Hiçbir zaman kendimi enerjik hissedemiyorum, ağzım başkalarına kapalı patlamaya yakın bomba gibi ama patlamıyor. Konuşmaya çaba göstermek bile istemiyorum. Bazen sadece yalnızlığa gömülüyorum, başkalarının bana nasıl bir imaj çizdiğini kafama takmasam da kendi imajımı düşünürken çoğu kusurumu kafaya takıyorum, belki de disiplinsizlikten kaynaklanıyordur tam emin değilim. Lafın kısası hayat cazibeliğini yitirmişçesine her gün bir sonraki günle aynı oluyor. Farklı uğraşlar mı aramalıyım kendime, etrafımda süregelen ve değişmeyen şeylere değişmesi için mi kafa yormalıyım? Sizin hayatınız nasıl umarım günleriniz dilediğiniz gibi akışı akışına güzel ilerliyordur. (biraz felsefeyi irdelemişim kusura bakılmasın).