Canım Çok Sıkkın

Arkadaşlar merhaba, ben 16 yaşında lise 3'e giden bir öğrenciyim. Sınıf arkadaşlarım bana sürekli kötü davranıyor. İyimser bir insanım, kimse hakkında kötü bir şey düşünmem. Bana kötülük yapan bir insanı bile bir şekilde affederim. Yazı yazmayı çok seviyorum, boş zamanlarımda sürekli yazı yazarım. Yeraltı edebiyatı ile ilgili olsun, doğa üstü olaylar ile ilgili olsun. Geçmiş cuma da yazı yazarken sınıftan birisi geldi ve yazdığım kağıdı yırttı. Ne yapıyorsun diye bir tepki verdim tabii ki. Sert çıkışmadım, yalnızca sordum. 4 5 kişi üstüme gelmeye başladı. Bir sürü küfür, hakaret ve argo kelime duydum. Kabadayı tipli birisi dövecekmiş gibi üstüme geldi, geriye kaçtım biraz. Oyunlardaki Boss'lara benzeyen bir tipi var çünkü. Neden böyle oluyor, ben insanlara ne yapıyorum? Kimseye bir zararım yok. Kaç gündür bunu kafaya takıyorum. Oyun oynayacağım bu olay aklıma geliyor oyunu kapatıyorum. En çok sevdiğim ve keyif aldığım iş olan, kitap okumayı dahi gerçekleştiremiyorum. İnsanlarla etkileşim halinde mi olmam gerekiyor? Bu durumda bile kendimi sorguluyorum, hiçbirimiz hatasız değil çünkü. Belki istemeden bir şey yapmışımdır? Sorguluyorum ama bir şey gelmiyor aklıma... Yorgun bir haftanın sonuna geldim. Bir sürü yapacağım iş vardı hiçbirini yapmak istemiyorum. Canım çok sıkkın ve moral olarak Alt-Üst olmuş durumdayım. Pek ciddi bir insan değilim, ailemle hiç görüşmüyorum zaten. Her problemimi kendim çözmekten bıktım usandım. Biraz dinlenilmek istiyorum ve bu yüzden güzel insanlar olan, sizlere yazdım. İlginiz için şimdiden çok teşekkür ederim.

Öncelikle geçmiş olsun. Yaşadığınız sıkıntıları bizzat yaşadım. Size verebileceğim en verimli tavsiye, okulda yazmamanız.

Ben de ufak çaplı bir kitap yazma işine girişmiştim. Bu bahsettiğiniz tipler geldi ve yırttı işte. Neden ? Çünkü seni kıskanıyorlar. Kendilerinin bir vasfının olmaması, onlara batıyor. Sataşacak ve rahatsız edecek birisini arıyorlar.

Bu günler geçecek. Ben bu tipleri çok iyi bilirim. Elinden geldiğince uzak durmaya çalış.

Ögretmeninize ve müdürünüze durumu anlatin.

Sizin dediğiniz insanlar, hayatta amacı olmadığı için kendini bir şeyle uğraşmak zorunda hisseden serseri kro tipler. Bu tip insanlar her zaman kimseye bir zararı olmayan ve kendini kabadayılık gibi boş işlere vermeyen insanlara sataşır çünkü onları kolay lokma olarak görürler. Bu durumda siz de onların üstlerine gitmelisiniz. Kesinlikle ve kesinlikle onlardan çekinmeyin ve asla onlara pabuç bırakmayın yoksa bu iş şimdikinden daha kötü olur. Gerekirse siz de onların size boş yere sataşmasına karşı olarak susmayın, siz de onlara sataşın cevap verin ki onlar da sizin pısırık bir tip olmadığınızı görsünler böylece size saldırmaya çekinsinler. Eğer yine çözülmezse okulunuzdaki öğretmenlere, rehberlikçiye hatta müdüre gidip onu şikayet edin gereken yapılsın. Ailenizle de bu durumu paylaşın aileniz de okulla görüşsün. Fakat şikayet etmekten asla ama asla çekinmeyin. Geçmiş olsun...

Her okulda olan klasik bir sorun, hocalar falan sallamaz. Onlar da bir an önce dersini anlatıp kaçıp gitme derdinde. Açık liseye geçip kurtuldum bu tiplerden.

Ne yapman gerektiğini değil de ne yapmaman gerektiğini biliyorum. Öğretmeninle konuşman sana hiçbir şey katmaz.

Her şey gelir geçer. Okulda rehberlik öğretmenine, müdüre veya müdür yardımcısına durumu anlat mecbur ilgilenecekler, bir şey yapmazlarsa bir daha git. Gerekirse sınıf değiştirme talebinde bulun. Sınıf değişmezsen bile o iş öyle ilerleyecek değil, bunun bir yolu bulunacaktır elbette. Onlarla konuş diyeceğim ama bazıları da lafta anlamıyor birader. O yaşlarda çoğu kişi salak oluyor. Ben de arkadaşlarımdan çekmiştim zamanında, ama benim farklı olarak cüsse avantajım vardı. Bir iki kavga etmiştik sonra tanışma fırsatı bulduk. Yıllar geçti, onlarla hala görüşürüm.
Aile önemlidir. Neden ailenle görüşmüyorsun biliyorum. Ama önemlidir işte. Arkadaşlar edin. Ailenle görüşmüyorsan sıkıntını derdini anlatırsın, rahatlarsın. Arkadaş bulmak zor değil. Ama herkesle de dost olunmaz, bunu iyi belirlemelisin zira adamı kötü yola çekerler. Benden bu kadar kardeşim. Dünya bu, hep sıkıntı dolu.

Birkaç tane düşük IQ seviyesine sahip insan yüzünden canınızı sıkmayın derim. Hocalar ya da idari kadrodakiler, arkadaşlarınız falan bu konuda size pek yardımcı olamaz.

Kendinizi savunmak istiyorsanız, kendinizi savunmayı öğreneceksiniz. Bir işin iyi olmasını istiyorsan, o işi kendin yapmalısın.

Bu savunma yumruk ile değil kalem ile olacak ama. Bilirsiniz; kalem, kılıçtan keskindir. Bazen bir söz, bir yumruktan daha kalıcı bir iz bırakır karşınızdaki kişide. Yazın demiyorum, o tiplerle konuşmaya çalışın, baktınız odunun teki, laftan anlamıyor o zaman ''sıfır iletişim'' teklif edin. Muhatap olmak istemediğinizi belirtin.

Yazdığınız yazıları gizlice yazın, daha keyifli olur. Kimse de karışamaz, sizin sesiniz ve kalem-kağıt sesi olur sadece.

Okulda bu tipleri çok gördüm ama nedense hiçbirisi bana bulaşamadı okul hayatım boyunca. Bende mi bir şey var orasını çözemedim, ama bulaşsalardı zararlı çıkacak olanlar onlar olurdu.

Ben yerinizde olsam ya o sınıfta kendimi koruyacak şekilde bir otorite oluşturarak eğitimime devam ederdim. Ya da sınıfımı değil, direkt okulumu değiştirirdim. Ama unutmayın, bu tipler hayatta her zaman ve her yerde karşınıza çıkacak, yeter ki baş etmesin öğrenin. Ben gözlem yaparak ve kendimi geliştirerek bu tip hareketlere hiç maruz kalmadım. Beni kimse ezemedi okul hayatım boyunca.

O güzel canınızı sıkmayın, zaten okuyan birisiniz, biraz da kişisel gelişim kitapları okuyun derim.

Gelecekte siz kendini geliştirmiş mutlu bir insan olmuş iken, o tipler hala boş gezenin boş kalfası olarak yaşayacaklar.

Güzel insanlarla arkadaşlık edinmeye çalışın. Böyle ''canlılardan'' uzak durun.

Dostum, bir iki faydasıza ezdirme kendini sert çıkış. Emin ol sen ne kadar susarsan o kadar üstüne gelirler. Onlara sataşmaya devam ederlerse sonuçlarının kotü olacağını göstermen lazım. İlk tepkinde seni pek dikkate almazlar ama ciddiyetini göstermeye devam edersen seninle uğraşmayı keseceklerdir.