Hayatta hiç şansın olmaması

depresiff3959 dedi:

Arkadaşlar hiç şansım yok, ne bir kız arkadaşım oldu ne de hoşlaştığım ne de adamakıllı bir arkadaş. İlkokula gittik zorbalıklar, hocalardan dayak durduk yere, liseye girdik yine zorbalıklar devam etti hem de çok daha beterleri dışlanmalar, alay edilmeler, vurmalar vs. ünüversiteye başladık şehir desen köy aç karnımı zor doyuyorum, aynı yemekler yiyorum canım çok sıkılıyor yapabilecek hiçbir şey yok. Pansiyonda arkadaş yok benimle muhatap olmuyorlar, dershaneye gittim orada da yalnızlık duygusu ağır bastı orada da kimse benimle muhatap olmadı. Arkadaşım olmadı, neden şansım olmuyor arkadaşlar? Aile desen onlarda zorba derdimi anlamıyorlar her işimi karışıyorlar bir şey yapmama karşılar ot gibi yaşamamı mı istiyorlar? Aşırı bunalıyorum.

Genişletmek için tıkla...

790529 dedi:

Herkesin hayatını anlatmışın ülke de böyle olmayan mı var daha yolun başındasınız değişir.

Genişletmek için tıkla...

depresiff3959 dedi:

Hocam nerede ya herkes alıyor manitasını arkadaşını gülüp eğleniyorlar hiç çevremde bir tane bile depresyonda olan birini görmedim hayat millete güzel.

Genişletmek için tıkla...

soulsteal59 dedi:

Hocam bazen ilk adımı sizin atmanız gerekir. Eğer sen çabalamazsan hiçbir şey değişmez. Her zaman ilk adımı karşıdan beklememek gerekir. Yaşadığın yeri bilmiyorum ancak gidip bir kütüphaneye orada insanlar le tanışabilirsin. Ya da bir bara falan gidebilirsin.

Genişletmek için tıkla...

depresiff3959 dedi:

Arkadaşlar hiç şansım yok, ne bir kız arkadaşım oldu ne de hoşlaştığım ne de adamakıllı bir arkadaş. İlkokula gittik zorbalıklar, hocalardan dayak durduk yere, liseye girdik yine zorbalıklar devam etti hem de çok daha beterleri dışlanmalar, alay edilmeler, vurmalar vs. ünüversiteye başladık şehir desen köy aç karnımı zor doyuyorum, aynı yemekler yiyorum canım çok sıkılıyor yapabilecek hiçbir şey yok. Pansiyonda arkadaş yok benimle muhatap olmuyorlar, dershaneye gittim orada da yalnızlık duygusu ağır bastı orada da kimse benimle muhatap olmadı. Arkadaşım olmadı, neden şansım olmuyor arkadaşlar? Aile desen onlarda zorba derdimi anlamıyorlar her işimi karışıyorlar bir şey yapmama karşılar ot gibi yaşamamı mı istiyorlar? Aşırı bunalıyorum.

Genişletmek için tıkla...

depresiff3959 dedi:

Arkadaşlar hiç şansım yok, ne bir kız arkadaşım oldu ne de hoşlaştığım ne de adamakıllı bir arkadaş. İlkokula gittik zorbalıklar, hocalardan dayak durduk yere, liseye girdik yine zorbalıklar devam etti hem de çok daha beterleri dışlanmalar, alay edilmeler, vurmalar vs. ünüversiteye başladık şehir desen köy aç karnımı zor doyuyorum, aynı yemekler yiyorum canım çok sıkılıyor yapabilecek hiçbir şey yok. Pansiyonda arkadaş yok benimle muhatap olmuyorlar, dershaneye gittim orada da yalnızlık duygusu ağır bastı orada da kimse benimle muhatap olmadı. Arkadaşım olmadı, neden şansım olmuyor arkadaşlar? Aile desen onlarda zorba derdimi anlamıyorlar her işimi karışıyorlar bir şey yapmama karşılar ot gibi yaşamamı mı istiyorlar? Aşırı bunalıyorum.

Genişletmek için tıkla...