Hatırladıkça yerin dibine girdiğimiz anılar

Otelde lobideki asansöre binecektim. Asansörü bekliyodum ki kapı bir anda açıldı. İçerde elli yaşlarında göbekli alemci bir dayı önünde de kırk beşli tombul karısı. Kapı açılırken bu hatuna şaplak atıp “daş gibi şerefsizim diye gülüyodu.” Beni görünce hafif güler gibi oldular. Neyse asansöre bindik üçümüz çıkıyoz. Adam karısına turisttir bu anlamaz dedi. Demeye kalmadı “odaya bir gidek de ben sana yapacağı biliyom diye” inlemeye başladı. Ben dayanamadım haykırmaya başladım. Bunlar da önce utandılar sonra gülmeye başladılar. Benim kata gelince haykıra haykıra mekanı terkettim.
 
Ben memlekete(Ardahan) gitmiştim küçükken yaylaya gitmiştik dağa çıkmıştım kuzenle hayvanları otlatmak için ama ne göreyim köydeki çocuklar birbirlerine pen*slerini gösteriyorlardı benden de göstermemi istediler ben tabii göstermedim (ya da gösterdim mi?)
Olay ciddi bu arada şaka değil.
 
Merhaba. Bugün başlıktaki anılarıma bir yenisi eklendi. Sizinle paylaşmak istedim. Sizin de böyle anılarınız varsa okumak isterim😊 kardeşim bugün birinci sınıfa başladı. Onu okula götürüp bahçede bekledim alışsın diye. Ayakta durmaktan yorulmuştum, kardeşim de gayet iyi uyum sağlamıştı. Zil çalınca eve döneceğimi haber vermek için sınıfına gittim. Birden tüm çocuklar dışarı fırladı. Öğretmenleri dışarı çıkardı. Çok hızlı yürüdüklerinden bir türlü yetişemedim. Öğretmenleri, hadi çocuklaar falan deyip okulu turlarken ben de peşlerinden velilerin bakışları arasında birlerin kafilesinde katıldım. Velilerin kimi kıs kıs güldü, kimi ters ters baktı. Bizim ufaklıkta sürekli koşup bir oraya bir buraya gidiyordu. Çocuğa tüm okulu turlayıp oturduklarında anca ulaşabildim. Aynı zamanda okulda yorulunca oturayım derken arka üstü düştüm ve bir çocuğu arkadaşım zannedip deli gibi bağırdım. Bir daha o okula adımımı atmak istemiyorum ama bir hafta boyunca kardeşimi ben götürmek zorundayım☹
herkesin önünde yola işemişim ablam söyledi bana
 

Yeni konular

Geri
Yukarı