Hayatımı nasıl düzeltebilirim?

@staticc001 Hocam sizde depresyon olabilir bence. Bir doktora görünmenizde fayda var diye düşünüyorum.
Odaklanma sorunumdan dolayı gitmiştim doktora oda psikologa git demişti psikoloğa gitmekte istemiyorum duyduğuma göre her gelene anti depresan veriyorlarmış ben dinlenmek istiyorum sadece arkadaşlarıma anlatınca ellerine koz geçmiş oluyor kullanıyorlar böyle internette derdimi anlatınca yada yayıncıların falan anılarını dinleyip benim gibi veya benden daha kötü olaylar yaşamışsa daha iyi durumdayım diye kendimi avutuyorum iyi geliyor

Hocam affedersiniz ama bence insan sevmemekle alakanız yok bir hayat amacınız yok sizin öyle yaşıyorsunuz bir amaç belirleyin onun için çabalayın.
Galiba haklısınız hocamda amaç belirlemek istemiyorum çünkü yapamazsam başaramazsam boşa çabalamış olucam diye düşünüyorum en kötüsünü düşünmeyi hayat felsefesi belirlemişim malesef sorun aradıkça sorun çıkıyor kendimi olduğum gibi kabul görmek belki iyi gelir
 
Galiba haklısınız hocamda amaç belirlemek istemiyorum çünkü yapamazsam başaramazsam boşa çabalamış olacağım diye düşünüyorum en kötüsünü düşünmeyi hayat felsefesi belirlemişim maalesef sorun aradıkça sorun çıkıyor kendimi olduğum gibi kabul görmek belki iyi gelir.

O zaman mızmızlanma hakkında yok.
 
Aynı his bende de var. Doğru kadını bulmak istiyorum öyle rastgele birileriyle konuşarak vakit harcayarak oyalanmak istemiyorum.

Ve güvenmiyorum, bugün senle konuşan bir kadın varsa senin haricinde 10 kişiyle daha konuşabilir. Türkiye piyasası abaza dolu ve kızların elinin altında sınırsız alternatif var. Sen birine bağlanırken o 2 3 kişiyi aynı anda idare edebilir. Nasıl o arkadaşın Instagram'dan o kadar kızla konuşuyorsa, kızlara onun gibi binlercesi yazıyor. Sanal işi sakat, sanal işi güvensiz.
 
Aynı his bende de var. Doğru kadını bulmak istiyorum öyle rastgele birileriyle konuşarak vakit harcayarak oyalanmak istemiyorum.

Ve güvenmiyorum, bugün senle konuşan bir kadın varsa senin haricinde 10 kişiyle daha konuşabilir. Türkiye piyasası abaza dolu ve kızların elinin altında sınırsız alternatif var. Sen birine bağlanırken o 2 3 kişiyi aynı anda idare edebilir. Nasıl o arkadaşın Instagram'dan o kadar kızla konuşuyorsa, kızlara onun gibi binlercesi yazıyor. Sanal işi sakat, sanal işi güvensiz.
Sanal aşka giriyorsan zaten bağlanmamayı kafaya koyacaksın anlık eğlence gibi birşey doğru kişiyi bulmaksa inşallah ikimizde bir gün buluruz
 
Hocam yaşlarımız yakın zannediyorum ben de 19 yaşındayım ve sizi anladığımı düşünüyorum. Sizinle hemen aynı durumdayım. Eğer isterseniz iyi gelecekse konuşup birbirimize fikir verebiliriz.
 
Hocam yaşlarımız yakın zannediyorum ben de 19 yaşındayım ve sizi anladığımı düşünüyorum. Sizinle hemen aynı durumdayım. Eğer isterseniz iyi gelecekse konuşup birbirimize fikir verebiliriz.
Sen sorunun nede olduğunu düşünüyorsun kral kendinde

Bir psikolog'a veya düzgün derdinizi açabileceğiniz sağlam bir abiniz varsa manzaralı bir yerde birkaç saat çay içip dert açmanızı öneririm.
Abim yok malesef arkadaşlarımdada hiç güvenebileceğim biri yok bunları anlatsam benim üstüme gelmeye başlarlar
 
Son düzenleme:
Lise sondayım ve hiç sevgilim olmadı. Bu durum bugüne kadar eksiklik gibi gelmiyordu. Mahallede kimse tarafından saygı duyulmayan, Hiko Baba’ya benzeyen bir arkadaşım Instagram üzerinden konuştuğu kızları gösterdi. O an hayatım film şeridi gibi gözümün önünden geçti.


Ben günün okul dışındaki her saatini bilgisayar başında geçiren, ihtiyaç dışında dışarı çıkmayı gereksiz bulan bir insanım. Bugüne kadar ne bir arkadaşımla kafeye gitmişliğim, ne bir arkadaşımın evine gitmişliğim, ne de tek başıma otobüse binmişliğim oldu. Genel olarak insanlardan hoşlanmam. Instagram’ı sadece Reels kaydırmak için kullanırım. WhatsApp’tan kimseyle yazışmam, kimseyle telefonda konuşmam; dakikalarım öylece durur. Genel olarak insan sevmem. Bunun nedeni konuşamamak ya da çekingenlik değil. Aslında lafım kuvvetlidir, elim yüzüm düzgündür, ortama girdiğimde direkt dikkat çekerim. Okulda herkes tarafından tanınır ve sevilirim. Ama okulda bulunmam zorunlu olduğu için öyle; yoksa onu da yapmazdım.


Bugüne kadar neredeyse hiçbir tecrübem olmadı. Hiç kavga etmedim. Bana açılan kızlar oldu, ama onları üzmeden reddettim. Arkadaşlarım halı sahaya, dışarıya, yemeğe çağırdılar; reddettim. Asıl anlatmak istediğim şey şu: Bu hayatta hiçbir şey yaşamadım. Tecrübem olmadığı için şimdi alacağım kararlarda zorlanıyorum. Başkalarından destek almak zorunda kalıyorum. Yaşadığım en ufak olayı bile dostlarıma anlatıp onların dediğini yapıyorum. Bunu düzeltmek istiyorum.


Aslında yaşadıklarımın –ya da yaşamadıklarımın– felsefesi, babamın her zaman söylediği “Değecek şeyleri yap” sözünden geliyor. Boks bilmeme rağmen gelen teke tek tekliflerini bile “Değmez” deyip çevirdim. Kızlardan gelen açılma tekliflerini tamamen doğru kişiyi bulmak için geri çevirdim. Bunların nedeni, kavgamı sadece en önemli olaylarda etmek ve sevgiliyi de en doğru kişiyi bulana kadar beklemekti. Belki de olayların sonunun nasıl şekilleneceğini bilmediğim için hep kendimi geriye atıyordum. Sonuçta kavga etmediğimden yumruk yedikten sonra ne olacağını bilmiyordum; sevgilim olmadığından sevgililiğin nasıl bir şey olduğunu, devamının nereye gideceğini bilmiyordum.


Neyse… Günün sonunda olduğum yerde sayıyorum. Her şeye “Önemsiz” ya da “Çok önemli değil” diye diye, en doğru zamanı veya en doğru kişiyi bekleye bekleye hayatımı yaşayamıyorum. Bunu nasıl yeneceğimi de bilmiyorum. Gidip sabah akşam dolaşmam mı lazım, onu da bilmiyorum.
Sevgili konusunda birşey diyemiyeceğim çünki benimde durumum seninkiyle aynı ama çokta asosyal olma mesela arkadaşların biryere çağırıyorsa müsaitlik durumuna bağlı git, hiç olmazsa bile 2 haftada bir evden çık ve şehrinin güzel yerlerine git, gez, gör, örneğin kendine hobi edin çok asosyal olmak insan psikolojisini ciddi anlamda bozar, balık tutmak, doğa yürüyüşü veya kamp yapmak gibi sosyal aktivitesi olan hobi edinip, o hobide ilerlemeye bak.
 

Technopat Haberler

Geri
Yukarı