Çok utangacım ve hiç arkadaşım yok

Merhaba. Şu anda 10. sınıfa giden bir bireyim. Ama maalesef çok utangacım. Derste konuşmaya falan çok çekiniyorum. Hiç arkadaşım yok. Bu durumdan çok rahatsızım. Biri bana anı soru sorsa sesim çok az çıkar ve daha çok kafa sallayarak yanıt veririm. Tanımadığım insanlar arasında daha rahat olsam da hala çekiniyorum.

Psikoloğa gidemem niye diye sormayın. Gidebileceğim en mümkün olan yer rehber öğretmenim. Geçen hafta konuştuk. Bana parmak kaldır vesaire dedi ama yapamıyorum. Daha önce deneyimlemiş veya bilgisi olan kişiler yardım ederse çok mutlu olurum. Nefret ediyorum çünkü bu durumdan. İyi sosyaller.

Kardeşim psikoloğa gidemesende bu utangaçlığını lütfen yenmeye çalış ilerleyen zamanlarda büyüyünce çok sıkıntı çekersin utangaç olma sakın öyle alıştırma kendini sana verebileceğim tavsiye özellikle insanlar ile konuşurken mutlaka gözlerinin içine bakmaya zorla kendini gözlerini kaçırma eğer o kişi senin sürekli gözlerini kaçırdığını anlarsa sana daha fazla yüklenir. bir insanla iletişim halinde iken mutlaka dik dur omuzların dik olsun, maalesef çoğu insan çok acımasız özellikle senin yaşında olanlar malum çocuk oldukları için okul ortamında daha acımasız olabiliyorlar. ve sakın bu yaşta ilaç falan kullanma, sadece doktor desteği al. umarım düzelirsin .

Sosyal Şapka dedi:

Merhaba. Şu anda 10. sınıfa giden bir bireyim. Ama maalesef çok utangacım. Derste konuşmaya falan çok çekiniyorum. Hiç arkadaşım yok. Bu durumdan çok rahatsızım. Biri bana anı soru sorsa sesim çok az çıkar ve daha çok kafa sallayarak yanıt veririm. Tanımadığım insanlar arasında daha rahat olsam da hala çekiniyorum.

Psikoloğa gidemem niye diye sormayın. Gidebileceğim en mümkün olan yer rehber öğretmenim. Geçen hafta konuştuk. Bana parmak kaldır vesaire dedi ama yapamıyorum. Daha önce deneyimlemiş veya bilgisi olan kişiler yardım ederse çok mutlu olurum. Nefret ediyorum çünkü bu durumdan. İyi sosyaller.

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle kendine hasta gözüyle bakma.
Yüzleştiğin her sıkıntıyı yaz, düşünme sadece yaz. Kendine bir defter tut bunun için.
Kendini bir şey yapacağım diye zorlama. Çok fazla farkında olmadan düşündüğün için bu duyguları yaşıyorsun. İnsanlarla konuşursan veya gözlerinin içine bakarsan hiçbir şey kaybetmezsin.
Dışarıdaki insanlar anlamayacaklar durumunu, bu gibi durumlar zeki insanların başına gelebiliyor genellikle.
Sadece cesurca bir adım at, korkma, etkinliklere konuşmalara vs. her şeye katıl düşünmeden, akışına bırak, kendiliğinden iyiye gittiğini göreceksin.
Ve unutma asla yalnız değilsin.
"Umut her zaman vardır."

Ben de utangaçtım, utangaçlığımın %90'ını kendimi sorgulayarak aştım. "Neden utanıyorum?" "Onlar kim ki utanacağım?" "Beni yiyecekler mi ki utanıyorum?" gibi sorgulamalar...

Şu anda gittiğim dershanede derslerimiz bu hafta başladı ve sınıfa tam alışamadığımdan bende de sessizlik oluşabiliyor ara sıra. Bu zamanlarda gözlerimi kapatıp yavaşça üçe kadar sayıyorum. Bu sayede hem rahatlıyorum hem de özgüvenimi tazeliyorum. Belki sen de deneyebilirsin.

Utanılacak bir şey yok bende utangactım bir sıralar ama arkadaş ortamına girmeye başlayınca şakalaşmaya filan başlayınca 0 utangaçlık oluyor eğer utangaçlığın senin ile dalga geçicekler ise boş ver geçerlerse geçsinler gelip gidecek o olay takma çok.

sana tavsiyem insanları umursama ben böyle yenmiştim orta okulda. kendinle barış motivasyon sayfaları takip et inan faydası olur. senden 2 tane yok.

Bu ülkede utanması gereken milyonlarca insan varken sen niye utanasın? Kendine iyi bak ve sürekli kendini geliştir. Özellikle spor yapmanı öneririm. Ergenlik döneminde en büyük öz güven kaynağı spor. Yaptıkça kendine bakışın değişir. Kendine bakışın değişince insanların sana olan bakışı da değişir.

Ayrıca tek sosyalleşebileceğin alan okul değil. Ben de maddi sıkıntılardan dolayı eve yakın, berbat bir okula gitmiştim. Okuldaki kimseyle anlaşamadım. Gittiğim ücretsiz belediye kurslarında hem kendimi geliştirdim, hem sosyalleştim, hem kız arkadaş edinip güzel ilişki yaşadım.

Oturduğun yerde sızlanarak bir şey elde edemezsin. Önünde pek çok imkan var. Zaman hızla akıp geçiyor. Hayatını değiştirip kendini düzeltebilirsin ama geç kalırsan geçen zamanı geri getiremezsin. İçinde hep ukte kalır ve hayat boyu keşke diyerek yaşarsın.

Aslında okulda tam kafa dengim olmasa da anlaşabileceğim insanlar var. Sadece gidip konuşmaya çok çekiniyorum.

Konuştukça deneyimledikçe utanmaların geçiyor aslında. Bir yerden başlamadığın sürece bir çözümü olmuyor maalesef.