Hayat nasıl gidiyor?

Bilgisayarımı toplamadan önce tek ekran kartı eksikti taksitle alırım dedim 6 ay takside bağladım 2.hafta işten atıldım şuan ne yapcam bilmiyorum keşke dünyaya gelmeseydim diyorum bazen içimden.
Ekran kartını satıp borcunu kapatabilirsiniz ya da kalsın banka size kim bilir ne zaman icra davası açar. Zaten hapis vs yok diye biliyorum (bir bakının yine de) ileride işe girdiğinizde direkt kapatırsınız borcu. Zaten enflasyonla kuşa döner o borç gecikme faizi vs de eklense. Hatta takla attırın. Başka bankadan da kart alın, oradan taksitli nakit avans alın. Onu oraya bunu şuraya gibi ayarlayın. Borcunuzu ödemeyin demiyorum, erteleyebildiğiniz kadar erteleyin. Sahte fatura ile yapanlar var ama hiç önermiyorum onu. Bildiğiniz tefecilik bu, aman diyeyim. Gidip 3-5 senelik krediyle bile ödeyebilirsiniz. Hatta gidin bankayla görüşün işten çıkarıldım borcu yapılandırmak istiyorum diyin yardımcı olmaları olasılık dahilinde. Şunu da söyleyeyim borcunu düzenli ödeyenleri bankalar sevmez. Asıl sevdikleri müşteriler sizsiniz. Borcunuzu bir şekilde ödeyeceksenz ister geciktir ister asgarisini öde sürekli ödemenizden daha çok sevinirler. Niye faiz vs koyarak daha çok kazanırlar.

Arkadaş bu tarz borçlar için insan kendi hayatından vazgeçer mi ya yapmayın Allah aşkına. Çocuğum var bakamıyorum deseniz falan yine hak vermem anlarım da. Ekran kartı için keşke yaşamasaydım denilmesi çok anlamsız. Ha ekran kartı yatırım aracı değilse kötü borç evet. Ama taş çatlasın 50 bin vermişsinizdir. Asgari ücretle çalışsanız bile 1-2 senede kapanacak bir borç.
 
Son düzenleme:
Ekran kartını satıp borcunu kapatabilirsiniz ya da kalsın banka size kim bilir ne zaman icra davası açar. Zaten hapis vs yok diye biliyorum (bir bakının yine de) ileride işe girdiğinizde direkt kapatırsınız borcu. Zaten enflasyonla kuşa döner o borç gecikme faizi vs de eklense. Hatta takla attırın. Başka bankadan da kart alın, oradan taksitli nakit avans alın. Onu oraya bunu şuraya gibi ayarlayın. Borcunuzu ödemeyin demiyorum, erteleyebildiğiniz kadar erteleyin. Sahte fatura ile yapanlar var ama hiç önermiyorum onu. Bildiğiniz tefecilik bu, aman diyeyim. Gidip 3-5 senelik krediyle bile ödeyebilirsiniz. Hatta gidin bankayla görüşün işten çıkarıldım borcu yapılandırmak istiyorum diyin yardımcı olmaları olasılık dahilinde. Şunu da söyleyeyim borcunu düzenli ödeyenleri bankalar sevmez. Asıl sevdikleri müşteriler sizsiniz. Borcunuzu bir şekilde ödeyeceksenz ister geciktir ister asgarisini öde sürekli ödemenizden daha çok sevinirler. Niye faiz vs koyarak daha çok kazanırlar.

Arkadaş bu tarz borçlar için insan kendi hayatından vazgeçer mi ya yapmayın Allah aşkına. Çocuğum var bakamıyorum deseniz falan yine hak vermem anlarım da. Ekran kartı için keşke yaşamasaydım denilmesi çok anlamsız. Ha ekran kartı yatırım aracı değilse kötü borç evet. Ama taş çatlasın 50 bin vermişsinizdir. Asgari ücretle çalışsanız bile 1-2 senede kapanacak bir borç.
İlk önce şunu söyleyeyim daha 16 yaşındayım ve 3 4 ay yemedim içmedim bir şekilde senelerce süren isteğimi yerine getirebildim. Yeri geldi iş yerinde ana avrat küfür dayak yedim ama imkanım varken kendime "Yap, sadece hayaline odaklan" gibi cümleler kuruyordum içimden. Hep her şeyin iyi sonunu düşünerek gaza getirdim kendimi sabrettim. Almam gereken tek ekran kartıydı. Aldığım kartı nasıl olsa hala işteyim taksitler bittiği gibi başka bir iş arayışına girerim dedim. Babamın kartından ekran kartını krediye bağlayarak aldım. Babamın benim taksidin 1 kuruşu dahi ödemesine imkanı yok, ev sahibi bizi evden zorla çıkarttırdı ve etrafta hiç kiralık ev olmadığı için bir şekilde kendi evimize çıktık bu yüzden babamın oraya buraya bankaya şuraya bilmem kaç binlerce borcu var. Durumdan babamın haberi var ve benim şuan ne para kaynağım var ne de bir imkanım. Ekran kartı o kadar pahalı bir şey değil, aldığım kart 5700TL, 6 taksit 948TL. Ağustosa kadar vaktim var en azından, ama benim buraya kadar anlatmaya çalıştığım durum şu; O kadar sabret, ezil, terle kanla bu yaşta aldığım para ile senelerdir hayalini kurduğum sistemi topla. Gelde sen işten kovul o taksidi ödeme imkanı bulama ve başına gelecekleri hayal et. Anladınız mı şimdi niye keşke gelmeseydim dünyaya dediğimi? Kuzenlerime arkadaşlarıma babaları her istediğini alıyor ister bilgisayar olsun ister başka bir şey ama ben kesinlikle para dahi istemiyorum. Her şeyi kendim başararak elde ediyorum, ama bunun sonucunda da böyle bir sıkıntıya maruz kalmak o kadar kötü ki. En azından dünyanın sonu değil, ağustosa kadar iş bulabilirsem inşallah ödenir. Bu sebepten de kartı satmak istemiyorum, rahat şekilde oyunumu oynayım vaktimi öldüreyim önüme bakayım demek istiyorum.
 
İlk önce şunu söyleyeyim daha 16 yaşındayım ve 3 4 ay yemedim içmedim bir şekilde senelerce süren isteğimi yerine getirebildim. Yeri geldi iş yerinde ana avrat küfür dayak yedim ama imkanım varken kendime "Yap, sadece hayaline odaklan" gibi cümleler kuruyordum içimden. Hep her şeyin iyi sonunu düşünerek gaza getirdim kendimi sabrettim. Almam gereken tek ekran kartıydı. Aldığım kartı nasıl olsa hala işteyim taksitler bittiği gibi başka bir iş arayışına girerim dedim. Babamın kartından ekran kartını krediye bağlayarak aldım. Babamın benim taksidin 1 kuruşu dahi ödemesine imkanı yok, ev sahibi bizi evden zorla çıkarttırdı ve etrafta hiç kiralık ev olmadığı için bir şekilde kendi evimize çıktık bu yüzden babamın oraya buraya bankaya şuraya bilmem kaç binlerce borcu var. Durumdan babamın haberi var ve benim şuan ne para kaynağım var ne de bir imkanım. Ekran kartı o kadar pahalı bir şey değil, aldığım kart 5700TL, 6 taksit 948TL. Ağustosa kadar vaktim var en azından, ama benim buraya kadar anlatmaya çalıştığım durum şu; O kadar sabret, ezil, terle kanla bu yaşta aldığım para ile senelerdir hayalini kurduğum sistemi topla. Gelde sen işten kovul o taksidi ödeme imkanı bulama ve başına gelecekleri hayal et. Anladınız mı şimdi niye keşke gelmeseydim dünyaya dediğimi? Kuzenlerime arkadaşlarıma babaları her istediğini alıyor ister bilgisayar olsun ister başka bir şey ama ben kesinlikle para dahi istemiyorum. Her şeyi kendim başararak elde ediyorum, ama bunun sonucunda da böyle bir sıkıntıya maruz kalmak o kadar kötü ki. En azından dünyanın sonu değil, ağustosa kadar iş bulabilirsem inşallah ödenir. Bu sebepten de kartı satmak istemiyorum, rahat şekilde oyunumu oynayım vaktimi öldüreyim önüme bakayım demek istiyorum.
Hocam acı karşılaştırması yapmak değil de sizi anlayabildiğimi söylemek adına, benim de üç basamaklı borcum var, hala ciddi para kazanıyor durumuna gelemedim. İş kuracakken pandemi patladı, sonra enflasyon fırladı vs. Türk müşteriden iş almayıp yurt dışından almaya çalışıyorum. Ki o da o kadar kolay değil. Durumunuzu az çok anlayabildiğim için tavsiye vermek istedim sadece. Sizden farklı olarak intiharı dahi düşünüyordum ben bir dönem. Hala depresyonu tam anlamıyla yenebilmiş değilim vs vs. Öleceksem en azından sonuna kadar zorlayayım diyorum ben. Çok özetle demek istediğim hayatta her zaman çareler var hocam. Maaş durumları o yaşlarda nasıldır bilmiyorum ama borcunuz da 1 asgari ücret maaşı. Başınıza bir şey gelmeyecek. Siz bir risk almışsınız sadece. Sorumluluğunuzun farkındasınız da üstelik. Tebrikler hocam. Bu enflasyonist ortamda tl ile borçlanmaktan daha mantıklı iş yok aslında. Borç durumu ciddiye binse ne bileyim icra davası açılsa bile 6 ay falan sürer herhalde(hiç bilgim yok ama belki 1 günde sonuçlanıyordur) ki dediğim gibi banka yapılandırma şansı da verir büyük ihtimalle zaten o kadarına gelmeden. Ha sorumsuzluk yapmayın tabi ama yaşamdan vazgeçecek kadar da kendinizi yıpratmayın bence. Kartı 3 5 ay sonra bile tl bazında daha yüksek fiyata satabileceksiniz zaten. En en en kötü ihtimalde bunu yapar yine borcu kapatırsınız.

Başka hayatları da çok önemsemeyin. Yapacak bir şey yok. Koç olsanız Elon Musk'a özenecektiniz. Sonu yok. :D
 
Hocam acı karşılaştırması yapmak değil de sizi anlayabildiğimi söylemek adına, benim de üç basamaklı borcum var, hala ciddi para kazanıyor durumuna gelemedim. İş kuracakken pandemi patladı, sonra enflasyon fırladı vs. Türk müşteriden iş almayıp yurt dışından almaya çalışıyorum. Ki o da o kadar kolay değil. Durumunuzu az çok anlayabildiğim için tavsiye vermek istedim sadece. Sizden farklı olarak intiharı dahi düşünüyordum ben bir dönem. Hala depresyonu tam anlamıyla yenebilmiş değilim vs vs. Öleceksem en azından sonuna kadar zorlayayım diyorum ben. Çok özetle demek istediğim hayatta her zaman çareler var hocam. Maaş durumları o yaşlarda nasıldır bilmiyorum ama borcunuz da 1 asgari ücret maaşı. Başınıza bir şey gelmeyecek. Siz bir risk almışsınız sadece. Sorumluluğunuzun farkındasınız da üstelik. Tebrikler hocam. Bu enflasyonist ortamda tl ile borçlanmaktan daha mantıklı iş yok aslında. Borç durumu ciddiye binse ne bileyim icra davası açılsa bile 6 ay falan sürer herhalde(hiç bilgim yok ama belki 1 günde sonuçlanıyordur) ki dediğim gibi banka yapılandırma şansı da verir büyük ihtimalle zaten o kadarına gelmeden. Ha sorumsuzluk yapmayın tabi ama yaşamdan vazgeçecek kadar da kendinizi yıpratmayın bence. Kartı 3 5 ay sonra bile tl bazında daha yüksek fiyata satabileceksiniz zaten. En en en kötü ihtimalde bunu yapar yine borcu kapatırsınız.

Başka hayatları da çok önemsemeyin. Yapacak bir şey yok. Koç olsanız Elon Musk'a özenecektiniz. Sonu yok. :D
Doğru, zaten vaktim var, illa ödenir. Siz de zor zamandan geçmişsiniz herkesin imtihanı var benim de olduğu gibi.
 
Siyasiler paramızla üzerimizde tepiniyor, bizlerse onların altında eziliyoruz. Hani, kendi kararlarımız sonucuyla da değil bu ezilme.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı