St4B0l1zm4
Centipat
- Katılım
- 1 Temmuz 2022
- Mesajlar
- 234
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Başlıkta kullanabileceğim karakterler sınırlıydı o yüzden burada daha derin şekilde üstünden geçeceğim:
Diğerlerinden daha iyi olmanın acısını çekenlerimiz hangilerimiz, üstün olmanın karanlık yüzünü hangilerimiz biliyor, kaç kişiyiz?
Tarihten bir örnek vermem gerekirse, Pisagor dünyanın yuvarlak olduğunu iddia ettiği için öldürüldü, diğerlerinden daha zeki olmanın gazabını yaşadı, onların göremediğini gördüğü için diğerlerinden daha az yaşadı.
2. bir örnek: Edison diğerlerinden farklı (daha iyi) olduğu için öğretmenleri onu anlamadı, aptal olduğunu ve okul okuyamayacağını söylediler. Farklı, daha iyi olmanın acısını çekti.
Şimdi tarihi unutalım ve kendimize bakalım:
Okul hayatım boyunca daha zeki olmanın acısını çektim, 6 yaşındayken, elime bir kere bile kitap almamışken söylediğim bir söz vardı, aynı durumda hep aynı şey olur, ve bu da Einstein'ın tanrı zar atmaz sözü ile aynı anlamı taşıyor. (15 yaşında bu teoriyi benimsemeyi bıraktım, quantum fiziği birçok durumda mecburi bir varoluş ama bu başka bir konu)
Şu an 16 yaşındayım ve bu süre içerisinde kendi mantığımla elde ettiğim teorilerin kayda değer bir miktarı başkaları tarafından keşfedilmiş olarak ve doğru olarak kabul ediliyor.
14 yaşıma kadar yakın arkadaşım olmadı, ve o yakın arkadaşım da benimle benzer amaçları taşıyordu, o da aynı şekilde dışlanıyordu.
Bazı teorilerimi aileme anlattığımda boş konuşmamamı falan söylüyorlardı, quantum fiziği ne işine yarayacak falan diyorlardı.
Şu an da doğru olarak kabul edilmeyen ama benim inandığım teorilerim var, evrenin mekansal olarak sınırsız olması gibi ve insanlara bunu ayrıntıları ile anlattığımda öyle bir şey yok diyorlar, ben de ampul icat edilene kadar o da yoktu ve eskiden dünyanın düz olduğunu sanıyorlardı diyorum.
Bunlar sadece üstün olmanın bana verdiği dezavantajların bazıları, daha fazla yazmadım çünkü yazmaya üşendim.
Ayrıca en çok inkar etmeye çalıştığım şeylerin bazıları da en zeki insan olmamam ve sadece bütün insanlardan daha üstün olmamın mümkün olması, tanrı ile rekabet edemem.
Sürekli söylediğim bir sözüm vardır: Tanrının bahşettikleri bazen aynı zamanda hem lütuf hem de lanettir.
Dostlarım ve potansiyel dostlarım sizleri hayat hikeyemden kısa bir parça ile sıkmama izin verdiğiniz için teşekkürler ve ben de bunu yaptığım için özür dilerim.
Sizden sahip olduğunuz üstünlüklerin dezavantajlarını maddeler halinde yazmak yerine örneklendirmenizi rica ediyorum.
Fikirlerinizi bekliyorum.
Ve bir şey daha, ego dedikleri şey saçmalıktır, ya kendini olduğundan daha iyi sanarsın ya da olduğundan daha kötü sanarsın. Ben ne olduğumun farkındayım.
Diğerlerinden daha iyi olmanın acısını çekenlerimiz hangilerimiz, üstün olmanın karanlık yüzünü hangilerimiz biliyor, kaç kişiyiz?
Tarihten bir örnek vermem gerekirse, Pisagor dünyanın yuvarlak olduğunu iddia ettiği için öldürüldü, diğerlerinden daha zeki olmanın gazabını yaşadı, onların göremediğini gördüğü için diğerlerinden daha az yaşadı.
2. bir örnek: Edison diğerlerinden farklı (daha iyi) olduğu için öğretmenleri onu anlamadı, aptal olduğunu ve okul okuyamayacağını söylediler. Farklı, daha iyi olmanın acısını çekti.
Şimdi tarihi unutalım ve kendimize bakalım:
Okul hayatım boyunca daha zeki olmanın acısını çektim, 6 yaşındayken, elime bir kere bile kitap almamışken söylediğim bir söz vardı, aynı durumda hep aynı şey olur, ve bu da Einstein'ın tanrı zar atmaz sözü ile aynı anlamı taşıyor. (15 yaşında bu teoriyi benimsemeyi bıraktım, quantum fiziği birçok durumda mecburi bir varoluş ama bu başka bir konu)
Şu an 16 yaşındayım ve bu süre içerisinde kendi mantığımla elde ettiğim teorilerin kayda değer bir miktarı başkaları tarafından keşfedilmiş olarak ve doğru olarak kabul ediliyor.
14 yaşıma kadar yakın arkadaşım olmadı, ve o yakın arkadaşım da benimle benzer amaçları taşıyordu, o da aynı şekilde dışlanıyordu.
Bazı teorilerimi aileme anlattığımda boş konuşmamamı falan söylüyorlardı, quantum fiziği ne işine yarayacak falan diyorlardı.
Şu an da doğru olarak kabul edilmeyen ama benim inandığım teorilerim var, evrenin mekansal olarak sınırsız olması gibi ve insanlara bunu ayrıntıları ile anlattığımda öyle bir şey yok diyorlar, ben de ampul icat edilene kadar o da yoktu ve eskiden dünyanın düz olduğunu sanıyorlardı diyorum.
Bunlar sadece üstün olmanın bana verdiği dezavantajların bazıları, daha fazla yazmadım çünkü yazmaya üşendim.
Ayrıca en çok inkar etmeye çalıştığım şeylerin bazıları da en zeki insan olmamam ve sadece bütün insanlardan daha üstün olmamın mümkün olması, tanrı ile rekabet edemem.
Sürekli söylediğim bir sözüm vardır: Tanrının bahşettikleri bazen aynı zamanda hem lütuf hem de lanettir.
Dostlarım ve potansiyel dostlarım sizleri hayat hikeyemden kısa bir parça ile sıkmama izin verdiğiniz için teşekkürler ve ben de bunu yaptığım için özür dilerim.
Sizden sahip olduğunuz üstünlüklerin dezavantajlarını maddeler halinde yazmak yerine örneklendirmenizi rica ediyorum.
Fikirlerinizi bekliyorum.
Ve bir şey daha, ego dedikleri şey saçmalıktır, ya kendini olduğundan daha iyi sanarsın ya da olduğundan daha kötü sanarsın. Ben ne olduğumun farkındayım.
