Babamı kaybettikten sonra oldu. Babamı kaybetmeden önce hangi yaş da olursam olayım çocuktum. Babamı kaybettikten sonra artık çocuk olmadığımı anladım. Benim için üzücü bir dönüm noktasıydı.
Yakın zamanda radikal bir karar alarak son zamanlarda beni tatmin edemeyen ve geren işimden istifa ettim. Pandeminin etkisiyle işçiye verilen değerin düşmesi ve halihazırda da verilen emeğin karşılığının yerlerde kalması beni bunu yapmaya itti. Uçaklardan ayrı kalacağım bir süre
Perşembe günü havacılık üzerine çalışan Türkiye'nin en iyi savunma şirketlerinin birinde mühendislik için mülakatım vardı, yoğun ve zor bir mülakattan geçtikten (bana soracak olursanız güzel geçti) sonra son kararı bekliyorum.
Yakın çevrem bu krizde yaptığımı aptallık olarak gördü ancak 15 yaşından beri hayatını kendi yönlendiren birinin 30'a merdiven dayamışken başkalarının fikirleriyle iş yapmayacağını siz de tahmin edebiliyorsunuzdur
Dönüm noktası çok, en güncel olanını anlatayım dedim.
Kanada'yı deneyeceğim. Olmazsa seneye bir daha denerim. Yine olmazsa işte tecrübe kazandıktan sonra mühendis olarak gitmeyi denerim. Kısaca gidene kadar denerim, deneyeceğim Bu ülkede, bu coğrafyada hayat yok.