Normal şartlarda iki bireyin birbirini sevip anlaşıp yuva kurması evlenmesi güzel bir şey.
Lakin yaşadığımız bu zamanda işin ekonomik boyutları insanları giderek evlilikten soğutuyor.
42 yaşında bekar biri olarak düşüncem aşağıdaki gibidir.
Bana göre evlilik pazardan karpuz almaya benziyor(teşbihteki hatamı mazur görün).
Pazarda karpuza bir bakıyorsunuz her şey güzel yolunda.
Eve gelip karpuzu kesiyorsunuz bir de bakıyorsunuz kelek çıkmış/yada olgun çıkmış.
Evleneceğiniz kişi hayatı size cennet de edebilir cehennem de.
Bu sebep den karpuzun kelek/olgun çıkma işine nasip diyorum ben.