Eğer bir gün kendimi baba olabilecek psikolojik yeterlilikte hissedersem 4-5 yaşlarında bir kız çocuğu evlat edinmek istiyorum. Hem talihsizliklerle başladığı hayatında iyi şeyler yapması için kendimi adayabilirim hem de sürekli peşimde koşturan ve bana sonsuz bir güveni olan hafif ukala bir kız çocuğum olması yıllardır en büyük hayalim.
Daha kız arkadaşım beni evlenmeye ikna edecek de... Kendimi çocuk yetiştirmek gibi olabilecek en büyük sorumluluğu almaya hazır hissedeceğim de... Üstüne ben onu bir kız çocuğu evlat edinmeye ikna edeceğim de... Zor iş ama büyük hayalim ve büyük sözüm var, hazır hissettiğim anda yapacağım.
Bunun dışında huzurlu bir hayata zaten sahibim, gayet yüksek kazancım var, güzel ve genel olarak (2 istisnası oldu) aklı başında bir kız arkadaşım var, çok değer verdiğim 20-25 yıllık arkadaşlıklarım var. Kısacası hayatımda kendimi çocuk yetiştirmeye (ve evlenmeye) hazır hissetmem hariç kalan her şey çok fazlasıyla mevcut.