Arkadaşlarınla yaşadığın problemler yeni yeni aramızda oluşmaya başladı.
Parti tutan insan değilim. Bir parti için insanları kırmak istemiyorum. Lakin herkes benim gibi düşünmüyor maalesef.
Yavaş yavaş gerçeklikten kopuyorum. Daha doğrusu dünya'dan soyutlanıyorum.
Forumlarda dolanıyorum. İnsanların dertlerine ve fikirlerine kafa yorup en azından bu kopmayı daha normal yaşamaya çalışıyorum.
Lise 3'e başlayacağım bu sene. Sinirlerim, zihnim hiç iyi değil.halbuki fırtına yaklaşıyor.
Kendimi yeniden yaşama bağlayacak bir kuvvet, bir neden arıyorum.
En önemlisi ne biliyor musun?
Duygu denen hissi içimde köreltip, istediğim zaman hiçbir nedeni olmadan yaşayabiliyorum.
İstediğim zaman ağlarım. İstediğim zaman gülerim. Kah kızar kah hüzünlenirim. Değişik bir şey.