Belki hayat çoğu insan için devam ediyor olabilir fakat bir gün bile depremin geçtiğini düşünemiyorum. Benim için hayat 5 şubat akşamı durdu. Her gün sabah uyanıyorum bir an kendi odamda olduğumu sanıyorum, hemen sonra her şeyi hatırlıyorum. Daha dün gibi o gün, arkadaşımla mc girdik, teyzemlere gittik, eve döndük, yeni dönem için kendimi hazırladım, gece sarsıntıya uyandım, çok uykum vardı hemen geçsin de uyuyayım diye düşündüm, fakat geçmedi birden elektrikler kesildi ve ezildiğimi hissettim. İşte benim için hayat o zamandan beri devam etmiyor.