Ölüm, hayatın tek gerçeğidir. Herkes doğar, büyür ve ölür. Öncelikle bunu kavraman gerekiyor. İkincisi, sen üzülsen de bunu içinde yaşamaya çalış, ayakta dur ve ailene destek olmaya çalış. Yıkılarak sadece etrafındakilerin daha çok salya sümük olmasını sağlarsın, onlara umut değil zayıflık verirsin. Hiçbir zaman kumdan kale olma, taştan kale ol.
Ben doğru dürüst ne dedelerimi tanıdım ne de babaannemi, anneannemi. Hepsi ben küçükken vefat etmiş. Bunlar ne demek çok bilmediğimden empati yapamıyorum. Hiç elimden tutup parka götüren bir dedem veya tatlılar, sarmalar yapan bir anneannem olmadı. Sen bana göre şanslısın, dedeni tanımışsın en azından.