Depremden ölesiye korkan ve İzmir'e dönmek istemeyen 4 kadınla yazlıkta mahsur kaldım 6 gündür. Yalnız zamanları doluyor, bu hafta ertelediğim işler haftaya yetişecek. Köle olarak 6 gündür işkence çekiyordum, artık zamanları doldu. Ya korkularını yenecekler ya da önümüzdeki hafta benim geçen hafta sinirden yaşadığım gibi uykusuz korkulu geceler geçirecekler.
Neyse en azından kız arkadaşımla aram düzeldi büyük oranda, Eylül sonundan beri ayrılmayı düşünürken deprem bahanesiyle anneler ve kuzeniyle birlikte de olsa vakit geçirip ayrılma kararımdan vazgeçmemi sağladı. Birinin değerini böyle zamanlarda daha iyi anlıyorsunuz.
Sınavlar geliyor. Ben başaramayınca o kadar dert etmiyorum ama ailem baya kızıyor normaldir herhalde bu. İnsan rahat değil ki. Yaz tatili gelmiş mutlusun ama birden aklına okulun yaklaştığı geliyor moralin bozuluyor o an. Pazar gününü güzelce geçireceksin ama yarın pazartesi olduğu ve erken kalkmak gerektiği aklına geliyor moral bozuluyor. Tek bende olmuyordur umarım bu.