Çok korkak ve çekingenim

Ya ben nasıl erkeğim korkak pısırığın tekiğim çok da belli oluyor tipimden. Ya babam misal iş veriyor git şu abiden bir şey al gidemiyorum, bağırıyor. Haklı da. Bir şey olmaz demeyin ne insanlarla tanışabiliyorum ne kıyafet alabiliyorum, yolda bile yürüyemiyorum sağ olsun bisikletle kaçıyorum. Sosyal fobi de var kabalık ortamda duramıyorum, ne soru sorabiliyorum tanımadığım insandan bile kaçıyorum. Ağzım var dilim yok hesabı. Öz güven 0. Çok eksileri var misal eziliyorum. Bir de çok yumuşak insanım ne yapacağım ya bu hayat nasıl yürüyecek? Karakter olarak sorunum var. Psikiyatriye gittik adam dinlemedi bile. Yol gösterecek kimsem bile yok. Bir filmde aynı benim gibi adam var biri yol gösteriyor çevresi açılıyor ünlü oluyor siz düşünün. Yarın okul var ne yapacağım ya?

Aglasun dedi:

Ya ben nasıl erkeğim korkak pısırığın tekiğim çok da belli oluyor tipimden. Ya babam misal iş veriyor git şu abiden bir şey al gidemiyorum, bağırıyor. Haklı da. Bir şey olmaz demeyin ne insanlarla tanışabiliyorum ne kıyafet alabiliyorum, yolda bile yürüyemiyorum sağ olsun bisikletle kaçıyorum. Sosyal fobi de var kabalık ortamda duramıyorum, ne soru sorabiliyorum tanımadığım insandan bile kaçıyorum. Ağzım var dilim yok hesabı. Öz güven 0. Çok eksileri var misal eziliyorum. Bir de çok yumuşak insanım ne yapacağım ya bu hayat nasıl yürüyecek? Karakter olarak sorunum var. Psikiyatriye gittik adam dinlemedi bile. Yol gösterecek kimsem bile yok. Bir filmde aynı benim gibi adam var biri yol gösteriyor çevresi açılıyor ünlü oluyor siz düşünün. Yarın okul var ne yapacağım ya?

Genişletmek için tıkla...

hocam, boy kilo ve yaşınız kaç niye özgüvensizsiniz zayıf falansanız diye spora başlayın, onun harici başka bir sebep varsa yazın lütfen.

Çok kafana takıyorsun, belli. Bu kadar fazla kafana takma, millette emin ol senin gibi. Çok mu zayıfsın, yemeğini ye sonrasında spor yap kas olsun. Çok mu kilolusun, az zayıfla sonra kasa çevir. Girişken ol, kimseden çekinme.

Bende öyleyim bende bilmiyorum ne yapacağım.

Bir de gerçek yaşınızı yazın ona göre konuşalım.

Ortamlara girilmediğinde böyle oluyor. İlk denemelerin çok zor olduğunun farkındayım ama ancak ilk adımı atınca gerisi geliyor. Ben o dönemlerimi atlatalı çok oldu tabi yaş ilerledi ama mesela karşı cinsle konuşmaktan çok çekinirdim. Normal arkadaşlıkta pek sorun yaşamasam bile eğer kız ilgimi çekiyorsa mümkün olduğunca yanaşmazdım. Eğer konuşmak zorunda kaldıysam saçmalardım, hele de başkaları baskı yapıyorsa elim ayağıma dolaşırdı ve kaçardım. Lisede kızlarla normal arkadaşlıklar kurmaya başladım ilgimi çekmeyen kızlarla her türlü muhabbeti yapardım hatta ve hatta şu anki kız arkadaşım (yakında nişanlım olacak gibi duruyor) lisede en yakın olduğum arkadaşımdı.

Lisede kızların da gayet normal canlılar olduğunu anladım. Sosyal fobim vardı ama müzikle onu da bir yere kadar aştım. Şenlikte bütün okulun önünde grubumla konser verdim (bizden sonra sahneye Manga çıktı stresimi ve kalabalığı sen düşün). Üniversitede ise komple açıldım. Sevgilim de oldu, karşı cinsten çok yakın ve hala görüştüğüm arkadaşlarım da oldu. Hatta ve hatta erkekten çok kız arkadaşım var şu anda bile. Öğrenci topluluklarında yönetim kurullarına girdim. Daha sonra Erasmus+ ile 6 ay Polonya'da kaldım, yabancı kız arkadaşlar edindim, partiden partiye koştum. Döndüğümde kendi üniversitemin Erasmus+ topluluğunun başkanı oldum, partiler ve etkinlikler organize ettim, okuluma gelen bütün yabancı ögrencilerle ben ilgilendim.

Uzun lafın kısası bunu kendine sen yapıyorsun ve farkına varman lazım. Her şey korkutucu geliyor çünkü hiç yapmamışsın ve kendini yapamayacağına inandırmışsın. Mesajında yazdıklarından birini dene, belki saçmalayacaksın ya da rezil olmuş hissedeceksin ama sonra yatıp düşündüğünde "Lan o kadar da bir şey olmadı aslında." diyeceksin. Böyle böyle ilerleyecek bu iş, hatta bugün yazdığın şeyleri gülerek hatırlayacaksın ama acilen denemen lazım vakit kaybetme artık. Kaçmakla olmayacak.