Hamsi ismaH
Hectopat
- Katılım
- 7 Mart 2021
- Mesajlar
- 857
- Çözümler
- 1
Motivasyon gerçekten önemli mi bu kadar?
Evet hepsinin temeli motivasyon. İç dürtü olmadan bırak 10 saati, 3 soru bile çözemezsin. Motive olduğundaysa yıllarca durmaksızın çalışabilirsin (bknz. Celal Şengör örneği). Vallahi lise dönemlerimde bende de yoktu bu motivasyon. Hatta o zamanlar YGS - LYS olan sınavlara girdiğimde türev - integral çalışmaya hiç zamanım bile kalmamıştı. O soruların tamamını boş bırakmıştım. Biyolojinin kitabını bile açmamıştım. Ama biyolojiyi tamamen fikir yürüterek iki boş bırakıp gerisini tam doğru yapmıştım. Sözün özü günün sonunda üniversite bitti iş bulduk çalışıyoruz. O günlerde yaşadığım stres anlamsız geliyor. Yan gel yat demiyorum yanlış anlama. Ama ben stresten geceleri kasılarak uyandığımı hatırlarım. Bunlar hakikaten çok gereksizmiş. Benim içimden çalışmak gelmese de kendimi çok zorlamıştım, olduğu kadarını yapmıştım. 30 bin civarında sıralamam vardı. Sen 10 bin diyorsan sık dişini, aç klasik müzik (sözsüz olması lazım dinlediğin müziğin), kendini zorla. Ona rağmen olmuyorsa yapacak pek de bir şey yok. Dediğim gibi dünyanın sonu değil.
Aynen öyle çok doğru. O yüzden düz bir şekilde "stres yapma" denmesinden hiç bir zaman hoşlanmadım. Çok sığ bir tavsiye gibi gelir çünkü bana. Buradaki ana fikir şu aslında, çok fazla ders çalışamazsan da (benim gibi), günün sonunda pek de birşey değişmiyor. Şu anda masa başı çalışıyorum. Zamanında çok çalışsam ne değişecekti? Arabam var, evim var, para kazanıyoruz şükür. Eee peki 30 binde değil de 10 binde olsam ne değişecekti? Hiçbir şey. Bu yazılarla ders çalışmamayı teşvik etmiyorum, daha büyük bir pencereden olaya bakıyorum. Velev ki hayalindeki gibi çalışamadın ve istediğin sıralama olmadı ihtimalini konuşuyorum. Hayat bir şekilde akıp geçiyor. İnsan bulunduğu durumda karşısındaki engeli her zaman hayatının merkezine koyuyor. Hayat onun etrafında dönüyor ve gözünde büyütüyor. O engel geçip gittiğinde bir anda ne kadar önemsiz olduğunu anlıyor. Bu da biraz böyle. Motivasyon konusu da biraz hırsla ilgili benim gözlemim. Eğer "ders çalışma" ve iyi puan kazanma eylemini güzel bir şeyle ilişkilendirirsen ders çalışma isteği geliyor. Örneğin ders çalışayım ki Cerrahpaşa Tıp Fakültesine gireyim, ondan sonra da mezun olunca ABD'ye yerleşip evlenip müstakil ev alıp sakin sakin yaşarım gibi bir hayalin olursa masanın başına oturacak dürtün de oluyor. Bende bu yoktu. Sende de yoksa zorlamanın manası yok derken bunu kastettim. Zorla hayal / hırs sahibi olunmuyor.Hocam şu an anlıyorum bu sefer tüm fikirlere kulak vereceğim çünkü düz kablo konuşmuyorsunuz. Mesela o yıllarda yaşadığım stres bana anlamsız geliyor demenizin bir nedeni var. Laf olsun diye değil. Bir tecrübe ve yaşantı var. Her ne kadar benim için bir şey ifade etmesede sizin durumunuza, yaşınıza geldiğimde bu sözün benim için anlamlı olacağının farkındayım. Tıpkı biz 9'dayken 12'lerin bize son yıla bırakma demesi gibi. Şu an bende aynısını yapıyorum. Zamanı gelince anlamlaşıyor ve madem bunu biliyorum o zaman önlemimi alırım.
Özetle demek istediğim insanlar boş yere laf yapmıyor arkasında bir tecrübe var. Eğer bundan nasiplenirsek hata yapmadan ders çıkarabiliriz
Hocam çok güzel açıklamışsınız ama bir noktaya katılmıyorum. Ders çalışmak günün sonunda bir çok şeyi değiştirebilir. Ailenin sana nasıl davrandığı, aldığın saygı, fikirlerine verilen önem, önemsiz biri olmadığını hissetme vesaire. Tabiki bu benim görüşüm. Ders çalışmak dışımda bir vasfım olmadığı için. Yoksa abimde ders çalışmayıp okulu bıraktı ama mesleği var. Ama benim olmadığı için benim için bir çok şey değiştiriyor.Aynen öyle çok doğru. O yüzden düz bir şekilde "stres yapma" denmesinden hiç bir zaman hoşlanmadım. Çok sığ bir tavsiye gibi gelir çünkü bana. Buradaki ana fikir şu aslında, çok fazla ders çalışamazsan da (benim gibi), günün sonunda pek de birşey değişmiyor. Şu anda masa başı çalışıyorum. Zamanında çok çalışsam ne değişecekti? Arabam var, evim var, para kazanıyoruz şükür. Eee peki 30 binde değil de 10 binde olsam ne değişecekti? Hiçbir şey. Bu yazılarla ders çalışmamayı teşvik etmiyorum, daha büyük bir pencereden olaya bakıyorum. Velev ki hayalindeki gibi çalışamadın ve istediğin sıralama olmadı ihtimalini konuşuyorum. Hayat bir şekilde akıp geçiyor. İnsan bulunduğu durumda karşısındaki engeli her zaman hayatının merkezine koyuyor. Hayat onun etrafında dönüyor ve gözünde büyütüyor. O engel geçip gittiğinde bir anda ne kadar önemsiz olduğunu anlıyor. Bu da biraz böyle. Motivasyon konusu da biraz hırsla ilgili benim gözlemim. Eğer "ders çalışma" ve iyi puan kazanma eylemini güzel bir şeyle ilişkilendirirsen ders çalışma isteği geliyor. Örneğin ders çalışayım ki Cerrahpaşa Tıp Fakültesine gireyim, ondan sonra da mezun olunca ABD'ye yerleşip evlenip müstakil ev alıp sakin sakin yaşarım gibi bir hayalin olursa masanın başına oturacak dürtün de oluyor. Bende bu yoktu. Sende de yoksa zorlamanın manası yok derken bunu kastettim. Zorla hayal / hırs sahibi olunmuyor.
Burada. Bana göre motivasyon önemli ama her gün bir insan sabah yastiktan kendini bufflayarak kalkamaz. Çalışması gerektiğinin bilincinde olup çalışması gerekiyor kişinin.Motivasyon gerçekten önemli mi bu kadar? Önemli olan disiplin diyenler nerede?
Her insan bir değil. Sizi motivasyon calistirabiliyorsa motive edin kendinizi.Ama motivasyonum varken günde 15 saat çalışıyordum hem telefonda vardı hem laptopta hem istekte. İnanın saat 5'te kalkıp çalışıyordum.
Bakın ben PC yide telefonuda abime verdim 2 gün boyunca internetsiz ve teknolojisiz kaldım, bu ders çalışmak için çözüm oldu mu? Hayır!
Bildiğiniz 5 saat bahçede boş boş dolaştım. Duvarı izledim. Soru çözerken sorudan sonra resim falan çizerken buldum kendimi.
Bana kalırsa son zamanlarda biraz sosyallikten uzak kalmissiniz. Ders işini fazla kafaya takmissiniz. Ben olsam gider biraz kafa dagitirdim. Yalnız hissetmek normal bence.Ayrıca yalnız da hissediyorum kafam bozuk yeminlen. Sadece fikrinizi almak istiyorum. Sizi eleştirmem.
Yani hocam dediğiniz şey o kadar mantıksız ki, çok basit düşünmüşsünuz. Sanki tıp fakültesi kazanan kişiler tam teşekküllü olarak gidiyor oraya. Tıp okurken, sınava hazırlanırken çalıştığınız çoğu dersler işinize yaramayacak. Boşu boşuna neden mezuna kalacaksınız? İlk 2k-3k hedefliyorsaniz tamam ama başka nedenler varsa saçma sapan atın onları kafadan. Ayrıca akrabalar bir şey demesin nedir yahu? Bırakın bu çağ dışı saçmalıkları.İlk 10000 de tıp garanti biliyorum ama ben mezuna bırakıp kendimi geliştirip öyle hazırlanmak istiyorum üniversiteye. Ayrıca akrabalar bir şey demesin diye.
Valla şu deprem gündeminde gördüğüm işittiğim hayatlardan sonra o iş streslerimiz de boşmuş hocam be. Mesajın geri kalanına %100 katılıyorum zaten.Evet hepsinin temeli motivasyon. İç dürtü olmadan bırak 10 saati, 3 soru bile çözemezsin. Motive olduğundaysa yıllarca durmaksızın çalışabilirsin (bknz. Celal Şengör örneği). Valla lise dönemlerimde bende de yoktu bu motivasyon. Hatta o zamanlar YGS - LYS olan sınavlara girdiğimde türev - integral çalışmaya hiç zamanım bile kalmamıştı. O soruların tamamını boş bırakmıştım. Biyolojinin kitabını bile açmamıştım. Ama biyolojiyi tamamen fikir yürüterek iki boş bırakıp gerisini tam doğru yapmıştım. Sözün özü günün sonunda üni bitti iş bulduk çalışıyoruz. O günlerde yaşadığım stres anlamsız geliyor. Yan gel yat demiyorum yanlış anlama. Ama ben stresten geceleri kasılarak uyandığımı hatırlarım. Bunlar hakkaten çok gereksizmiş. Benim içimden çalışmak gelmese de kendimi çok zorlamıştım, olduğu kadarını yapmıştım. 30 bin civarında sıralamam vardı. Sen 10 bin diyorsan sık dişini, aç klasik müzik (sözsüz olması lazım dinlediğin müziğin), kendini zorla. Ona rağmen olmuyorsa yapacak pek de birşey yok. Dediğim gibi dünyanın sonu değil.
Evet maalesef öyle. Hayat bir "nefes" gerçekten de. Onu anlıyor insan böyle olaylardan sonra.Valla şu deprem gündeminde gördüğüm işittiğim hayatlardan sonra o iş streslerimiz de boşmuş hocam be. Mesajın geri kalanına %100 katılıyorum zaten.
Burada. Bana göre motivasyon önemli ama her gün bir insan sabah yastiktan kendini bufflayarak kalkamaz. Çalışması gerektiğinin bilincinde olup çalışması gerekiyor kişinin.
Her insan bir değil. Sizi motivasyon calistirabiliyorsa motive edin kendinizi.
Bana kalırsa son zamanlarda biraz sosyallikten uzak kalmissiniz. Ders işini fazla kafaya takmissiniz. Ben olsam gider biraz kafa dagitirdim. Yalnız hissetmek normal bence.
Sınav zorlugundaki denemelerde 90 TYT neti yapıyorsanız iyisiniz demektir. Kalan süre zarfında düzgün çalışırsanız 10k gelmese bile kötü bir sıralama yapacağınızı pek düşünmüyorum. Salmanin anlamı yok.
Yani hocam dediğiniz şey o kadar mantıksız ki, çok basit düşünmüşsünuz. Sanki tıp fakültesi kazanan kişiler tam teşekküllü olarak gidiyor oraya. Tıp okurken, sınava hazırlanırken çalıştığınız çoğu dersler işinize yaramayacak. Boşu boşuna neden mezuna kalacaksınız? İlk 2K-3K hedefliyorsaniz tamam ama başka nedenler varsa saçma sapan atın onları kafadan. Ayrıca akrabalar bir şey demesin nedir yahu? Bırakın bu çağ dışı saçmalıkları.