En utandığınız an

Webcam kullanan insan dedi:

Mesleğim bu.

Anlamadım hocam.

Genişletmek için tıkla...

Hani bir konunuz vardı ya düşen asansör de ne yapmalı diye herkes fikrini koyuyordu orada öğrendim.

Anasınıfı hocama anne demiştim. Hâlâ hatırladıkça utanır, tatlı bir tebessüm ile bulurum kendimi.

Kıza açıldığım an, ilk başta deli gibi utandım ama sonra geçti, hala acısını aşmaya çalışıyoruz tabi. @ArslanbalaBörükan :')

Utanılacak bir an yaşamış olmamamı sizinle paylaştığım şu an.

Çok sapıkça olacak ama en utandığım an arkadaşın evinde osbir çekerken odaya birden annesinin girip görmesiydi. Bir daha o eve adımımı atmadım

1. Rehber öğretmen arkamdayken şerefsiz demiştim ( Aslında arkadaşım dedi ama popülarite 0 o zamanlar )
2. Arkadaşlarımla WWE yaptığım her an. Finisher Spear, Signature ise uyduruk Döner Machine ( Kolları açıyorsunuz ve topaç gibi dönüyorsunuz).

Tyrant dedi:

Kıza açıldığım an, ilk başta deli gibi utandım ama sonra geçti, hala acısını aşmaya çalışıyoruz tabii. @ArslanbalaBörükan :')

Genişletmek için tıkla...

Bende daha kötüsü var. Dershanedeyken hoca testin tamamını doğru yapanla Burger'a gideriz demişti, sonra kimse fulleyememişti ben de 10dk boyunca "hocam benim yanımda 15TL var çıkışta gidebiliriz" diye gezmiştim, çocukluk aklı işte ne zaman aklıma gelse utançtan ölüyorum. Bu arada sevmek utanılacak bir şey değil utanmana gerek yok.

ArslanbalaBörükan dedi:

Bende daha kötüsü var. Dershanedeyken hoca testin tamamını doğru yapanla Burger' a gideriz demişti, sonra kimse fulleyememişti ben de 10dk boyunca "hocam benim yanımda 15tl var çıkışta gidebiliriz" diye gezmiştim, çocukluk aklı işte ne saman aklıma gelse utançtan ölüyorum. Bu arada sevmek utanılacak bir şey değil utanmana gerek yok.

Genişletmek için tıkla...

Asıl onunda utandığını görmek rahatlattı beni, tabi reddetmese iyiydi ama..................

schlss dedi:

Beni utandıran anlardan bir tanesi sana cevap yazmak.

Genişletmek için tıkla...

Utanacağını bildiğin halde neden yanıt veriyorsun? Ki bunda utanılacak ne var anlamadım. Cevap yaz diyen de olmadı.

Yeni taşındığımız apartmanın giriş kapısı şifreliydi ve her ne hikmetse herhangi bir komşudan istemek de aklımıza bir türlü gelmemişti.
Yine bir gün sabah saat 5'te bir yakınımızı otobüs terminaline bırakmamız gerekti. Annemle beraber evden ayrıldık ve şahısları bırakıp eve döndük.
Geldiğimizde apartmanın giriş kapısı kilitliydi ve biz de şifreyi bilmiyorduk. Saat sabah 6 bu arada. Biz kapıdayken sabah ezanı okunuyordu.
Kapıda kalmış olmanın verdiği gerginlikle tuşları karıştırırken yanlışlıkla giriş kattaki komşunun daire içi zilini çaldık.
Kadın balkona uyku sersemi olarak çıkıp kim o diyerek seslendi. Kendisine apartmanın yeni sakinleri olduğumuzu ve kapıda kaldığımızı, zilini de yanlışlıkla çaldığımıza zar zor ikna edip şifreyi de ondan öğrendikten sonra evimize girebildik. Bildiğiniz hırsız zannedildik ve kadın bir süre şüpheli sorular sorup bizi sokmadı içeri. Evinde çocuk uyuyormuş, Allah'tan onları uyandırmamışız.
6.30'ta yatıp 7.30'a kadar uyuyamadım o sabah. Fırından sıcacık ekmek almıştık, yiyemedim ya.
Ekleme: Hırsız değildik tabii ki. Yine aklıma geldi. Yine utandım.