Çok bilmek mi, çok bilmek istemek mi yoksa çok düşünmek mi insanı yalnızlaştırır?

ErrorCorrection

Decipat
Katılım
11 Ağustos 2022
Mesajlar
2.428
Çözümler
4
Cahillik mutluluktur. Düşünmek elzem olsa da bir yerde kafayı yedirir insana.

Bu sözler ile çelişen düşüncelere sahip dolu insan vardır elbet.

Size sorum ise şu:
Cahillikten kurtulmak için çıkılan bilgelikte delirmek, yalnızlaşmak çoğu kişiye olan bir şeydir. Ama bu bilgelik yolunda yalnızlaştıran şeyin asıl kaynağı nedir?
Çok bilmek mi, çok bilmek istemek mi yoksa çok düşünmek mi insanı delirtir?
 
Cahillik mutluluktur. Düşünmek elzem olsa da bir yerde kafayı yedirir insana.

Bu sözler ile çelişen düşüncelere sahip dolu insan vardır elbet.

Size sorum ise şu:
Cahillikten kurtulmak için çıkılan bilgelikte delirmek, yalnızlaşmak çoğu kişiye olan bir şeydir. Ama bu bilgelik yolunda yalnızlaştıran şeyin asıl kaynağı nedir?
Çok bilmek mi, çok bilmek istemek mi yoksa çok düşünmek mi insanı delirtir?

Hocam bana sorarsanız bildiğiniz bir şeyin zararı yok ancak bir şey üstüne çok düşününce insanda bir zaman sonra o durumu düşünmek takıntı gibi bir hale geliyor ve insan sürekli düşünmek istiyor utandığı bir durumsa ona rağmen düşünüyor üzüldüğü bir durumsa yine düşünüyor (her düşünme tipi için geçerli değil tabii orası ayrı)
 
Hocam bana sorarsanız bildiğiniz bir şeyin zararı yok ancak bir şey üstüne çok düşününce insanda bir zaman sonra o durumu düşünmek takıntı gibi bir hale geliyor ve insan sürekli düşünmek istiyor utandığı bir durumsa ona rağmen düşünüyor üzüldüğü bir durumsa yine düşünüyor (her düşünme tipi için geçerli değil tabii orası ayrı)

Evet mesela bir felsefeci. Çok düşündüğü için mi yalnızlaşır yoksa çok bilmek istediği için mi?
Aslında ikisi çok farklı şeyler ama çok bilmek bir noktada çok düşünmek ile eş değer.

Veya bir okuru ele alalım. O kadar çok okuyor ki odasından çıkmadan durmadan okuyor. Ve bir noktadan sonra yalnızlık baş gösteriyır diyelim. Bu okuru yalnızlaştıran çok bilmek istemek midir?
 
Hiç bir zaman "çok" bilemez kimse. Her zaman sizden daha fazlasını bilen birileri çıkacaktır.

Bence bu konu ile ilgili olarak çok düşünmek insanı yalnızlaştırır. Kendimden biliyorum, her zaman her konu üzerinde fazlaca düşünürüm, başkaları benim fazla düşünmekten ortaya attığım fikirlerden hoşnut olmazlar. Pratik yaşamda çok düşünenleri geri plana atıyorlar.
 
Çok bilmek olduğunu düşünüyorum, bir insanı ne kadar çok tanırsan o kadar çok soğuyorsun.
Ama yeni biriyle tanıştığında tekrar bilmek istiyor insan. Bu noktada insana zarar veren çok bilmek istemektir bence.

Hiç bir zaman "çok" bilemez kimse. Her zaman sizden daha fazlasını bilen birileri çıkacaktır.

Bence bu konu ile ilgili olarak çok düşünmek insanı yalnızlaştırır. Kendimden biliyorum, her zaman her konu üzerinde fazlaca düşünürüm, başkaları benim fazla düşünmekten ortaya attığım fikirlerden hoşnut olmazlar. Pratik yaşamda çok düşünenleri geri plana atıyorlar.
Çok bilmekten kastım genelden sıyrılırcasına daha fazla bilmek
 
Evet mesela bir felsefeci. Çok düşündüğü için mi yalnızlaşır yoksa çok bilmek istediği için mi?
Aslında ikisi çok farklı şeyler ama çok bilmek bir noktada çok düşünmek ile eş değer.

Aslında doğru bir noktaya değindiniz hocam insan bilmek istediği şey üstüne düşünür bir bakıma.

Veya bir okuru ele alalım. O kadar çok okuyor ki odasından çıkmadan durmadan okuyor. Ve bir noktadan sonra yalnızlık baş gösteriyır diyelim. Bu okuru yalnızlaştıran çok bilmek istemek midir?

Hocam bu dediğiniz noktadan bakarsak insanı çok düşündüren çok bilmek istemek yalnızlaştıran ise çok düşündüren oluyor ancak insan sadece bildiği veyabilmek istediği şeyi düşünmeyedebilir yani bir bakıma bir şey bilmek istemek veya bir şeyi bilmek sadece düşünmenin bir dalı gibi olabilir.
 

Geri
Yukarı