Geçen hafta perşembe günü sokaktaki kedim doğurmuş. Merdiven altında kışın üşümesin diye yaptığımız bir kutu vardı, onun içine yavrulamış. Yeri pis olduğu için daha temiz bir yere taşıdım. Geniş, kullanmadığımız bir valizi masanın altına karanlığa yerleştirip altına yumuşak bir şey serdim ve kedim eşliğinde taşıdım yavruları. Bize karşı ofansif davranmıyor. Sadece kendi yaptığı gibi enselerinden tuttum çok fazla temas etmeden taşıdım.
Fakat ertesi gün kontrol için girdiğimde kedileri bulamadım. Kenardaki taş vazonun içine bir bez bulup koymuş, onun içine taşımış yavruları. Geniş olsa bırakacaktım fakat kedi girince gerçekten dar bir alan kalıyor ve hem hareket alanları çok kısıtlı hem de nefes almaları zor. Alışıktır diye temizleyip eski kutusuna koydum.
Kedimin maması ve suyu hep taze. Suyunu bile günde iki kere yeniliyorum içine tüyleri düşüyor falan diye. Aç da olamaz çünkü mamasını da bayatlamasın diye azar azar koyup sürekli tazeliyorum. Gelin görün ki kedi sürekli eve girmeye çalışıyor, önünü alamıyoruz. Sadece etrafı geziyor, kokluyor, bir şeyler yapıyor, yanında geziyorsam bana dönüp miyavlıyor. Kendi kendine takılsın diye geçtim bilgisayara kapıyı açık bıraktım. Bir süre sonra yanıma geldi, yere oturup miyavlamaya başladı. Masaya çıktı, sırnaştı, sevdim, hala sırnaşıyor. Normalde olsa kabullenirdim ama yavruları varken ilk günlerde iki metreden fazla uzaklaşmıyordu neredeyse. Şu an zamanının çoğunu dışarıda geçiriyor, bu kadar rahat olması normal mi? Yavruları terk etmiş olabilir mi?
Yuvasından çıkarken bazen yere yavru düşüyor (kutu yerde, fazla mesafe yok üç dört santim ancak). Alıp diğerlerinin yanına koymaya tenezzül bile etmiyor. İlk defa doğum yapan bir kedim oldu ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bu olanlar normal mi onu da bilmiyorum. Yardımcı olur musunuz?
Fakat ertesi gün kontrol için girdiğimde kedileri bulamadım. Kenardaki taş vazonun içine bir bez bulup koymuş, onun içine taşımış yavruları. Geniş olsa bırakacaktım fakat kedi girince gerçekten dar bir alan kalıyor ve hem hareket alanları çok kısıtlı hem de nefes almaları zor. Alışıktır diye temizleyip eski kutusuna koydum.
Kedimin maması ve suyu hep taze. Suyunu bile günde iki kere yeniliyorum içine tüyleri düşüyor falan diye. Aç da olamaz çünkü mamasını da bayatlamasın diye azar azar koyup sürekli tazeliyorum. Gelin görün ki kedi sürekli eve girmeye çalışıyor, önünü alamıyoruz. Sadece etrafı geziyor, kokluyor, bir şeyler yapıyor, yanında geziyorsam bana dönüp miyavlıyor. Kendi kendine takılsın diye geçtim bilgisayara kapıyı açık bıraktım. Bir süre sonra yanıma geldi, yere oturup miyavlamaya başladı. Masaya çıktı, sırnaştı, sevdim, hala sırnaşıyor. Normalde olsa kabullenirdim ama yavruları varken ilk günlerde iki metreden fazla uzaklaşmıyordu neredeyse. Şu an zamanının çoğunu dışarıda geçiriyor, bu kadar rahat olması normal mi? Yavruları terk etmiş olabilir mi?
Yuvasından çıkarken bazen yere yavru düşüyor (kutu yerde, fazla mesafe yok üç dört santim ancak). Alıp diğerlerinin yanına koymaya tenezzül bile etmiyor. İlk defa doğum yapan bir kedim oldu ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bu olanlar normal mi onu da bilmiyorum. Yardımcı olur musunuz?