12. sınıfım. Sınava bir aydan az bir süre kaldı. Hâlâ istediğim netlerde değilim maalesef. Bana ilk bin öğrencisi diyen çok kişi vardı ancak ben kendimde o ışığı görmüyorum artık. Hayatın ciddileşmesi sanırım tam olarak bu, hayal dünyasından çıkıp gerçeklerle yüzleşmek. Gerçekten hayal dünyasında yaşıyormuşum diyorum. Daha sonra hayatımı etkileyen bir sürü şey yaşadım. Maalesef hepsi benim hatamdı. Kendimi hâlâ çocuk olarak görüyordum. Hata yapsam da affedilirim, biri gelir hatamı düzeltir sanıyordum. Düşündüğüm gibi asla olmadı. Geçmişe gitsem de şunu şunu düzeltsem, bunu böyle yapsam şu şöyle olmazdı diye binbir farklı şey düşündüğüm de oldu. Ancak maalesef bir şeyi kaybettikten sonra geri getirmek çok zormuş ve hayatta deneyimlediğim en kötü gerçeklerden biri buydu. Şimdi ise geçmişte eğlendiğim anları ve gelecekteki üniversite, iş hayatımı düşünüyorum. Gerçekten çok zor olacak.