Bilgisayar mı tıp mı diş mi?

29 bin sıralama. Ailem bilgisayar okuma, iyi üniversiteler daha iyi sıralama istiyor, işsiz kalırsın çekiyorlar. Tıp özümde istemiyorum. Sizce işsiz kalır mıyım? Gerçekten ilgiliyim bilgisayara. Ama haklarını yememeliyim, gelen yerler pek güven vermiyor. Kocaeli, Sakarya gelmesi kesin, elle tutulur tek yerler. Bir de Eskişehir var ama gelmemesi daha olası, tam sınırda.

Bilemiyorum, ailem gözümü fazlasıyla korkuttu. Tıp okuyup, kendi ayaklarım üstünde durmaya başladıktan sonra da yazılıma dönebilirim. Ama o zaman çok mu geç olur? Mesleğime vazgeçmenin aptallık olacağı derecede bağlanmış olur muyum? Biri bana yol göstersin, şu anda buna çok ihtiyacım var.

Bir tarafta BM için okunan yerin çok anlam ifade etmediği var, bir yandan da işsiz kalırsam geri dönemeyeceğim bir yol demek. Tüm yaşamım boyunca ben BM olurum, kod yazarım diye düşündüm. Hatta biraz kod yazmaya da hakimim. Ama bu sıralama ve ailemin endişe verici derecede isabetli serzenişleri...

Diğer yandan tıp tamamen yabancı bana. Hayatımda hiç ilgi duymadım. Bir seçenek olarak bile görmedim. Bir anda bu yabancılığa alışabilir miyim? Tüm yaşamım boyunca hayalini kurduğum yazılıma rağmen okuyabilir miyim? Kaldı ki gelen şehirler de iç açıcı sayılmaz. 6 yıl çok uzun bir süre, şehir ve kampüs çokomelli.

BM gidersem yatayla daha iyi bir okula gitme şansım var. Tıp okursam mezun olup yaşamımı düzene sokana kadar yazılıma veda etmem gerekir. En azından işin sonunda 42 okulları ile yazılıma sağlam bir dönüş yapabilirim. 24 yaşında mezun olacağım. 2 senede rahata ersem 26. 42 ortalama 2 ila 5 yılda bitiyor. Bu da en az 28 yaşında yazılım sektörüne girmem demek. Hayalime veda etmekle eş değer bu. İş bulsam doktorken aldığım maaşa kıyasla daha mı kötü olur? Sırf çocukluk düşüm için bu yola değer mi? 28 iyi ihtimal, 31 yaşında da sektöre adım atabilirim. Bu durumda insanlar daha genç ve dinamik seçeneklere dönerler bence. Ayrıca benim geçmişimde tıp olacak. Dolu bir beyin ne derece ilgi çeker ki?

Sektörden birisi buna ulaşabilirse çok iyi olur. Cidden birinin yol göstermesine ihtiyacım var. Ailemin bu net tavrını rasyonel ele alacak, benim hayallerimin gerçekleşme olasılığını değerlendirecek birisine ihtiyacım var. Yüreğimin en derinlerine mi gömmeliyim bu güdüyü? Yoksa ne pahasına olursa olsun kovalamalı mıyım? Kafam çok karışık.

KodYazanKuş dedi:

29 bin sıralama. Ailem bilgisayar okuma, iyi üniversiteler daha iyi sıralama istiyor, işsiz kalırsın çekiyorlar. Tıp özümde istemiyorum. Sizce işsiz kalır mıyım? Gerçekten ilgiliyim bilgisayara. Ama haklarını yememeliyim, gelen yerler pek güven vermiyor. Kocaeli, Sakarya gelmesi kesin, elle tutulur tek yerler. Bir de Eskişehir var ama gelmemesi daha olası, tam sınırda.

Bilemiyorum, ailem gözümü fazlasıyla korkuttu. Tıp okuyup, kendi ayaklarım üstünde durmaya başladıktan sonra da yazılıma dönebilirim. Ama o zaman çok mu geç olur? Mesleğime vazgeçmenin aptallık olacağı derecede bağlanmış olur muyum? Biri bana yol göstersin, şu anda buna çok ihtiyacım var.

Bir tarafta BM için okunan yerin çok anlam ifade etmediği var, bir yandan da işsiz kalırsam geri dönemeyeceğim bir yol demek. Tüm yaşamım boyunca ben BM olurum, kod yazarım diye düşündüm. Hatta biraz kod yazmaya da hakimim. Ama bu sıralama ve ailemin endişe verici derecede isabetli serzenişleri...

Diğer yandan tıp tamamen yabancı bana. Hayatımda hiç ilgi duymadım. Bir seçenek olarak bile görmedim. Bir anda bu yabancılığa alışabilir miyim? Tüm yaşamım boyunca hayalini kurduğum yazılıma rağmen okuyabilir miyim? Kaldı ki gelen şehirler de iç açıcı sayılmaz. 6 yıl çok uzun bir süre, şehir ve kampüs çokomelli.

BM gidersem yatayla daha iyi bir okula gitme şansım var. Tıp okursam mezun olup yaşamımı düzene sokana kadar yazılıma veda etmem gerekir. En azından işin sonunda 42 okulları ile yazılıma sağlam bir dönüş yapabilirim. 24 yaşında mezun olacağım. 2 senede rahata ersem 26. 42 ortalama 2 ila 5 yılda bitiyor. Bu da en az 28 yaşında yazılım sektörüne girmem demek. Hayalime veda etmekle eş değer bu. İş bulsam doktorken aldığım maaşa kıyasla daha mı kötü olur? Sırf çocukluk düşüm için bu yola değer mi? 28 iyi ihtimal, 31 yaşında da sektöre adım atabilirim. Bu durumda insanlar daha genç ve dinamik seçeneklere dönerler bence. Ayrıca benim geçmişimde tıp olacak. Dolu bir beyin ne derece ilgi çeker ki?

Sektörden birisi buna ulaşabilirse çok iyi olur. Cidden birinin yol göstermesine ihtiyacım var. Ailemin bu net tavrını rasyonel ele alacak, benim hayallerimin gerçekleşme olasılığını değerlendirecek birisine ihtiyacım var. Yüreğimin en derinlerine mi gömmeliyim bu güdüyü? Yoksa ne pahasına olursa olsun kovalamalı mıyım? Kafam çok karışık.

Genişletmek için tıkla...

Hocam yazılım istiyorsanız gidin. Seviyorsanız zaten işsiz kalmazsınız. Mesleği aileniz yapmayacak siz yapacaksınız gelecek sizin geleceğiniz. Onlar belki sizi düşünüyor olabilir işsiz kalmamanız açısından ama yazılıma ilgili iseniz zaten o işi severek yaptığınız için sürekli gelişirsiniz. Bunu unutmayın doktordan çok kazanan yazılımcıda var doktordan az kazananda. İşsiz kalıp kalmıyacağınız size bağlı eğer üniversite yıllarınızda hiçbir şey yapmaz iseniz tabii ki işsiz kalırsınız. Üniversitede kendinizi geliştirirseniz daha mezun olmadan bile iş bulabilirisiniz.

Sektörden değilim. Böyle güzel cümleler kurabilen, güzel muhakeme yapabilen, kendisini ve duygularını bu kadar net ifade edebilen senin için, henüz 18 yaşında gelecek kaygısı çekmek zorunda olduğun bir ülkede yaşayan senin için üzülen bir amcanım.

Öncelikle ailenin neden böyle bir tavır sergilediğini çok iyi anlamışsındır. Doktorluk, her ne kadar şiddet örneklerini sıkça görsek de, toplumda statüsü yüksek bir meslek ve gelir düzeyi de yüksek bir meslek. İçinde bulunduğumuz ekonomik koşullarda da ailen doğal olarak çocuklarının gelecekte ekonomik sıkıntılar yaşamasını istemediği için böyle bir tavır sergiliyor.

Bana kalırsa ben de tıp okumanı isterim güzel kardeşim. Ancak ilerde bu mesleği yapmayacaksan veya hayalindeki mesleğe geçiş zamanlamasında problem yaşar ve doktorluk mesleğini sevmeye sevmeye yapmaya devam etmek zorunda kalırsan, bu senin için tam bir cehennem olur. Böyle bir senaryoda mesleğini de esasen yapamaz hale gelirsin. Kazandığın para sana dert olur, harcayamazsın bile. O yüzden istemeye istemeye, sırf ailen istedi diye bunu kendine yapma.

Hayalin bilgidayar mühendisliği ise bunu gerçekleştir. Keyif alarak huzurlu çalıştığın bir meslekte kazandığın görece az gelir, huzursuz yürüttüğün meslekten kazandığın görece çok gelirden yeğdir. Bunu benim yaşıma geldiğinde daha iyi anlayacaksın.

Kaldı ki bilgisayar mühendisliği de kötü bir bölüm değil. Zaten severek okuyacağın ve haliyle kendini iyi bir şekilde geliştireceğin için eminim iyi yerlere geleceksin.

Bu arada başlıkta diş hekimliği de yazıyor ama o konuda herhangi bir yorum yapmamışsın.

Hayat aldığımız risklerden ve onların sonuçlarından ibarettir. Bu hayatı sen yaşayacaksın. Ailenin senin için gösterdiği tavırın kötü niyetli olmadığını bil mutlaka. Ama bu hayatı sen yaşayacağın için kendi hayatının riskini, sorumluluğunu kendin alacaksın. Sonuçlarına da katlanacaksın. Yeni çözümler üretmeyi öğreneceksin. Seni ne mutlu edecek ise onu yap ve bunu açık yüreklilik ile ve onları kırmadan ailene açıkla.

Bir risk al ve onun peşinden git. Başka türlü başarılı olma ihtimalin yok.

Şu geldiğimiz hale bak. Liseyi yeni bitirmiş gencecik çocuklar gelecek kaygısı çekiyor.

KodYazanKuş dedi:

29 bin sıralama. Ailem bilgisayar okuma, iyi üniversiteler daha iyi sıralama istiyor, işsiz kalırsın çekiyorlar. Tıp özümde istemiyorum. Sizce işsiz kalır mıyım? Gerçekten ilgiliyim bilgisayara. Ama haklarını yememeliyim, gelen yerler pek güven vermiyor. Kocaeli, Sakarya gelmesi kesin, elle tutulur tek yerler. Bir de Eskişehir var ama gelmemesi daha olası, tam sınırda.

Bilemiyorum, ailem gözümü fazlasıyla korkuttu. Tıp okuyup, kendi ayaklarım üstünde durmaya başladıktan sonra da yazılıma dönebilirim. Ama o zaman çok mu geç olur? Mesleğime vazgeçmenin aptallık olacağı derecede bağlanmış olur muyum? Biri bana yol göstersin, şu anda buna çok ihtiyacım var.

Bir tarafta BM için okunan yerin çok anlam ifade etmediği var, bir yandan da işsiz kalırsam geri dönemeyeceğim bir yol demek. Tüm yaşamım boyunca ben BM olurum, kod yazarım diye düşündüm. Hatta biraz kod yazmaya da hakimim. Ama bu sıralama ve ailemin endişe verici derecede isabetli serzenişleri...

Diğer yandan tıp tamamen yabancı bana. Hayatımda hiç ilgi duymadım. Bir seçenek olarak bile görmedim. Bir anda bu yabancılığa alışabilir miyim? Tüm yaşamım boyunca hayalini kurduğum yazılıma rağmen okuyabilir miyim? Kaldı ki gelen şehirler de iç açıcı sayılmaz. 6 yıl çok uzun bir süre, şehir ve kampüs çokomelli.

BM gidersem yatayla daha iyi bir okula gitme şansım var. Tıp okursam mezun olup yaşamımı düzene sokana kadar yazılıma veda etmem gerekir. En azından işin sonunda 42 okulları ile yazılıma sağlam bir dönüş yapabilirim. 24 yaşında mezun olacağım. 2 senede rahata ersem 26. 42 ortalama 2 ila 5 yılda bitiyor. Bu da en az 28 yaşında yazılım sektörüne girmem demek. Hayalime veda etmekle eş değer bu. İş bulsam doktorken aldığım maaşa kıyasla daha mı kötü olur? Sırf çocukluk düşüm için bu yola değer mi? 28 iyi ihtimal, 31 yaşında da sektöre adım atabilirim. Bu durumda insanlar daha genç ve dinamik seçeneklere dönerler bence. Ayrıca benim geçmişimde tıp olacak. Dolu bir beyin ne derece ilgi çeker ki?

Sektörden birisi buna ulaşabilirse çok iyi olur. Cidden birinin yol göstermesine ihtiyacım var. Ailemin bu net tavrını rasyonel ele alacak, benim hayallerimin gerçekleşme olasılığını değerlendirecek birisine ihtiyacım var. Yüreğimin en derinlerine mi gömmeliyim bu güdüyü? Yoksa ne pahasına olursa olsun kovalamalı mıyım? Kafam çok karışık.

Genişletmek için tıkla...

Merhaba kendim yeni sınavdan çıktım. Ama çok yakın yazılımdan mezun olan tanıdığım var.

Kendisi açıkca üniversitede yazılım okumanın sana yazılımı öğretmediğini söylüyor. Eğer gerçekten yazılım öğrenip kod yazmak istiyorsan kendin araştırıp kendini geliştirmen gerekiyor. Kendisi ortalama bir üniversitede 3. sınıf staj için bile zor staj buldu. Eğer ileride şirketlerde çalışmayı düşünüyorsanız kesinlikle okuduğunuz üniversitenin bir adı olması gerekiyor. Eğer freelancer çalışmayı düşünüyorsanız bu da müşteri bulmanızla alakalı bir şey. Kendisinden duyduklarım bu kadar eğer aklında yazılımla ilgili bir soru varsa kendisine danışabilirim.

Elbette Bilgisayar Mühendisliği tercih edebilirsin. Bilgisayar Mühendisliği için "marka" dediğimiz üniversitelere girebilmek için zaten ilk 1000 yapmak gerekiyor. Koskoca bilişim sektörü 6-7 tane üniversitenin mezununu istihdam edebilecek kadar küçük olabilir mi?

Tıp okuduktan sonra yazılıma dönmen oldukça zor. Birinci sebebi, Tıp Fakültesi zaten başlı başına ağır bir fakülte iken üstüne bambaşka bir alan olan ve aynı şekilde disiplinli çalışman gereken başka bir işi öğrenmek çok zor. İkincisi, özellikle junior pozisyonlarda diploma oldukça etkili. Tıp fakültesi diploması ile yazılım sektöründe iş bulman çok zor, mühendislik okumak oldukça avantajlıdır.

Maaş kısmı değişken. Tıp fakültesi 6 yıl, Mühendislik ise 4 yıl. Yani minimum sürede bitirdiğin zaman iki bölümü de, Tıp fakültesinden yeni mezun olduğunda Bilgisayar Mühendisliği'nde 2 sene tecrübeli olacaksın. Maaşlar tecrübeye göre çok değişken, ayrıca tecrübe arttıkça iş imkanı artıyor ve daha konforlu (remote) ve yüksek maaşlı seçenekler tercih edebilme lüksün oluyor. Bilgisayar Mühendisliği ortalama maaşlara ulaşmak istiyorsan internete 2024 yazılımcı maaş anketi yazarak bulabilirsin (biraz eskidi anketler gerçi, zamlar için güncelleme gerekiyor). Ayrıca Bilgisayar Mühendisliği'nde pozisyon değiştirmek veya yükselmek için ekstra bir sınava girmene gerek yok. Sadece lisans diploman ile de Yazılım Mimarlığı gibi pozisyonlara yükselebilirsin. Ancak Tıp'ta uzmanlık için TUS gibi bir sınava girmen gerekiyor.

Şişman Adam dedi:

Sektörden değilim. Böyle güzel cümleler kurabilen, güzel muhakeme yapabilen, kendisini ve duygularını bu kadar net ifade edebilen senin için, henüz 18 yaşında gelecek kaygısı çekmek zorunda olduğun bir ülkede yaşayan senin için üzülen bir amcanım.

Öncelikle ailenin neden böyle bir tavır sergilediğini çok iyi anlamışsındır. Doktorluk, her ne kadar şiddet örneklerini sıkça görsek de, toplumda statüsü yüksek bir meslek ve gelir düzeyi de yüksek bir meslek. İçinde bulunduğumuz ekonomik koşullarda da ailen doğal olarak çocuklarının gelecekte ekonomik sıkıntılar yaşamasını istemediği için böyle bir tavır sergiliyor.

Bana kalırsa ben de tıp okumanı isterim güzel kardeşim. Ancak ileride bu mesleği yapmayacaksan veya hayalindeki mesleğe geçiş zamanlamasında problem yaşar ve doktorluk mesleğini sevmeye sevmeye yapmaya devam etmek zorunda kalırsan, bu senin için tam bir cehennem olur. Böyle bir senaryoda mesleğini de esasen yapamaz hale gelirsin. Kazandığın para sana dert olur, harcayamazsın bile. O yüzden istemeye istemeye, sırf ailen istedi diye bunu kendine yapma.

Hayalin bilgidayar mühendisliği ise bunu gerçekleştir. Keyif alarak huzurlu çalıştığın bir meslekte kazandığın görece az gelir, huzursuz yürüttüğün meslekten kazandığın görece çok gelirden yeğdir. Bunu benim yaşıma geldiğinde daha iyi anlayacaksın.

Kaldı ki bilgisayar mühendisliği de kötü bir bölüm değil. Zaten severek okuyacağın ve haliyle kendini iyi bir şekilde geliştireceğin için eminim iyi yerlere geleceksin.

Bu arada başlıkta diş hekimliği de yazıyor ama o konuda herhangi bir yorum yapmamışsın.

Hayat aldığımız risklerden ve onların sonuçlarından ibarettir. Bu hayatı sen yaşayacaksın. Ailenin senin için gösterdiği tavırın kötü niyetli olmadığını bil mutlaka. Ama bu hayatı sen yaşayacağın için kendi hayatının riskini, sorumluluğunu kendin alacaksın. Sonuçlarına da katlanacaksın. Yeni çözümler üretmeyi öğreneceksin. Seni ne mutlu edecek ise onu yap ve bunu açık yüreklilik ile ve onları kırmadan ailene açıkla.

Bir risk al ve onun peşinden git. Başka türlü başarılı olma ihtimalin yok.

Şu geldiğimiz hale bak. Liseyi yeni bitirmiş gencecik çocuklar gelecek kaygısı çekiyor.

Genişletmek için tıkla...

Hay siz bin yaşayın emi amcam, yanıtınız tam olarak ihtiyaç duyduğum şey. Gerçekten dalgalı bir suya değip onu yatıştıran bir değnek gibisiniz. Diş hekimliği konusunda: Evet unutmuşum. Tıpla aynı muhabbet. Sadece 4 yıl olması, biraz daha rahat olması ve gitmemin olası olduğu üniversitelerin Mersin, Antalya gibi hoş şehirlerde olması var. Kendimi ikna etmem daha rahat olur.
Sizin gibilere gerçekten gerek var bu ülkede. Sadece ben değil, altıncı sınıfa yeni geçen kuzenim bile gelmiş bana gelecekte ne okuyacağını, ne kadar maaş almayı düşündüğünü, ülkeden çıkmak için ne yapacağını anlatıyor. Üstüne bilgisi yüzeysel de değil. Çocuk cidden endişelenmiş olsa gerek ki aklı yettiğince araştırmış ve bir plan ortaya sermiş. Şimdi onun bir kızdan hoşlanması, ne bileyim, arkadaşlarıyla kapı çalıp kaçması lazım. Topa abanıp cam kırması, evde azar işitmesi ve tepki koyup yemek yememesi, ardından annesinin ona gelip özür dilemesiyle insani ilişkileri öğrenmesi lazım. Bunları dert etmek için ben belki küçüğüm, ama o çocuk ve daha niceleri ve beterleri ufacıklar. Tertemiz ruhlar Türkiye denen illet yüzünden yozlaşıyorlar.

Uweiz dedi:

Merhaba kendim yeni sınavdan çıktım. Ama çok yakın yazılımdan mezun olan tanıdığım var.

Kendisi açıkca üniversitede yazılım okumanın sana yazılımı öğretmediğini söylüyor. Eğer gerçekten yazılım öğrenip kod yazmak istiyorsan kendin araştırıp kendini geliştirmen gerekiyor. Kendisi ortalama bir üniversitede 3. sınıf staj için bile zor staj buldu. Eğer ileride şirketlerde çalışmayı düşünüyorsanız kesinlikle okuduğunuz üniversitenin bir adı olması gerekiyor. Eğer freelancer çalışmayı düşünüyorsanız bu da müşteri bulmanızla alakalı bir şey. Kendisinden duyduklarım bu kadar eğer aklında yazılımla ilgili bir soru varsa kendisine danışabilirim.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim. Bu diploma işi nasıl işliyor? Büyük büyük adamlar diplomasız da başarılabilir diyorlar. Bu durum kendimi yetiştirmeme bağlıymış. Ne derece isabetli bu bilgi, biraz daha derinlemesine bilgi edinebilsem, daha güzeli bu sektörde bulunmuş değerli tanıdığınızdan öğrenmeyi çok isterim. Eminim iş ararken illaki diplomasız birileriyle denk gelmiştir. Belki işverenlerle kişisel görüşmesi bile olmuştur. Bu diploma muhabbeti internette iyice sakız oldu. Temiz bilgi edinmek eşsiz bir şey şu anda.
İngilizcemin akıcı olduğunu söylemenin tam sırası. Şu ana kadar limit/türev/integralden tutun yazılım ve kodlama adına ne öğrendiysem İngilizce kaynaklardan öğrendim. Hatta şu an Almanca öğreniyorum ve aynı aileden olmalarından mütevellit İngilizceyi köprü olarak kullanıyorum. Bunun ortalamaların iyisi denecek bir üniversitede neler katacağını, bunun ne derece önem arz ettiğini de sorarsanız çok memnun olurum.

785052 dedi:

Elbette bilgisayar mühendisliği tercih edebilirsin. Bilgisayar mühendisliği için "marka" dediğimiz üniversitelere girebilmek için zaten ilk 1000 yapmak gerekiyor. Koskoca bilişim sektörü 6-7 tane üniversitenin mezununu istihdam edebilecek kadar küçük olabilir mi?

Tıp okuduktan sonra yazılıma dönmen oldukça zor. Birinci sebebi, tıp fakültesi zaten başlı başına ağır bir fakülte iken üstüne bambaşka bir alan olan ve aynı şekilde disiplinli çalışman gereken başka bir işi öğrenmek çok zor. İkincisi, özellikle junior pozisyonlarda diploma oldukça etkili. Tıp fakültesi diploması ile yazılım sektöründe iş bulman çok zor, mühendislik okumak oldukça avantajlıdır.

Maaş kısmı değişken. Tıp fakültesi 6 yıl, mühendislik ise 4 yıl. Yani minimum sürede bitirdiğin zaman iki bölümü de, tıp fakültesinden yeni mezun olduğunda bilgisayar mühendisliği'nde 2 sene tecrübeli olacaksın. Maaşlar tecrübeye göre çok değişken, ayrıca tecrübe arttıkça iş imkanı artıyor ve daha konforlu (remote) ve yüksek maaşlı seçenekler tercih edebilme lüksün oluyor. Bilgisayar mühendisliği ortalama maaşlara ulaşmak istiyorsan internete 2024 yazılımcı maaş anketi yazarak bulabilirsin (biraz eskidi anketler gerçi, zamlar için güncelleme gerekiyor). Ayrıca bilgisayar mühendisliği'nde pozisyon değiştirmek veya yükselmek için ekstra bir sınava girmene gerek yok. Sadece lisans diploman ile de yazılım mimarlığı gibi pozisyonlara yükselebilirsin. Ancak tıp'ta uzmanlık için tus gibi bir sınava girmen gerekiyor.

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle sizin gibi düşünüyorum ama endişe endişe be hocam. Belki de en ilkel ama aynı zamanda en güçlü duygulardan biri.

29 bin gerçekten ürkütücü, sınırda tam olarak. Yorumunuz için çok teşekkürler. 2 yılın önemini vurgulamanız cidden önemli. Ben bizzat tanımasam da arkadaşlarım istemeyerek yazıp tıpı bırakan insanlar tanıyorlar. Düşününce berbat olurdu. Alınabilecek bir risk değil aslında.

Tıp okuyup, para kazanıp sonra yazılıma, bilgisayara başlamak nedir? Zaman bu kadar kıymetsiz mi sizin için? Hayatınızın en güzel yıllarını sevmediğiniz bir bilimi okuyarak, işinde çalışarak geçirmeyi göze alabiliyor musunuz? Sabah işe giderken aileniz değil siz zorlanacaksınız, babanızın değil sizin ömrünüzden giden yaklaşık 8 yıl olacak, anneniz akrabalara oğlum tıp okuyor diyecek diye gençliğinizi çöpe atmayın derim. İşini seven bir gün bile çalışmış sayılmaz.

KodYazanKuş dedi:

29 bin sıralama. Ailem bilgisayar okuma, iyi üniversiteler daha iyi sıralama istiyor, işsiz kalırsın çekiyorlar. Tıp özümde istemiyorum. Sizce işsiz kalır mıyım? Gerçekten ilgiliyim bilgisayara. Ama haklarını yememeliyim, gelen yerler pek güven vermiyor. Kocaeli, Sakarya gelmesi kesin, elle tutulur tek yerler. Bir de Eskişehir var ama gelmemesi daha olası, tam sınırda.

Bilemiyorum, ailem gözümü fazlasıyla korkuttu. Tıp okuyup, kendi ayaklarım üstünde durmaya başladıktan sonra da yazılıma dönebilirim. Ama o zaman çok mu geç olur? Mesleğime vazgeçmenin aptallık olacağı derecede bağlanmış olur muyum? Biri bana yol göstersin, şu anda buna çok ihtiyacım var.

Bir tarafta BM için okunan yerin çok anlam ifade etmediği var, bir yandan da işsiz kalırsam geri dönemeyeceğim bir yol demek. Tüm yaşamım boyunca ben BM olurum, kod yazarım diye düşündüm. Hatta biraz kod yazmaya da hakimim. Ama bu sıralama ve ailemin endişe verici derecede isabetli serzenişleri...

Diğer yandan tıp tamamen yabancı bana. Hayatımda hiç ilgi duymadım. Bir seçenek olarak bile görmedim. Bir anda bu yabancılığa alışabilir miyim? Tüm yaşamım boyunca hayalini kurduğum yazılıma rağmen okuyabilir miyim? Kaldı ki gelen şehirler de iç açıcı sayılmaz. 6 yıl çok uzun bir süre, şehir ve kampüs çokomelli.

BM gidersem yatayla daha iyi bir okula gitme şansım var. Tıp okursam mezun olup yaşamımı düzene sokana kadar yazılıma veda etmem gerekir. En azından işin sonunda 42 okulları ile yazılıma sağlam bir dönüş yapabilirim. 24 yaşında mezun olacağım. 2 senede rahata ersem 26. 42 ortalama 2 ila 5 yılda bitiyor. Bu da en az 28 yaşında yazılım sektörüne girmem demek. Hayalime veda etmekle eş değer bu. İş bulsam doktorken aldığım maaşa kıyasla daha mı kötü olur? Sırf çocukluk düşüm için bu yola değer mi? 28 iyi ihtimal, 31 yaşında da sektöre adım atabilirim. Bu durumda insanlar daha genç ve dinamik seçeneklere dönerler bence. Ayrıca benim geçmişimde tıp olacak. Dolu bir beyin ne derece ilgi çeker ki?

Sektörden birisi buna ulaşabilirse çok iyi olur. Cidden birinin yol göstermesine ihtiyacım var. Ailemin bu net tavrını rasyonel ele alacak, benim hayallerimin gerçekleşme olasılığını değerlendirecek birisine ihtiyacım var. Yüreğimin en derinlerine mi gömmeliyim bu güdüyü? Yoksa ne pahasına olursa olsun kovalamalı mıyım? Kafam çok karışık.

Genişletmek için tıkla...

Bazı üniversitelerde tıp bölümünde alttan ders almak diye bir durum yok. Eğer 1 dersten kalırsanız direk sınıf tekrarı var. Bunu da unutmayın dikkat edin. Yani 6 yıldan uzunda sürebilir. Ve ciddi stresli ezber kuvveti isteyen bir bölüm. Biyoloji sevmeniz lazım mesela yoksa daha çok işkence olur. Yazılım ve biyoloji çok uç ayrı noktalar. Böyle 1 2 haftada tıp kararı verilmez. Eğer merak duysanız en az 1 senedir tıp hedeflemiş olurdunuz. Bence zorlamayın durumu ama tercih sizin tabii ki.

KodYazanKuş dedi:

Hay siz bin yaşayın emi amcam, yanıtınız tam olarak ihtiyaç duyduğum şey. Gerçekten dalgalı bir suya değip onu yatıştıran bir değnek gibisiniz. Diş hekimliği konusunda: Evet unutmuşum. Tıpla aynı muhabbet. Sadece 4 yıl olması, biraz daha rahat olması ve gitmemin olası olduğu üniversitelerin Mersin, Antalya gibi hoş şehirlerde olması var. Kendimi ikna etmem daha rahat olur.
Sizin gibilere gerçekten gerek var bu ülkede. Sadece ben değil, altıncı sınıfa yeni geçen kuzenim bile gelmiş bana gelecekte ne okuyacağını, ne kadar maaş almayı düşündüğünü, ülkeden çıkmak için ne yapacağını anlatıyor. Üstüne bilgisi yüzeysel de değil. Çocuk cidden endişelenmiş olsa gerek ki aklı yettiğince araştırmış ve bir plan ortaya sermiş. Şimdi onun bir kızdan hoşlanması, ne bileyim, arkadaşlarıyla kapı çalıp kaçması lazım. Topa abanıp cam kırması, evde azar işitmesi ve tepki koyup yemek yememesi, ardından annesinin ona gelip özür dilemesiyle insani ilişkileri öğrenmesi lazım. Bunları dert etmek için ben belki küçüğüm, ama o çocuk ve daha niceleri ve beterleri ufacıklar. Tertemiz ruhlar Türkiye denen illet yüzünden yozlaşıyorlar.

Çok teşekkür ederim. Bu diploma işi nasıl işliyor? Büyük büyük adamlar diplomasız da başarılabilir diyorlar. Bu durum kendimi yetiştirmeme bağlıymış. Ne derece isabetli bu bilgi, biraz daha derinlemesine bilgi edinebilsem, daha güzeli bu sektörde bulunmuş değerli tanıdığınızdan öğrenmeyi çok isterim. Eminim iş ararken illaki diplomasız birileriyle denk gelmiştir. Belki işverenlerle kişisel görüşmesi bile olmuştur. Bu diploma muhabbeti internette iyice sakız oldu. Temiz bilgi edinmek eşsiz bir şey şu anda.
İngilizcemin akıcı olduğunu söylemenin tam sırası. Şu ana kadar limit/türev/integralden tutun yazılım ve kodlama adına ne öğrendiysem İngilizce kaynaklardan öğrendim. Hatta şu an Almanca öğreniyorum ve aynı aileden olmalarından mütevellit İngilizceyi köprü olarak kullanıyorum. Bunun ortalamaların iyisi denecek bir üniversitede neler katacağını, bunun ne derece önem arz ettiğini de sorarsanız çok memnun olurum.

Kesinlikle sizin gibi düşünüyorum ama endişe endişe be hocam. Belki de en ilkel ama aynı zamanda en güçlü duygulardan biri.

29 bin gerçekten ürkütücü, sınırda tam olarak. Yorumunuz için çok teşekkürler. 2 yılın önemini vurgulamanız cidden önemli. Ben bizzat tanımasam da arkadaşlarım istemeyerek yazıp tıpı bırakan insanlar tanıyorlar. Düşününce berbat olurdu. Alınabilecek bir risk değil aslında.

Genişletmek için tıkla...

Tüyafedden tanıdığım var hocam kendisine sorarım müsait bir zamanda tabii ki size yardımcı olmak isterim.

Hocam şahsi görüşüm; hayatta işsiz mühendis görürsünüz ancak işsiz doktor göremezsiniz. Tıp okuması zorlu olsa da geleceğinizi garantilemiş olursunuz.