MikailSorunsuz
Picopat
Her gün bir kadını ziyaret edip, bir gün ziyaret etmeyi bırakmam. Aradan birkaç hafta geçti, çok özledim deyip bir daha ziyaret ettim. Ardından edemedim, kadın ölmüş.
Ben başlayayım. Ben rüyamda bildiğiniz tren istasyonunda başladı. Sonra işte nedendir bilmem gittim güçlü bir bomba yerleştirdim. Geçtim içeri televizyona izlemeye başladım. Sonra ablam geldi ben gidiyorum dedi. Gitti, sonra tam televizyon izlerken bomba bir anda patladı. Bir anda gökyüzüne gittim ve öldüm. Güzel bir histi şahsen ama sonra duyabileceğim en yüce ses bana soru sormaya başladı. Ben de korkudan uyandım. Ter içindeydim. Sabahın 4:30'u, 9:30'a kadar canlı dersi bekledim.
Bir sokak yarışındaydım. Altımda 2JZ swapli NB miata var. Yarıştığım kişilerde ise sırasıyla Subaru ımpreza hawkeye, EG6 spoon civic, TRD AE86 var. Yarışı sonlarına doğru debriyaja tam basamadım ve vitesi düşüremedim bu yüzden de virajı tam alamadım. Araç kaldırıma vurdu. Son çaba ile vitesi düşürdüm ve gaza bastım. Fakat arabanın sağ arka aksı kopmuştu vurmanın etkisi ile. Sonuncu oldum. Tam son kez arabayı tekrar hareket ettirmeye çalıştığım sırada gaza basmıştım ve bir anda kendimi uyandığımda gaza basarken buldum.
Nasıl bu kadar detaylı hatırlayabiliyorsunuz, ben kalkınca rüya gördüğümün farkında oluyorum ama ne gördüğümü bile unutuyorum.Bu rüyayı gördüğümde 13 yaşındaydım sanırım, tam hatırlamıyorum ama küçüktüm yani. Rüya şöyle:
Ailece arabamızda dümdüz bir yolda seyahat ederken, önümüze bir anda viraj çıkması sonucu şarampolden yuvarlanıyoruz. Bomboş ve yemyeşil bir araziye düşüyoruz. Araba haşat oluyor yuvarlanma sonucu ama biz sapa sağlamız. Yürümeye başlıyoruz, ileride amcamları görüyoruz piknik yapıyorlar. Yanlarına gidiyoruz ama bizi tanımıyorlar ama buyur ediyorlar, oturup sohbet etmeye falan başlıyoruz. Sonra evlerine gidiyoruz, her şeyin yeri ters, aynalanmış gibi.
Biraz oturduktan sonra kendi evimize gidiyoruz, nasıl gidiyoruz bilmiyorum. Her şey normal gibi ama içimde garip bir his var. Odama geçiyorum, odam aylar önceki düzeninde ama hiç yadırgamıyorum. "Biraz oyun oynayayım bari." deyip laptopumu açıyorum, İşletim sistemi Windows 98. Oyunlar klasörüne girip ETS 2'yi açmaya çalışıyorum ama "Bu program 8 bit bilgisayarlarda çalışamaz." şeklinde bir hata çıkıyor. Şaşırıyorum ve üzülüyorum, sonra odama ablam geliyor ve okula gitmem gerektiğini söylüyor. Ben de gidiyorum.
Okulda sınıftayken bir anda maskeli teröristler okulu basıyor ve çocukları bahçeye çıkartıyorlar. Tüm çocukları asarak öldürmeye başlıyorlar, bahçe kapısının önünde büyük bir ceset yığını oluşuyor. Ben birkaç öğrenciyle birlikte okul kapısının önünde bekleyen teröristleri sessizce atlatıp okul koridoruna kaçıyorum. Üst katlardaki koridorlarda birkaç sınıf arkadaşımla karşılaşıyorum, gruplaşıyoruz ve direnmeyi başlatmak üzere herkese yayıyoruz. Bir süre sonra işaret veriyorum ve herkes teröristlere çullanmaya başlıyor, silah kapan teröristlere ateş ediyor. Ben okul kapısının önündeki teröristi indirip silahını alıyorum ve darağacının oradaki teröristleri indiriyorum. Ceset yığınının üstüne çıkıp "Başardık." şeklinde bir işaret yapıyorum ve herkes "Heeey!" diye bağırmaya başlıyor, sonra dağılıp okuldan kaçıyoruz.
Aşağı indikten sonra bahçede bizim sınıftan bir çocukla karşılaşıyorum. Olayları anlatıyorum ve "Tamam, siz o kaza sonucu paralel evrene geçmişsiniz. Bende bir makine var, sizi geri götürebilirim." diyor. Birlikte okul yolundan aşağı doğru yürüyoruz, bir tane garaj kapısının önünde duruyoruz. Kapıyı yukarı doğru kaldırdığı anda ben uyanıyorum.
Bu kadar. Rüyanın tamamını neredeyse yaşamış gibiydim, bilincim açıktı, her şeyin farkındaydım yani. Tek farkında olmadığım şey rüyada olmamdı, rüya bitince çok üzülmüştüm gerçekten. Hiçbir detayını unutmadım, her şeyi aklımda hala. Bu yazdığım detayları kırpılmış hali yani.
Biraz tecrübe, biraz hafıza, biraz da şans. Tabi bir de rüyanın ilgi çekici, şaşırtıcı, korkutucu vs. olması lazım ki beyin gereksiz görüp silmesin.Nasıl bu kadar detaylı hatırlayabiliyorsunuz, ben kalkınca rüya gördüğümün farkında oluyorum ama ne gördüğümü bile unutuyorum.