Haksızlık yaptığını düşünüyorsan tepki vermen normal. Fakat çok çok bir şey olmadıkça tüm kapıları kapatma. Hata onda veya bende diye düşünme yakın zamanda buzların eridiği sinyali verecek bir şey yap. Yalandan bir şey sor. Bir şey yap iletişimi 0'lama. Babanda insan evladı belki üzülüyordur. Haksızlığa uğradığını düşünüyordur. Aile dediğimiz şey zaten birbirimize tahammül ile oluyor. Yabancı değilsiniz baban senin zahmetini çektiği gibi böyle sende alttan alacaksın. Gurur yapma neden yapma diyorum çünkü yabancı değil.
Haksızlık yaptığını düşünüyorsan tepki vermen normal. Fakat çok çok bir şey olmadıkça tüm kapıları kapatma. Hata onda veya bende diye düşünme yakın zamanda buzların eridiği sinyali verecek bir şey yap. Yalandan bir şey sor. Bir şey yap iletişimi 0'lama. Babanda insan evladı belki üzülüyordur. Haksızlığa uğradığını düşünüyordur. Aile dediğimiz şey zaten birbirimize tahammül ile oluyor. Yabancı değilsiniz baban senin zahmetini çektiği gibi böyle sende alttan alacaksın. Gurur yapma neden yapma diyorum çünkü yabancı değil.
Neden? Konuyu açan kişinin yaşı 20, babasına muhtaç değil. Babası genel olarak bu şekilde davranıyormuş, "tüm kapıları" kapatmaması ona daha fazla zarar verecektir. Burada konu açmasının sebebide bıkmış olması sanırım, 20 yaşında birisinin tanımadığı insanlara aile içi konularını açacağını sanmıyorum.
Öncelikle annem ile babam ayrı babam ile arada sırada yüz yüze görüşüyorum. Yaşım 20 babam parasını suratıma çarpıyor işte ben sana bunu yaptım onu bunu yaptım diyerek parasını suratıma vuruyor. Yani kısaca sizler bana muhtaçsınız demeye getiriyor. Ben de çalışıyorum bende dedim ki senin parana ihtiyacım yok zaten çalışıyorum kendi paramı kendim kazanırım diyerek bir birbirimizi engelledik ve görüşmeme kararı aldım. Olay bu.
Beni alıntılayan arkadaşlar beni haksız bulmuş. Benim düşüncem babasının haklı olduğu değil. Sadece babasınında psikolojik sorunlar yaşayabileceği kendisini değersiz hissedebilecegini öfkelenebileceğini anlamak. Tek taraflı düşünmeyin sizin zamanınızda yaptığınız hatalar birileri tarafından affedilmiyor mu?
Beni alıntılayan arkadaşlar beni haksız bulmuş. Benim düşüncem babasının haklı olduğu değil. Sadece babasınında psikolojik sorunlar yaşayabileceği kendisini değersiz hissedebilecegini öfkelenebileceğini anlamak. Tek taraflı düşünmeyin sizin zamanınızda yaptığınız hatalar birileri tarafından affedilmiyor mu?
Kendi tecrübelerimden biliyorum, birisini ruh sağlığı hastanesine yatmaya/psikologa ve yaptığının doğru olmadığına ikna etmek kadar zor bir şey yok şu hayatta. Babasına gidip "Baba sen değersiz hissediyorsun, psikolojin bozuk, psikologa düzenli git sen" gibi bir şey söylese bu sefer babası onla ilişkilerini koparır büyük ihtimal. Bu arada bu değersizlik değil, babası dümdüz sonradan görme bir insan. Elinden hiç bir şey gelmez.
Bence bunu bu tarz forum sitelerinde değil de daha çok seni ve babanı gerçek hayatta iyi tanıyan insanlara sorup fikirlerini alsan daha iyi olur (tabii bu benim fikrim sana kalmış ne yapacağın.)
Kendi tecrübelerimden biliyorum, birisini ruh sağlığı hastanesine yatmaya/psikologa ve yaptığının doğru olmadığına ikna etmek kadar zor bir şey yok şu hayatta. Babasına gidip "baba sen değersiz hissediyorsun, psikolojin bozuk, psikologa düzenli git sen" gibi bir şey söylese bu sefer babası onla ilişkilerini koparır büyük ihtimal. Bu arada bu değersizlik değil, babası dümdüz sonradan görme bir insan. Elinden hiçbir şey gelmez.
Zaten yaptığın yanlısı elinle yazıyorsun. Kendin problemi çozeceksin "baba sen kendini değersiz hissediyorsun" diye teşhis mi koyacaksın? Karşında baban var arkadaşın değil. Yaşınızda büyümüş bir nebze daha okumuş insanlarsiniz anne babanin belki senin gibi bir yetişme fırsatı olmadı. Empati.
Zaten yaptığın yanlısı elinle yazıyorsun. Kendin problemi çozeceksin "baba sen kendini değersiz hissediyorsun" diye teşhis mi koyacaksın? Karşında baban var arkadaşın değil. Yaşınızda büyümüş bir nebze daha okumuş insanlarsiniz anne babanin belki senin gibi bir yetişme fırsatı olmadı. Empati.
Hayat bu kadar pembe değil işte, her şeyi düzeltemezsin. "babam aşağılık bir insanın teki mi, onu düzelteyim o zaman?" ben bunu yapamazdım, yapmak isteyeceğimi de sanmam. Kendim, babamdan nefret ederim iğrenç, aşağılık bir insandır kendisi. Ölse gram umurum da olmaz, sevirim hatta. Ama hiç bela okumadım, hiç de ona yardım etmedim. Sevmediğim, bana kötü tecrübeler veren bir adama yardım etme zahmetine bile girmem ben. Tanrıya bırakmak gerek bazı konularda.
Öncelikle annem ile babam ayrı babam ile arada sırada yüz yüze görüşüyorum. Yaşım 20 babam parasını suratıma çarpıyor işte ben sana bunu yaptım onu bunu yaptım diyerek parasını suratıma vuruyor. Yani kısaca sizler bana muhtaçsınız demeye getiriyor. Ben de çalışıyorum bende dedim ki senin parana ihtiyacım yok zaten çalışıyorum kendi paramı kendim kazanırım diyerek bir birbirimizi engelledik ve görüşmeme kararı aldım. Olay bu.