi de olabilir kötü de. Vaktini nasıl değerlendiğine bağlı. Mesela ben günde en az 9-10 saatimi bilgisayar-telefon başında geçiriyordum ama boş boş sayfalarda gezinmekten ve oyun oynamaktan başka bir şey yapmadım. İnsanlarla iletişimim o kadar zayıflamıştı ki bakkal amcadan kola kapağının bedavasını bile isteyemiyordum. Neyse ki bu yazın başında bir işe girdim ve kendimi biraz toparlayabildim. Hem bilgisayarımı geliştirecek parayı kazandım, hem de insanlarla iletişimimi geliştirdim. Ayrıca yemek seçme, fazla uyku, titizlik gibi gereksiz alışkanlıklarımdan kurtuldum.
 
Bu yazdığın şeyleri 14 yaşımdan beri yapıyorum kardeşim. Ütü'ye gerek yok giysiler yıkandıktan sonra katlarsan veya asarsan ütüye gerek kalmaz (gömlek hariç) resmi bir kurumda çalışmıyorsan onu da ütülemeye gerek yok. Yemeği dışarıda pişirenlerden daha iyi pişiririm, 6 yemek biliyorum şu an hepsini annemden öğrendim. Çamaşırları sen yıkamıyorsun, sadece makineye atıyorsun; her işi o yapıyor. Sen sadece deterjan ve yumuşatıcı ekliyorsun başlatıyorsun, yarım saat sonra gelip alıyorsun. Vasıfsız insanlarla takılmak yerine solo takılmak çok daha iyidir, öyle insanlar seni de aşağıya çekerler. Kaliteli, vasıflı, eğitimli, kültürlü insanlar bulduğun zaman arkadaş olursun.
İlk sorunun cevabı: Beni ilgilendirmiyor o.
Diğer sorularının cevabı; Evet asosyalim, memnunum.
Kesinlikle sonuna kadar haklısın.
 

Geri
Yukarı