15 yaşındayım, daha küçükken "ileride ne olacaksın?" sorularına cevap vermezdim. Ne cevap verebilirdim ki? İstediğim, hoşuma giden bir şey yoktu ve halen yok. Bu sene sonu bölüm seçimi yapacağım, istediğim mesleğe göre seçimini yapmalıyım değil mi? Fakat istediğim meslek diye bir şey yok, neye göre seçim yapacağım? Ailem ileride iyi bir üniversiteye gitmen için ders çalışman gerekli gibi şeyler söylüyorlar tıpkı diğer herkesinkinin söylediği gibi. Ben ne için çalışmam gerektiğini bilmiyorum ki, sırf yapmam gerektiğini hissettiğim için yapıyorum, gerçekten bir amaç uğruna değil. Bu durum sonradan olan bir şey de değil başta belirttiğim gibi, tek farkı önceden bilmiyordum şu an ise farkındayım. Başka forum yazılarında kendine hedef koyman lazım gibi şeyler yazılmış ama bu doktora gittiğinizde doktorun size "iyileşmen lazım." demesi gibi. Ayrıca yaptığım şeylerden de zevk alamıyorum çok sıkıcı geliyor. Okuldan geldiğimi ve ödevlerim var ise yaptığımı varsayıyorum, geriye yine uzun bir zaman kalıyor. Onu da YouTube'dan video izlemeye ve Instagram'daki bilgi, mizah ve haber paylaşımlarına bakmaya harcıyorum. Pek ders çalışırım diyemem, hem neye çalışacağım ki? Kötü olan notu yükseltmek için tabii ki. Eğer amacımı yapmamı engelleyen bir şey olsaydı o derse çalışmak isteyebilirdim, tek çalışma nedenim çevremden olumsuz tepki almamak, tek eğlencem diyebileceğim telefonum elimden gitmesin gibi sebepler. Okulda arkadaşlarımla sohbet etmem veya edemem çünkü ya konuşulan şeyler benim için saçma/sıkıcı şeylerdir ya da konu hakkında söyleyebilecek bir şeyim yoktur. Hiç "sohbet" diyebileceğimiz konuşmalar yapmıyorum. Sanal ortamda sohbet edebiliyorum diyebilirim. Tüm duygularımı kaybetmiş gibiyim. Ayrıca amaç aramı mıyım, bir amacım olsa bunları yaşar mıydım bilmiyorum.
Aslında bunu tavsiye almak için yazmayı planlıyordum ama böyle bir duruma ne tavsiye verilebilir ki, tavsiye istemeyeceksem de bunu yazmamın bir mantığı kalmadı, paylaşmak istedim diyeyim. Verebileceğiniz tavsiye var ise tabii ki bunlara açığım. Ne yapmalıyım?