Smuya
Hectopat
- Katılım
- 19 Nisan 2021
- Mesajlar
- 1.893
- Makaleler
- 7
- Çözümler
- 1
"İşte gerçekten PlayStation 4 sahibi olduğum için çok mutluyum dedirtecek olan oyun burada. Bloodborne!"
-Dost Kayaoğlu
"Tonight, Gehrman joins the hunt."
-Gehrman
"A corpse... should be left well alone.
Oh, I know very well. How the secrets beckon so sweetly.
Only an honest death will cure you now.
Liberate you, from your wild curiosity."
-Lady Maria
İncelemeye bu 3 güzide söz ile başlamış olalım. İşte karşınızda Bloodborne!
Hak Sahibi: Sony
Yapımcı: FromSoftware
Yer: Kalbimiz
Bölüm 1: Oynanış
Oynanış gerçekten harika olmuş. Bu kadar iyi oynanışı ben bile beklemiyordum kendisinden, Bloodborne sanki bir yuva gibi oldu benim için. 70 saati devirdim ve oyunu 30. saatte bitirmiş olmama rağmen hala daha yeni içerik arıyorum. Bunun sebebi ne atmosfer, ne hikaye ne de Miyazaki sevdası. Bunun tek sebebi var o da oynanış. Oynanış aslında oldukça basit. Oyunda 2 elimize birine ateşli silah birine de yakın dövüş silahı alıyoruz. Ne yazık ki oyunda büyü yok ve ateşli silahlar gerçekten çok komik vuruyorlar. Oyuna yeni başladıysanız normal bir oyuncu olarak "oyun bana ateşli silah verdi, bu ateşli silah kesin diğer oyunlardaki gibi çok işlevlidir. Yakın dövüş isteğe bağlıdır ben de tüm oyun bu silahla akar giderim" diyorsanız yanlış düşünüyorsunuz. Bu ateşli silahlar her ne kadar can kurtarıcı olabilseler de asıl işlevleri parry denen mekaniği yerine getirmek. Diğer Souls oyunlarında kalkan ile parry yaparken bu oyunda silahla yapıyoruz. Bu yer yer rahatlatıcı yer yer sinir bozucu çünkü diğer Souls oyunlarında parry yapabileceğiniz yerler belliyken bu oyunda ateşli silah kullandığınızdan insan bazen bir "acaba?" şüphesine düşebiliyor. Eğer o düşman parry yemiyorsa da geçmiş olsun öldünüz. Bir oyuncu olarak düşündüğünüzde ne kadar sıradan, ne kadar tekrara düşmeye müsait değil mi? Sonuç olarak tek yapman gereken silah veya kılıçla düşmanını istediğin şekilde öldürüp yoluna devam etmek. Sürekli R1-R2 yapınca bir süre sonra tekrara düşer sıkılırsın herhalde diye düşünüyor olabilirsiniz. Hayır öyle bir şey yok. Düşman çeşitliliği, atmosfer değişikliği ve sürekli yeni şeyler yapabilmek tekrarı önlüyor ve harika combat ile bu birleşince ortaya mükemmel ötesi bir oynanış çıkıyor. Bakın çok basit bir örnek, Old Yharnam bölgesindeki düşman ve atmosferle Central Yharnam bölgesindeki düşman ve atmosferleri karşılaştırın anlayacaksınız. Ki bunlar da çok yakın bölgeler. Old Yharnam oyunun 3. bölgesi Central Yharnam ise 2. bölgesi. Combat konusunda da agresifliği dengelemek için oyun agresif ödüllendirici sistem ile geliyor. Oyunda düşmanlar da agresif ama neden siz de agresif olmuyorsunuz? Oyun diyor ki Beast Blood Pellet diye bir eşya var bu eşya 60 saniyede düşmana ne kadar hasar verirseniz onun 5-6 katı hasarınızı boostluyor. 200 vuran adam bir anda 2000 vurabiliyor bu eşya sayesinde. Bu boss dövüşlerinde de yapılabiliyor. İstersen agresif ol hızlı indirmeye oyna ama bu kaynak sınırlı o yüzden agresifliğini de iyi dengele, istersen de güvenli oyna kaynağı istersen bas ve agresifliğe değil güvenliliğe oyna. Tamamen size bağlı. Diğeri ise düşman size vurdu diyelim yarı canınız gitti siz de ona 10 saniye içerisinde yeteri kadar hasar verebilirseniz kaybettiğiniz canın bir kısmını ya da tamamını geri alabiliyorsunuz. Kısaca agresiflik önemli.
Bölüm 2: Hikaye
Bu konuda çok bir fikrim yok o yüzden kısaca özetlemeye çalışacağım. Hikaye Yharnam adında karanlık bir kasabada geçer. Uzun süredir bir salgın vardır ve bu salgın insanlığın sonunu getirmek üzeredir. Bu salgını durdurmak için ise dünyanın dört bir yanından avcılar Yharnam üzerinde aşının bulunduğuna dair bilgilendirilir ve hepsi tek bir amaç için Yharnam bölgesine gelirler. Çoğu geri dönmez ve kalanlar da ya akıl sağlığını kaybetmişlerdir ya da bize saldıran salgınlılardan biri olmuşlardır. Avcı olarak biz de bu bölgeye geldiğimizde Gehrman der ki "Evet avcı aradığın tedavi burada. Git ve onu bul." Biz de aşıyı bulmak için Yharnam üzerinde derin bir yolculuğa çıkarız. Karşımızda salgınlılar, bizim gibi eskiden avcı şimdi salgınlı olanlar vardır. Bizim de en büyük mücadelemiz kendi akıl sağlığımızı korumak olacaktır.
Bölüm 3: Boss Dövüşleri
Boss Dövüşleri konusunda ne desem bilmiyorum... Her biri birbirinden özel, birbirinden efsanevi ve birbirinden iyi. Bilmiyorum nasıl ayrıştırıp anlatacağım ama hepsi birbirinden farklı. Hepsinin farklı hareketleri var. En sevdiğim boss dövüşü şüphesiz Lady Maria boss dövüşüdür. Kendisi ilk fazında tak tak tak kılıçla döşemiş başaramayınca ikinci fazında Seppuku yapmıştır. Seppuku sonrası ELDEN RING evrenine ışınlanıp bize Bloody Slash yapmayı uygun
görmüştür. Şaka bir yana gerçekten beni en çok şaşırtan ve en farklı hareketlere sahip boss dövüşlerinden biri şüphesiz Lady Maria. Her boss dövüşünde şaşırsam da en çok Lady Maria dövüşünde şaşırmıştım. Father Gascoigne konsept olarak ilgi çekici gelse de bizden daha güçsüz bir avcıyla kapıştığımız bariz belli. Lady Maria sanki Father Gascoigne dövüşünün harika hale getirilmiş ve DLC içeriği katılmış hali gibi. Anlatamıyorum gerçekten. Bir oyunda boss dövüşleri bu kadar mı farklı olur? Bu arada Gehrman bize ilk başta normal bizim gibi biri gibiyken yolun sonunda bizi durdurmaya çalışması iyi bir detay olmuş. Oyunun başında "Git biraz avlan" sözüyle akıllara kazınan Gehrman oyun sonunda da "Bu gece Gehrman avına katılacak!" sözüyle akıllara tekrar kazınıyor. Size en sevdiğim boss dövüşlerinden bazılarını buraya bırakayım:
Atmosfer:
Atmosfer konusunda bu oyun tüm souls oyunlarından iyi. Diğer yönlerinde kesinlikle tartışılır ancak atmosfer konusunda bu kadar güçlü bir oyun bile yok bence. Oyun kendi hikayesini en iyi şekilde anlatacak karanlık bir atmosfer seçmiş. Bir bölgeye girdiğinizde karşınıza ne çıkacağını direkt atmosferden bile anlayabiliyorsunuz. Logarius dövüşünün bölgesine girdiğimde dedim ki "Tamam burada Dark Souls 2 veya 3 havasında bir ortam ve dövüş olacak." haklı da çıktım. Central Yharnam veya Hunter's Nightmare bölgelerine girdiğimde de dedim ki burada yeni bir şeyler var. Bunlar sadece bir kaç örnek. Atmosfer aynı zamanda oyuncuyu içine de sokuyor. Old Yharnam bölgesinde hissettiğim korkuyu ben korku oyununda hissetmedim. Diğer bir kaç bölgede de aynı şekilde korktum, bazı bölgelerde rahatça oynadım bazı bölgelerde ise bayağı chill takıldım. Atmosfer tek kelimeyle harika!
Uzun lafın kısası:
Bu oyun bir başyapıt arkadaşlar. Gerek atmosferiyle, gerek hikayesiyle, gerek oynanışıyla harika bir oyun. Dehşet yani böyle bir şey yok.
Metacritic: 92 (Must-Play)
Huzurlarınızda Bloodborne incelemesi de bitti. Yharnam bölgesindeki dostlarımıza selam olsun.
-Dost Kayaoğlu
"Tonight, Gehrman joins the hunt."
-Gehrman
"A corpse... should be left well alone.
Oh, I know very well. How the secrets beckon so sweetly.
Only an honest death will cure you now.
Liberate you, from your wild curiosity."
-Lady Maria
İncelemeye bu 3 güzide söz ile başlamış olalım. İşte karşınızda Bloodborne!
Hak Sahibi: Sony
Yapımcı: FromSoftware
Yer: Kalbimiz
Bölüm 1: Oynanış
Oynanış gerçekten harika olmuş. Bu kadar iyi oynanışı ben bile beklemiyordum kendisinden, Bloodborne sanki bir yuva gibi oldu benim için. 70 saati devirdim ve oyunu 30. saatte bitirmiş olmama rağmen hala daha yeni içerik arıyorum. Bunun sebebi ne atmosfer, ne hikaye ne de Miyazaki sevdası. Bunun tek sebebi var o da oynanış. Oynanış aslında oldukça basit. Oyunda 2 elimize birine ateşli silah birine de yakın dövüş silahı alıyoruz. Ne yazık ki oyunda büyü yok ve ateşli silahlar gerçekten çok komik vuruyorlar. Oyuna yeni başladıysanız normal bir oyuncu olarak "oyun bana ateşli silah verdi, bu ateşli silah kesin diğer oyunlardaki gibi çok işlevlidir. Yakın dövüş isteğe bağlıdır ben de tüm oyun bu silahla akar giderim" diyorsanız yanlış düşünüyorsunuz. Bu ateşli silahlar her ne kadar can kurtarıcı olabilseler de asıl işlevleri parry denen mekaniği yerine getirmek. Diğer Souls oyunlarında kalkan ile parry yaparken bu oyunda silahla yapıyoruz. Bu yer yer rahatlatıcı yer yer sinir bozucu çünkü diğer Souls oyunlarında parry yapabileceğiniz yerler belliyken bu oyunda ateşli silah kullandığınızdan insan bazen bir "acaba?" şüphesine düşebiliyor. Eğer o düşman parry yemiyorsa da geçmiş olsun öldünüz. Bir oyuncu olarak düşündüğünüzde ne kadar sıradan, ne kadar tekrara düşmeye müsait değil mi? Sonuç olarak tek yapman gereken silah veya kılıçla düşmanını istediğin şekilde öldürüp yoluna devam etmek. Sürekli R1-R2 yapınca bir süre sonra tekrara düşer sıkılırsın herhalde diye düşünüyor olabilirsiniz. Hayır öyle bir şey yok. Düşman çeşitliliği, atmosfer değişikliği ve sürekli yeni şeyler yapabilmek tekrarı önlüyor ve harika combat ile bu birleşince ortaya mükemmel ötesi bir oynanış çıkıyor. Bakın çok basit bir örnek, Old Yharnam bölgesindeki düşman ve atmosferle Central Yharnam bölgesindeki düşman ve atmosferleri karşılaştırın anlayacaksınız. Ki bunlar da çok yakın bölgeler. Old Yharnam oyunun 3. bölgesi Central Yharnam ise 2. bölgesi. Combat konusunda da agresifliği dengelemek için oyun agresif ödüllendirici sistem ile geliyor. Oyunda düşmanlar da agresif ama neden siz de agresif olmuyorsunuz? Oyun diyor ki Beast Blood Pellet diye bir eşya var bu eşya 60 saniyede düşmana ne kadar hasar verirseniz onun 5-6 katı hasarınızı boostluyor. 200 vuran adam bir anda 2000 vurabiliyor bu eşya sayesinde. Bu boss dövüşlerinde de yapılabiliyor. İstersen agresif ol hızlı indirmeye oyna ama bu kaynak sınırlı o yüzden agresifliğini de iyi dengele, istersen de güvenli oyna kaynağı istersen bas ve agresifliğe değil güvenliliğe oyna. Tamamen size bağlı. Diğeri ise düşman size vurdu diyelim yarı canınız gitti siz de ona 10 saniye içerisinde yeteri kadar hasar verebilirseniz kaybettiğiniz canın bir kısmını ya da tamamını geri alabiliyorsunuz. Kısaca agresiflik önemli.
Bölüm 2: Hikaye
Bu konuda çok bir fikrim yok o yüzden kısaca özetlemeye çalışacağım. Hikaye Yharnam adında karanlık bir kasabada geçer. Uzun süredir bir salgın vardır ve bu salgın insanlığın sonunu getirmek üzeredir. Bu salgını durdurmak için ise dünyanın dört bir yanından avcılar Yharnam üzerinde aşının bulunduğuna dair bilgilendirilir ve hepsi tek bir amaç için Yharnam bölgesine gelirler. Çoğu geri dönmez ve kalanlar da ya akıl sağlığını kaybetmişlerdir ya da bize saldıran salgınlılardan biri olmuşlardır. Avcı olarak biz de bu bölgeye geldiğimizde Gehrman der ki "Evet avcı aradığın tedavi burada. Git ve onu bul." Biz de aşıyı bulmak için Yharnam üzerinde derin bir yolculuğa çıkarız. Karşımızda salgınlılar, bizim gibi eskiden avcı şimdi salgınlı olanlar vardır. Bizim de en büyük mücadelemiz kendi akıl sağlığımızı korumak olacaktır.
Bölüm 3: Boss Dövüşleri
Boss Dövüşleri konusunda ne desem bilmiyorum... Her biri birbirinden özel, birbirinden efsanevi ve birbirinden iyi. Bilmiyorum nasıl ayrıştırıp anlatacağım ama hepsi birbirinden farklı. Hepsinin farklı hareketleri var. En sevdiğim boss dövüşü şüphesiz Lady Maria boss dövüşüdür. Kendisi ilk fazında tak tak tak kılıçla döşemiş başaramayınca ikinci fazında Seppuku yapmıştır. Seppuku sonrası ELDEN RING evrenine ışınlanıp bize Bloody Slash yapmayı uygun
görmüştür. Şaka bir yana gerçekten beni en çok şaşırtan ve en farklı hareketlere sahip boss dövüşlerinden biri şüphesiz Lady Maria. Her boss dövüşünde şaşırsam da en çok Lady Maria dövüşünde şaşırmıştım. Father Gascoigne konsept olarak ilgi çekici gelse de bizden daha güçsüz bir avcıyla kapıştığımız bariz belli. Lady Maria sanki Father Gascoigne dövüşünün harika hale getirilmiş ve DLC içeriği katılmış hali gibi. Anlatamıyorum gerçekten. Bir oyunda boss dövüşleri bu kadar mı farklı olur? Bu arada Gehrman bize ilk başta normal bizim gibi biri gibiyken yolun sonunda bizi durdurmaya çalışması iyi bir detay olmuş. Oyunun başında "Git biraz avlan" sözüyle akıllara kazınan Gehrman oyun sonunda da "Bu gece Gehrman avına katılacak!" sözüyle akıllara tekrar kazınıyor. Size en sevdiğim boss dövüşlerinden bazılarını buraya bırakayım:
Atmosfer:
Atmosfer konusunda bu oyun tüm souls oyunlarından iyi. Diğer yönlerinde kesinlikle tartışılır ancak atmosfer konusunda bu kadar güçlü bir oyun bile yok bence. Oyun kendi hikayesini en iyi şekilde anlatacak karanlık bir atmosfer seçmiş. Bir bölgeye girdiğinizde karşınıza ne çıkacağını direkt atmosferden bile anlayabiliyorsunuz. Logarius dövüşünün bölgesine girdiğimde dedim ki "Tamam burada Dark Souls 2 veya 3 havasında bir ortam ve dövüş olacak." haklı da çıktım. Central Yharnam veya Hunter's Nightmare bölgelerine girdiğimde de dedim ki burada yeni bir şeyler var. Bunlar sadece bir kaç örnek. Atmosfer aynı zamanda oyuncuyu içine de sokuyor. Old Yharnam bölgesinde hissettiğim korkuyu ben korku oyununda hissetmedim. Diğer bir kaç bölgede de aynı şekilde korktum, bazı bölgelerde rahatça oynadım bazı bölgelerde ise bayağı chill takıldım. Atmosfer tek kelimeyle harika!
Uzun lafın kısası:
Bu oyun bir başyapıt arkadaşlar. Gerek atmosferiyle, gerek hikayesiyle, gerek oynanışıyla harika bir oyun. Dehşet yani böyle bir şey yok.
Metacritic: 92 (Must-Play)
Bizim puanlamamız: 95
Madalya: Elmas [90 ve üzeri]Huzurlarınızda Bloodborne incelemesi de bitti. Yharnam bölgesindeki dostlarımıza selam olsun.
Son düzenleyen: Moderatör:
