Dünya'nın En Farklı Hikayesi

En azından denedim dersin. İçinde kalmaz. Yazmak insanın ruhunu geliştirir, yarayan kanaları, kırılan ruhu onarmak gibidir.

En azından denedim dersin. İçinde kalmaz. Yazmak insanın ruhunu geliştirir, yarayan kanaları, kırılan ruhu onarmak gibidir.
[/QUOTE]
Mesaj gitmedi sanırım tekrar atıyorum. 5 tane öğretmene gösterdim sanırım hikayemin farklılığı hakkında konuştular yazara gösterdim yayınevinin numarasını yolladı felan sonra kadın yayınevi iletişimcisi görüldü attı diye bıraktım bende işi sinirlenip neyse işte bilmiyorum sadece farklı yazdığım için bu dünyada bir değer kazanacağımı düşünüyorum
 
Son düzenleme:
Hikaye kendine çekmiyor.
Başlarda biraz sıkıcı doğru istersen şiirimi okumayı dene
Başlangıç ve Son
Bir adam vardı, gözleri sarı

Bir adam vardı, boyu uzun

Odasındaydı yürüdü, yürüdü pencereye kadar gitti.

Baktı pencereden dışarıya, gördü evleri

Göremedi ağaçları, sinirlendi! Hayaller kurdu.

Adem ve Havva’yı hayal etti.

Tanrının sesini hayal etti

Tanrı:

- Siz ne yaptınız benim güzel eserime?

Tanrı kızgındı. Adem ve Havva’yı cezalandırdı.

Yolladı onları başka bir yere

Adem:

- Burası neresi?

Havva:

- Neresi olacak dünya burası! Burası benim sayemde ölene dek yaşayacağımız yerdir Adem!

Havva önlerinde duran melekleri gördü.

Havva:

-Kaçalım bunlar bizi yok edecekler.

Adem:

-Ben kaçmam! Tanrı beni yarattı korumasını da o yapacak ben ölmem! Benim buraya getirlmemin bir amacı olmalı!

Gökten bir şimşek düştü Meleklerin bedeni toz toprak oldu.

Adem ile Havva gece vakti ilişkiye girdiler

2 erkek oldu Adem’deki gurur kimsede yoktu kız doğurmadı ne mutluydu.

Birinin adı Kabil Birinin adı Habil ne uyumlu isimlerdi bunlar!

Kabil kıskanıp kardeşini öldürdü. Sonradan Tanrıya şunu dedi. “Sen durdurmadın bunu demek ki ölmesi gerekiyormuş!

Tanrı: “ Bana şirk koşanlar cezalandırılacak!” dedi ve Kabil’in alnına mühür koydu. Artık geri kalan hayatı boyunca acı çekecekti.

Diğer insanlar da savaştılar, seviştiler,nesillerini büyüttüler. Çocuklar babalarının tahtını almak için öz babalarını öldürdüler! Tahtı kimseye bırakmamak için kardeşlerini öldürdüler! Kabilde kardeşini öldürdü ama o katil diye anıldı diğerleri anılmadı. Adalet denilen şey buydu işte!

Yıllar ilerledi geçti. Artık ev inşa edecek yer yoktu! Ağaçları öldürelim onlardan üstün değil miyiz? Hayvanları öldürelim onlardan üstün değil miyiz? İnsanları öldürelim eşitlik denilen şey yok ya!

Uzun boylu adam sinirlendi ve attı kendisini pencereden diğer dünyadaki mutlak adaleti görmek için!
 
Son düzenleme:
Hepsini okuyanlar kısa bir özet geçebilir mi.
 

Hikayen ilgi çekici değil. Özellikle deneme yazarken çok uzun yazılmaz, eğer eleştiri istiyorsan kısa tutman gerek. (En azından böyle forumlarda bu kadar uzun yazmak saçma.) Ya da sadece yazımını göstermek için birkaç cümleyi kendi anlatımınla yazman gerek. Onun dışında yazımın bana sıradan geldi. Özellikle imla konusunda eksik kalmış, anlatımı baltaladığı apaçık ortada. Yazım tarzın bana şiirsel veya hoş gelmedi, hatta öyle ki bazı anlamsız veya gereksiz detaya girdiğin olmuş. Bir duygu içermediği kesin. Bazı kısımlarda hemen yazayım diye güzel düşündüğün şeyleri yazamamışsın. Oldu da bitti olmamalı, okuyucunun ilgisi bir anda kayboluyor.

Sana yazar olma yolunda bol şanslar diliyorum, yolun açık olsun. Umarım başarmak istediğin hedefe ulaşır ve zafer sevincini yaşarsın dostum.
 
En azından denedim dersin. İçinde kalmaz. Yazmak insanın ruhunu geliştirir, yarayan kanaları, kırılan ruhu onarmak gibidir.
Hocam ne adamsımız "Yarayan kanaları" yazmışsınız. Doğrusunu unutturdunuz gerçekten. "Kanayan yaraları"
 
Evet bunu bugün yazıyorum inanılmaz bir hikaye
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…