Uzun zamandır kendimi uzağa çektim istemesem bile zorladım, zamanla oluşan açlık içimi yırttı,
Neyse uzatmayacağım 15 yaşında kızı 16 diye biliyordum şu yaşında olsa bile duygusal olarak kalıcı bir bağ kuracak birini bulamamda saçmalık olur diye düşünüyorum lise çıkışı üniversite yolunda, kalıcı bir ilişki biçiyorum içimde neyse, kızı fiziği güzel dedim bir konuşalım nasıl konuşuyor dedi bir 2-3 saat aldık konuştuk beraber, iyi kötü anlaşıyorduk ergen aklı çocuklarda fesat fesat hareketler yapıyor demedim bir şey kızda en sonunda geldi bunlar böyle böyle yaıyor vesaire, dedim benden mi utanıyorsun ne açıdan vb... O günden sonra bir daha konuşmadım mantığımı kullanıp kızda çok durmadım kendimi rezil edecekmişim, o yüzden millet bu yaşlarda hayatını yaşıyor bende masum halime kalıcı bir kalp istiyorum
komiğime gitti şimdi. Neyse şimdi aynı arkadaş ortamı bir şey yok tek başıma utanmadan mutlu bir şekilde yaşıyorum