Şu anda ortaokuldan gerçekten sevdiğim arkadaşlarım var. Ama liseye daha yeni geçtim eski lisem'de de birkaç kişi bulmuştum. Ama nakil olduktan sonra yeni okulumda kimseyi tanımıyorum zaten tanımakta isteyeceğe benzemiyorum.Lise 1'de haksızlığa uğramış biri olarak söylüyorum; gerçekten çok kötü bir his... İnsanların size yapmadığınız bir şeyden ötürü uzak durması, arkanızdan konuştuklarını bildiğiniz halde onları etrafınızda (okul ortamında mecburi olarak) görmeniz, motivasyon yokedici şeyler... Ben bu sorunu kendimi "hayalet" misali sessizliğe sokarak belli bir süre "geçiştirmiştim". Ama sonra farkettiğim şey ise insanların yanlışlara inanmaya daha meyilli olmalarıydı.
Sorunun çözümü ise çok basit: "Kendin ol"
Kimse için değişmeye değmez. "Bir daha hiçbirinin suratını görmeyecekmiş gibi konuş" Kendin olursan seni seven bir dost mutlaka çıkıyor. Senin yolunda ilerleyen bir yoldaş...
Ben bu sorunu böyle çözebildim. Umarım yazdıklarım yardımcı olur.
Bilmiyorum galiba doktorların dediği gibi ergenlikte duyguları biraz yoğun yaşıyorum. Umarım büyüdüğüm zaman düzelir.Dostum büyüyünce bunun kafana takacak bir şey olmadığını anlayacaksın karşındaki baktın bilmiyor alaya al boşver takma bazı şeyleri gül geç.
Bir tavsiye daha verecektin galiba ama bir anda yok oldu. Galiba düzenledin zaten okuyamadım.Ergenliğin etkisi vardır elbet zaman geçtikçe daha olgunlaşacaksın.
Anlattığım gibi eğer derslerimi ayakta tutabilirsem 2. dönem hızlı bir çıkış ile Almanya'ya gidebilirim. Ama 3 ay içinde dil öğrenmem gerekecek ki yapabilir miyim bilmiyorum. Lise 2 sonuna da kalabilir.Bizzat bunları yaşamış biri olarak sana abi tavsiyesi;
Şu an lise 1'desin ve 4 sene boyunca bu tiplerle yüz yüze gelmek zorunda kalacaksın. Sakın bunların gönlünü alayım da bana küsmesinler gibi triplere girmeye kalkışma. Etrafında sürekli senle geyik yapacak en az 2 kişi bul yoksa dışlanmış gibi hissedersin ve derse olan verimliliğin ciddi şekilde azalır. Onlar yavaş yavaş sana ayak uydurmak zorunda kalacaklar. Önemli olan derslerinde iyi olman.
Hayır lise 1'ler bir iki hafta okula gitmişlerdi ben de gitmiştim ama dediğim gibi nâkil oldum daha sınıfımı bile bilmiyorum. :Neyse ki lise zamanlarımda hiç bu tarz olaylarla karşılaşmadım. Okulun bully'si bendim, kimse bana çatamazdıAnlattığın kadarıyla haksızlığa uğramış gibisin. Kendi terbiyesizlikleri, boş ver. Technopat'lı görünce baş edemeyip 3 kişi gelmişler. Keyfini gerçekten bu keratalar yüzünden mi bozacaksın yani?
Ağırlığını koyup gruptan çıkmak yerine ağızlarının paylarını vermeliydin. Ama muhatap olmamayı seçmişsin, bu da iyidir. Gruptan çıkman onları iplemediğini gösterir. Sana sinir olmuşlardır, ne dedikodu dönmüştür arkandan şimdi.
Almanya'ya gitmek ise hayatında vereceğin en doğru karar olur, ben de lise 3'e kadar yurt dışında okumuştum, bunun ekmeğini de gayet güzel yedim. Pişman olduğum tek şey, lise eğitimimi yurt dışında bitirmemek olmuştu.
Ayrıca kimsenin birbirini tanımaması gerekmiyor mu? Lise 1 diyorsun.
Babamın işinden dolayı taşınmıştık, tayin geri tebliğ edince de Türkiye'ye geri döndük maalesef. Burada tamamladım, ama hayatımın sosyal olarak en parlak dönemleri olduğunu söyleyebilirim. Farklı kültür de yetişip arkadaşlıklar edinmek, oradaki dile ve hayata adapte olmak... Elinde fırsat var, kaçırmamalısın.Neden lise 3'e kadar yurt dışında okuyup geri geldiniz? Kalma imkanınız yok muydu? Merak ettim.
Bazen motive olmakta sıkıntı çekiyorum. Tavsiyelerin için çok teşekkürler. Elimdeki bu fırsatı kaçırmamam gerektiğini biliyorum ama bazen cidden her şeyi camdan dışarı atıp boş boş durup ölmek istiyorum gibi geliyor. Ama bunların üstesinden geleceğim umarım.Babamın işinden dolayı taşınmıştık, tayin geri tebliğ edince de Türkiye'ye geri döndük maalesef. Burada tamamladım, ama hayatımın sosyal olarak en parlak dönemleri olduğunu söyleyebilirim. Farklı kültür de yetişip arkadaşlıklar edinmek, oradaki dile ve hayata adapte olmak... Elinde fırsat var, kaçırmamalısın.