Beni arasında görmek isteyen yok

Evet, beni isteyen yok. Sebebini anlamış değilim.

Örnek olarak:

• 2 kız 3 erkek gezmeye gittik. Bu abim ve abimin arkadaşı, kızlarla grup kuruyor ve benim bundan haberim yok. Kızın biri beni gruba aldırdı.
• Köyümüzün büyükleri ve benim akranlarım WhatsApp'ta bir grubun içindeler. Ben araştırmaya başladım. Beni neden almadınız diye sorduğum zaman: "ben gruptan ayrıldım." vb. bir şeyler söylediler.
• Daha bugün arkadaşın biri (hem abimin hem benim arkadaşım) askere gidecek. Kendi aralarında yapmışlar. "beni neden çağırmadınız?" diye sordum. Ses çıkarmadı.
• Araba konusu konuşurlar. Ben de lafımı hemen ortaya atıyorum. Bana bir şey söylemeden kendi aralarında devam ediyorlar. Misafirler vardı. Ayrıca bu olay öz kuzenim ve abim tarafından konuşuyor. Ben de gittim odama. Bana neden gelmediğimi sordular. Cevap vermedim.

Asosyal değilim ama ev gezmesine falan gitmiyorum. Yukarıdaki olayda gibi artık çağrılmadığım yere gitmiyorum. Beni kestirip atan ortamdan çekip gidiyorum. Sonra: "bizim yanımıza neden gelmiyorsun?" diyorlar.

Takıntılı biriyim. Koyuyor bana. Üzülüyorum. Daha ne yapabilirim ki? İnsanlarla takılmak isterim. Beni isteyen yok. Suçu kendimde aradım. Ama çok büyük bir hata yapmadığımı düşünüyorum.

İçimi dökmek istedim.

Dostum bu durumla herkes hayatında bir kez olsun karşılaşır. Yapman gereken ise seni takmayan kişilerin yanında bir an bile durma yan yana kalmak mecburiyeti olursa da soğuk takıl. Git kendi arkadaşlarınla takıl.

Abin ile bu durumu konuşman daha sağlıklı bence. Ayrıca alkol vs kullanacaklardır belki bilmeni istememiş olabilirler o yüzden çağırmamışlardır diye düşünüyorum.
@UğurDündar ın da dediği gibi bu durumla herkes karşılaşmıştır ben de karşılaştım ve inan bana görüp görebileceğin en sosyal üniversite hayatını yaşadım. Bunun sosyallikle alakası yok. Sana değer verilmediğini hissettiğin bir ortamda bulunmamanı öneririm.

rapperboi dedi:

Abin ile bu durumu konuşman daha sağlıklı bence. Ayrıca alkol vs kullanacaklardır belki bilmeni istememiş olabilirler o yüzden çağırmamışlardır diye düşünüyorum.
@UğurDündar ın da dediği gibi bu durumla herkes karşılaşmıştır ben de karşılaştım ve inan bana görüp görebileceğin en sosyal üniversite hayatını yaşadım. Bunun sosyallikle alakası yok. Sana değer verilmediğini hissettiğin bir ortamda bulunmamanı öneririm.

Genişletmek için tıkla...

Evet, gereksizlere zaman harcayacağına sana değer verenlerle geçir vaktini.

Kendi ailesinin bile kendisiyle konuşmadığı bir kişi olarak söylüyorum, hitap şeklin, fiziğin, duruşun, kişiliğin ve daha çoğu etkenler var ve ortama göre değişiyor. Ben taşındım, taşınmadan önce hayatım zaten iyi değildi bir tek arkadaşlarım vardı, şimdi çevrem çok farklı ve kimseyi tanımıyorum, yıllardır. Tavsiyem kim ne derse desin yüzsüz ve çok kişilikli olman. Hayat böyle geçiyor, kuralıda bu. Bukalemun olmak hayat kurtarır, kim ne derse desin.

The Tribal Chief dedi:

Evet, beni isteyen yok. Sebebini anlamış değilim.

Örnek olarak:

• 2 kız 3 erkek gezmeye gittik. Bu abim ve abimin arkadaşı, kızlarla grup kuruyor ve benim bundan haberim yok. Kızın biri beni gruba aldırdı.
• Köyümüzün büyükleri ve benim akranlarım WhatsApp'ta bir grubun içindeler. Ben araştırmaya başladım. Beni neden almadınız diye sorduğum zaman: "ben gruptan ayrıldım." vb. bir şeyler söylediler.
• Daha bugün arkadaşın biri (hem abimin hem benim arkadaşım) askere gidecek. Kendi aralarında yapmışlar. "beni neden çağırmadınız?" diye sordum. Ses çıkarmadı.
• Araba konusu konuşurlar. Ben de lafımı hemen ortaya atıyorum. Bana bir şey söylemeden kendi aralarında devam ediyorlar. Misafirler vardı. Ayrıca bu olay öz kuzenim ve abim tarafından konuşuyor. Ben de gittim odama. Bana neden gelmediğimi sordular. Cevap vermedim.

Asosyal değilim ama ev gezmesine falan gitmiyorum. Yukarıdaki olayda gibi artık çağrılmadığım yere gitmiyorum. Beni kestirip atan ortamdan çekip gidiyorum. Sonra: "bizim yanımıza neden gelmiyorsun?" diyorlar.

Takıntılı biriyim. Koyuyor bana. Üzülüyorum. Daha ne yapabilirim ki? İnsanlarla takılmak isterim. Beni isteyen yok. Suçu kendimde aradım. Ama çok büyük bir hata yapmadığımı düşünüyorum.

İçimi dökmek istedim.

Genişletmek için tıkla...

Takma kafana demeyeceğim, belli ki değer verdiğin insanlar bu kişiler, abin yahu zaten ötesi mi var? Takarsın elbette kafana. Ama suçu kendinde aramayı bırak zaten, bunu diyebilirim. Bu yazdıklarını abine okutabilirsin, açıkça konuşmayı deneyebilirsin. Gayet güzel ifade etmişsin kendini. Yaşlarınız da kaç bilmiyorum tabii, arada yaş farkı varsa seninle takılmak istemiyor olabilirler.

Kafana takabilirsin veya takmazsın, bu senin yapınla alakalı ama seni istemeyen, seninle aynı ortamda bulunmak istemeyen bir kişiyi anladığında, onunla bir daha ilişki kurmazsın. Bu olayı herkes yaşayabilir, yapabileceğin en iyi şey yanında olanla sonuna kadar gidersin, olmayanla resti çekersin. Bu hayatta kimse mükemmel değil, herkesin bir kusuru olabilir. Sen de kendi denginde birini bulursun. Benim yanımda 2-3 tane sağlam arkadaşım var, daha çok kişiyi tanıyorum ama hiçbiriyle onlar kadar samimi olamam. Her şeyimi onlara anlatır, diğerleriyle normal muhabbetimi ederim. Zaten nerede çokluk lafını bilirsin, az öz her zaman iyidir.

Taktik verelim Şunu aklından çıkar sen bir (Tabirimi mazur gör) çöp değilsin onlarda Allah'ın yarattığı ve son anda cennetine almaktan vazgeçip dünyaya attığı insanlar değiller madde madde ayırıyorum şimdi

- Peşinden gelenin peşinden git
- Seni dinleyenle konuş
- Sempatik ve biraz da umursamaz ol
- İspiyoncu olma (Bu sınırı iyi ayarlamalısın.) Yani sana özel bir şey söylüyorsa bunu paylaşma ben senin yaşantını bilemem ama genelde sadece grup içinde kalması gerekenleri çok kolay başkalarıyla paylaşıyorsan grupta bu durumun oluşması olası bilemem tabii bu bir tahmin
- Bir kardeş gibi davran ve biraz sessiz ol iyi bir sırdaş ol ama tutup zararlı madde kullanalım falan diyorlarsa bunu çaktırmadan çıtlatabilirsin
- Olmuyorsa bırak kendi jenerasyonun seni herkesten daha iyi anlayacaktır. Kafanın uyduğu kişilerle arkadaşlık et
- Arkadaşlığın hatta dostluğun belli sınırları vardır. Sınırları ihlal etme ettirme

Not: 42 Yaşında biriyim telefonu açtığımda işini tatilini bırakıp gelebilecek belli bir sınırda borç alabileceğim belli bir sınırda borç verebileceğim arkadaşlar edindim senin geçtiğin yerlerden geçtim arkadaşlığım 10 seneyi geçmeden kimseye güvenmedim (Bu durum senin için değişkenlik gösterebilir ama insan insanı hemen tanıyamıyor.) Belki 300 belki 500 yani çok insanı da çöpe attım arada aklıma geliyor gülüyorum mutluyum üzülme üzme

Demek ki istenmeyen elemansın, kendine yatırım yapman gerekiyor.

Juky dedi:

İspiyoncu olma (Bu sınırı iyi ayarlamalısın.).

Genişletmek için tıkla...

Ailem benle konuşuyor özel meseleleri. Söylesem küslük yaratırım. Bu ailem için değil. Başkaları için.