WolreaG
Hectopat
Daha fazla
- Sistem Özellikleri
- GT 730, 8 GB RAM, i5-4590
- Cinsiyet
- Erkek
Merhaba, benim kulağımda bir delik var iğne ucu kadar doğum lekesi deniyor buna. Sağ kulağımda ve sorun olmadı hiç ta ki o güne kadar. Kulağım şişiyor yani orayı elleyemiyorum, şurası.
Burası şişiyor saçım uzun olduğu için anlayamadım, saçımı kestirmeye gittim çünkü cidden acıyor neyse bir kestirdim bu işaretli yer şişmiş bildiğin artık kan bile akmış direk acile gittik meğerse iltihap kapmış neyse ilaçlar falan kullandım geçmedi aksine Ankara'da düğün var ona gitmemiz lazım salı günü gittik sabah 10'da indik 11'de hastaneye gittik 2-3 saat uğraştık ve hemen yatış verdiler. Profesörler geliyor asistanları ile bakıyorlar elliyorlar çok garipti.
Sonra 1 saat durduk televizyon izledikten sonra tekrar geldiler fakat bir iğne ile... Zaten acıyor ve onlar oraya iğne sokuyor, kan alıyor oraya ne oldu diye. O an en çok ağladığım an olabilir. O günden anladım zorlu geçeceğini, sağ koluma iğne taktılar serum veriyorlar başta sorun yoktu ama akşama doğru bana sinir geliyor neden aniden oldu böyle diye. Ve düğüne kaldı 7 gün. Çarşamba oldu sabah 5.30 oldu uyandırdı hemşire ve şu odaya git dedi gittik tüm hastalar ile ve benim o şiş yeri sıkıyorlar kan akıyor ağlıyorum falan, muayene oldum geldim zaten halim kalmamış tekrar uyudum, 8'de yine doktorlar geldi baktılar yine sıktılar ama ölüyorum. Günler geçiyor sıkılıyorum ve düğün zamanı geliyor. Hastanede yatalı 3 gün, 4 gün, 5 dedik ben öldürcem kat 7deyiz camdan sarkacağım serumlar can yakıyor artık ve cidden kötüyüm. Günde 10 serum ne ya? Bir de hepsi 500ML 750ML bitmiyor, neyse ama azaldı oradaki şey ve düğüne kaldı 2 gün, günlerden pazar... Pazartesi oldu ve artık heyecanla bekliyorum visit geziyor öğlen 1'de gelecek diyorlar, biz hemşireler ile konuşuyoruz nasıl olur gider miyim diye ve bir memleketli var onunla samimiyiz o geldi bana "sağ kolundaki damar artık doldu sol koluna açacağız damar yolu" dedi ve ben bittim, yarın düğün var gitmem lazım aylarca düşündük bu düğünü bensiz olmaz deyip bayıldım, hatırlamıyorum. Visit geldi ve kalktım gözüm ağrıyor bacaklarım kasılmaktan hissedemiyorum ve bana profesör dedi ki "belgelerini imzalayıp çıkabilirsin" ben adama ciddi misiniz dedim istemeden sesimi yükselttim ve evet dedi...
Hayatımda ilk kez mutluluktan ağladım ama önce visit gitsin diye bekledim, 2 ay geçti hala gözümün önünde tüm asistanlar. Anneme baktım kalktım ve yavaşça sol koluma takılan o damar yolundaki plastik iğneyi çıkardım bandı çıkardım ve işaret parmağımı yalayıp o bandın yapışkanını az çok giderip anneme sarıldım ve ağladım ama mutluluktan. Gerçekten çok farklıydı, düğün yarın, herkes çıkamazsın diyor, visit tahminden 5 saat sonra geliyor ve çıkabilirsin... Beni bekleyen gelin, damat, karşı taraf ve akrabalarım gerçekten beklercesine evdeler, eve bir gittik küçük kuzenim sarılıyor herkes sarılıyor geçmiş olsun diyor ve yarın düğün var. Konu bitti ama iyi bir haberim daha var. Gelinin kuzenleri çağırılıyor ve ardından "hastaneden dün çıkan kuzenini özellikle davet ediyoruz" dediler ve oynadık, çok muhteşemdi.
Burası şişiyor saçım uzun olduğu için anlayamadım, saçımı kestirmeye gittim çünkü cidden acıyor neyse bir kestirdim bu işaretli yer şişmiş bildiğin artık kan bile akmış direk acile gittik meğerse iltihap kapmış neyse ilaçlar falan kullandım geçmedi aksine Ankara'da düğün var ona gitmemiz lazım salı günü gittik sabah 10'da indik 11'de hastaneye gittik 2-3 saat uğraştık ve hemen yatış verdiler. Profesörler geliyor asistanları ile bakıyorlar elliyorlar çok garipti.
Sonra 1 saat durduk televizyon izledikten sonra tekrar geldiler fakat bir iğne ile... Zaten acıyor ve onlar oraya iğne sokuyor, kan alıyor oraya ne oldu diye. O an en çok ağladığım an olabilir. O günden anladım zorlu geçeceğini, sağ koluma iğne taktılar serum veriyorlar başta sorun yoktu ama akşama doğru bana sinir geliyor neden aniden oldu böyle diye. Ve düğüne kaldı 7 gün. Çarşamba oldu sabah 5.30 oldu uyandırdı hemşire ve şu odaya git dedi gittik tüm hastalar ile ve benim o şiş yeri sıkıyorlar kan akıyor ağlıyorum falan, muayene oldum geldim zaten halim kalmamış tekrar uyudum, 8'de yine doktorlar geldi baktılar yine sıktılar ama ölüyorum. Günler geçiyor sıkılıyorum ve düğün zamanı geliyor. Hastanede yatalı 3 gün, 4 gün, 5 dedik ben öldürcem kat 7deyiz camdan sarkacağım serumlar can yakıyor artık ve cidden kötüyüm. Günde 10 serum ne ya? Bir de hepsi 500ML 750ML bitmiyor, neyse ama azaldı oradaki şey ve düğüne kaldı 2 gün, günlerden pazar... Pazartesi oldu ve artık heyecanla bekliyorum visit geziyor öğlen 1'de gelecek diyorlar, biz hemşireler ile konuşuyoruz nasıl olur gider miyim diye ve bir memleketli var onunla samimiyiz o geldi bana "sağ kolundaki damar artık doldu sol koluna açacağız damar yolu" dedi ve ben bittim, yarın düğün var gitmem lazım aylarca düşündük bu düğünü bensiz olmaz deyip bayıldım, hatırlamıyorum. Visit geldi ve kalktım gözüm ağrıyor bacaklarım kasılmaktan hissedemiyorum ve bana profesör dedi ki "belgelerini imzalayıp çıkabilirsin" ben adama ciddi misiniz dedim istemeden sesimi yükselttim ve evet dedi...
Hayatımda ilk kez mutluluktan ağladım ama önce visit gitsin diye bekledim, 2 ay geçti hala gözümün önünde tüm asistanlar. Anneme baktım kalktım ve yavaşça sol koluma takılan o damar yolundaki plastik iğneyi çıkardım bandı çıkardım ve işaret parmağımı yalayıp o bandın yapışkanını az çok giderip anneme sarıldım ve ağladım ama mutluluktan. Gerçekten çok farklıydı, düğün yarın, herkes çıkamazsın diyor, visit tahminden 5 saat sonra geliyor ve çıkabilirsin... Beni bekleyen gelin, damat, karşı taraf ve akrabalarım gerçekten beklercesine evdeler, eve bir gittik küçük kuzenim sarılıyor herkes sarılıyor geçmiş olsun diyor ve yarın düğün var. Konu bitti ama iyi bir haberim daha var. Gelinin kuzenleri çağırılıyor ve ardından "hastaneden dün çıkan kuzenini özellikle davet ediyoruz" dediler ve oynadık, çok muhteşemdi.
Son düzenleyen: Moderatör:
