Bir insanın ölümünü kabullenememek

Kabullenemediğini kabullenmek gerekiyor bazen de. Zaman sana ilaç olur, savunmalarınsa süreci hızlandırmanda etken olur.
 
Üzülünce bir şey olmaz, sadece zaman harcarsın, zamanını böyle boş bir şeye harcaman iyi değil, çünkü bildiğim kadarıyla gelmiycek. Üzülmenin ve geri hatırlamanın bir faydası yok, ama zararı var, hatırlayabilirsin, fakat üzülünce bir şey olmaz.
 
2 Yıl önce anneannemi kaybettim ve cenazesine şehir dışında yaşayan abim de geldi. Cenazesinin olduğu gece abimle kendi evimize geldik annem üzüntüden hastalanmıştı ve tansiyonunu ölçmeye karar verdi annemin değerleri normal çıktı abim ben de ölçmek istiyorum dedi ve tansiyonu normal değerlerden epey yüksek çıktı ve o gece hastaneye gittiğimizde abimin böbrek yetmezliği olduğunu öğrendik ve erkenden tedbirli davrandık. Abimde çevik kuvvet polisi olarak çok tempolu bir işte çalıştığı için eğer erken davranmasaydık ölebilirdi. Yani kardeşim demek istediğim her şerde bir hayır vardır o gün anneannem ölmeseydi belki de çok daha genç yaşında abim ölecekti.
 
Ölene üzülme kendine üzül. Ölenin imtihanı (sınavı) bitmiştir. Seninkisi ise devam ediyor. Çok sevdiğim bir hocadan duymuştum. İsmini hatırlamıyorum. D:
 
Herkes göçecek bu dünyadan. Kimse kalıcı kalmıyor. Deden seni bu halde görseydi eminim olduğu yerde bile çok üzülürdü. Hayat devam ediyor senin için. Ölenle ölünmüyor. Kaç yaşındasın bilmiyorum ama deden bence seni böyle üzgün görmekten çok büyüyüp ülkene kendine ailene faydalı bir adam olarak görmeyi daha çok isterdi. Bunu düşün ve kararını ona göre ver. Gelecekte düzgün ve saygın bir adam ol ki deden gittiği yerde seninle üzüleceğine seninle sevinsin mutlu olsun gurur duysun senle. İşte benim torunum desin. İnsan sevdiği insanı üzmez. Sende dedeni üzme ve dedenin isteyeceği gibi bi adam ol. Hayatına devam et.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…