Bu kişilere göre değişir. Benim çekirdek bir ailem yok, 3 aileye elden ele evlatlık olarak devredildim ve son ailede bile görüştüğüm kişi kalmadı. Beni sömürenler hep aileden, özellikle de biyolojik/üvey fark etmeden hep ebeveynlerim ve kuzenlerim oldu. Biyolojik kız kardeşlerim tarafından da çok defa sömürüldüm.
Yıllardır neye ihtiyacım olsa koşan çok yakın dostlarım var, hiçbir zaman karşılık beklemediler. Öyle ki onlarla büyüdüğüm için bende de karşılık bekleme gibi bir huy kalmadı. Birinin iyi gün arkadaşı mı yoksa dost mu olduğunu zor dönemlerinizde anlarsınız. O günlerde yanınızda karşılık beklemeden duran birini görmediğiniz sürece birine dost demezseniz, diğerlerinden bir beklentiniz olmazsa hayal kırıklığına uğramazsınız.