Androidlerin davranışlarını sanki insanlarınki kadar samimi bulup üzerlerinden empati yapmak bana çok güç geliyor, yapamıyorum yani. Oyunu oynarken de kendi açılarından oynadığımdan bazı yerlerde hak vermiştim ancak günün sonunda bunlar robot. Yaşamak dediğimiz şeyden çok uzaktalar ve insanlar gibi düzenli üretilmek ve var olmak istiyorlar ancak bunu da neslin devamı ya da içgüdüsel olarak türün devam etmesi için değil, insanlardan öyle gördükleri için yapıyorlar.
Bu noktada ne kadar oyun programın emrettiklerine karşı koyan robotlara referanslarda bulunup onlara da bir şahsiyet bindirmek istese de aslında oyunun bize öğrettiği şey çok farklı.
Become Human, yani insan olmak. Robotlar insan olmaya başladıklarında onlar ile alakalı olarak endişe duyulmaya başlanıyor. İnsanların davranışlarını robotlar üzerinden eleştiren bir yapım var ortada. Robotlar ne yaptığında oyuncu onları gerçekçi buluyor? Robotların programın emrine karşı gelerek duvarı kırıp kendi istediklerini yapmaları ne ifade ediyor? Bir insan robotlar ne yaptığında onların da bir şeyler hissedebileceği konusunda ikna olmaya başlıyor? İnsan olmak ne demek? Nasıl insan olunur?
Ben eminim ki bu noktada eleştirel bir yapım var ortada, hikaye ne olursa olsun aradaki o ufak diyaloglar aslında bize gelecekte yaşanacak olası bir krizden dolayı bilim - kurgu - aksiyon deneyimi sunmaktan ziyade şu an içinde yaşadığımız toplumda nelerin eksik olduğunu ya da hangi duyguların 3. bir kişi tarafından nasıl değerlendirildiği konusunda bize tanrısal bir bakış veriyor.
O yüzden burada robotlara ne olduğu önemli değil, önemli olan robotlar ve insanlar arasındaki duygu hangi frekansta ve bunlar günümüzdeki hangi olaylara referanslarda bulunuyor? Şu an da aramızda robot olmayan ancak robotlarla aynı muameleyi gören insanlar var mıdır?
