Bir Aforizma #5

Sözün empatisini kurdum. Gerçekten çok doğru.

Şu 20 senelik ömrümde gerçekten mutlu olduğum süre birkaç aydan ibarettir. Belki de daha az. Bilmiyorum, yaşlandığımda da aynısını yaşar mıyım acaba? Ama şu anda bile geçen günlerimi düşününce yaşlı hissediyorum. :uyku: Ama bir yaşlı kadar uykum yok. :puro:

İnsanın mutlu anlarını fotoğraf ve videolar ile ölümsüzleştirmesi aslında bu yüzden. Mutsuz bir anınızda ya da ömrünüzün sona yaklaştığı zamanlarda o fotoğraf ve videolardaki mutlu anları tekrar hatırlayarak mutlu oluyorsunuz.

Normalde asla mutlu anlarımı fotoğraflayan bir insan değilim ama artık fotoğraflayacağım o anlarımı.
 
Her anâ değer yüklememiz gerekiyor. Gördüğümüz ve yaptığımız şeylere yüzeysel bakmamız gerekiyor. Biz şunu yanlış anladık, mutluluk alınamaz, kovalanamaz, yaratılır. Herkesin bir hayali vardır, bir araba örnek vereyim. Sen Ferrari istersin ama Doblo alırsın, ve mükemmellik Doblo'nun eski ve çirkin olmasıdır. Hayaliniz her zaman istediğiniz şey değildir, siz o hissi istersiniz, sahip olmayı değil, olduğunuzu düşünmeyi. Çünkü onu aldıktan sonra, amacınız kalmayacak ve Doblo'yu özleyeceksiniz.

Reklam almadığımı belirtmek isterim :D.
 
@Anakin SkywaIker doğru dedin. Sen bunu söyleyince aklıma Simyacı kitabındaki bir karakter geldi.

Ana karakter bir yerde çalışıyordu. Vazo-çini dükkanıydı sanırım. Dükkan sahibi de hacca gitmenin hayalin kuruyor ve kabenin resmine bakıyordu hep. Parası olunca hacca gitme fikri cazip gelmemişti çünkü o adam, kabeye gitmeyi hayal ederek mutlu oluyordu.

Mutlu olun arkadaşlar, Pollyanna olun demiyorum tabii ama bardağın biraz da dolu tarafını görmenin bir zararı olmaz bence.
 
Desteğiniz için teşekkür ederim. Bence insanlar mutluluğa yanlış bakıyor. Mutluluk kovalanmaz, ya da alınmaz. Yaratılır. Bunların bilincinde olursanız üzülemezsiniz zaten.
 

Geri
Yukarı