psikolojimbozuldu
Picopat
- Katılım
- 7 Nisan 2023
- Mesajlar
- 370
Yahu arkadaşlar dershanede kimseyle konuşamıyorum, bıktım can sıkıntısından. Millete bakıp bakıp duruyorum, herkes birbiriyle aktif. Hele kızlarla hiç beceremiyorum konuşmayı denemedim de. Hayal dünyamda kendi kendime cümle kurup sanki karşımdaki veya aynı ortamda biriyle konuşma hayallerini kuruyorum evin içinde veya o ortamda gerçekten konuşamıyorum çok zor geliyor. Hocalara da soru soramıyorum, yanlış kelime söyleyeceğim veya sorduğum soruyu anlamayacak diye çok korkuyorum ki çok da başıma geldi bu olay. Mecburen sorduğumda oldu tabii sesim titrek bir şekilde konuşuyorum ya. Haftaya da staj başlayacak ne yapacağım bilmiyorum ilk gün of. Ben bu gidişle evlenemem de 0 öz güvenim var cidden bıktım, bakın asosyal kesinlikle değilim yapamıyorum, konuşamıyorum. Sosyal fobinin tüm belirtileri var bende. Sadece buraya derdimi anlatayım dedim psikiyatri doktoru bile anlamadı beni. Babam bazen iş veriyor tabii konuşmalı onu da beceremiyorum, kısaca konuşamıyorum arkadaşlar. Ayrıca çok masum duruyorum bir ortamda. 2020'den önce erkek, kız, yaşıtım demeksizin konuşuyordum şimdi yok yaşımda 17 halbuki çok aktif olmam lazım yaşıtlarım arkadaşlarıyla veya kızlarla takılırken benim arkadaşım olmaması bana koyuyor benim ne farkım var milletten. Ben de eğlenmek, arkadaşlarım olmasını istiyorum. Eskiden oluyordu amma çok kısa sürüyordu bir konuştuğumu bir daha asla bulamıyordum.
Bir de muhabbetlere de katılamıyorum. Hoca mesela konuşuyor sınıftakilerle ben atlayamıyorum, millet bülbül gibi konuşuyor. Aşırı terleme korku vs oluyor, cidden yoruldum artık kafaya çok takıyorum.
Bir de muhabbetlere de katılamıyorum. Hoca mesela konuşuyor sınıftakilerle ben atlayamıyorum, millet bülbül gibi konuşuyor. Aşırı terleme korku vs oluyor, cidden yoruldum artık kafaya çok takıyorum.
Son düzenleyen: Moderatör:
