OSAYİSAMUEL
Hectopat
- Katılım
- 9 Temmuz 2020
- Mesajlar
- 2.411
- Makaleler
- 12
- Çözümler
- 7
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Arkadaşlar ilk defa böyle bir konu açıyorum ama cidden çok daraldım. Dün kedim Davutu kaybettim. Kollarımda öldü. O saatten beri içimde bir sıkıntı var. Hiçbir şey yapasım gelmiyor. Sanki içime bir sıkıntı oturdu. Aklıma geldikçe boğazım düğümleniyor, içimde ki o sıkıntılı his daha da büyüyor ve bu da beni boğuyormuş gibi hissediyorum. O anı aklımdan çıkaramıyorum. Kollarımda vefat etti. Her şey o kadar hızlı oldu ki ben ne olduğunu bile anlayamadım. Salak gibi hissediyorum kendimi. Keşke diyorum ya keşke fark edebilseydim. Küçücükken sokakta bulup almıştım evime. O kadar şirin bir şeydi ki anlatamam. Hayatımda gördüğüm en şirin hayvan olabilir. Ama bugün o dünyalar tatlısı şirin hayvan kollarımda öldü ve bense hiçbir şey yapamadım öylece izledim. Bu histen nasıl kurtulabilirim arkadaşlar? Bununla nasıl başa çıkabilirim? Duvarlar sanki üstüme üstüme geliyor.