Hayatta hiç şansın olmaması

depresiff3959

depresiff3959

Femtopat
Katılım
4 Aralık 2024
Mesajlar
13
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Arkadaşlar hiç şansım yok, ne bir kız arkadaşım oldu ne de hoşlaştığım ne de adamakıllı bir arkadaş. İlkokula gittik zorbalıklar, hocalardan dayak durduk yere, liseye girdik yine zorbalıklar devam etti hem de çok daha beterleri dışlanmalar, alay edilmeler, vurmalar vs. ünüversiteye başladık şehir desen köy aç karnımı zor doyuyorum, aynı yemekler yiyorum canım çok sıkılıyor yapabilecek hiçbir şey yok. Pansiyonda arkadaş yok benimle muhatap olmuyorlar, dershaneye gittim orada da yalnızlık duygusu ağır bastı orada da kimse benimle muhatap olmadı. Arkadaşım olmadı, neden şansım olmuyor arkadaşlar? Aile desen onlarda zorba derdimi anlamıyorlar her işimi karışıyorlar bir şey yapmama karşılar ot gibi yaşamamı mı istiyorlar? Aşırı bunalıyorum.
 
depresiff3959 dedi:
Arkadaşlar hiç şansım yok, ne bir kız arkadaşım oldu ne de hoşlaştığım ne de adamakıllı bir arkadaş. İlkokula gittik zorbalıklar, hocalardan dayak durduk yere, liseye girdik yine zorbalıklar devam etti hem de çok daha beterleri dışlanmalar, alay edilmeler, vurmalar vs. ünüversiteye başladık şehir desen köy aç karnımı zor doyuyorum, aynı yemekler yiyorum canım çok sıkılıyor yapabilecek hiçbir şey yok. Pansiyonda arkadaş yok benimle muhatap olmuyorlar, dershaneye gittim orada da yalnızlık duygusu ağır bastı orada da kimse benimle muhatap olmadı. Arkadaşım olmadı, neden şansım olmuyor arkadaşlar? Aile desen onlarda zorba derdimi anlamıyorlar her işimi karışıyorlar bir şey yapmama karşılar ot gibi yaşamamı mı istiyorlar? Aşırı bunalıyorum.
Genişletmek için tıkla...

Herkesin hayatını anlatmışın ülke de böyle olmayan mı var daha yolun başındasınız değişir.
 
depresiff3959 dedi:
Hocam nerede ya herkes alıyor manitasını arkadaşını gülüp eğleniyorlar hiç çevremde bir tane bile depresyonda olan birini görmedim hayat millete güzel.
Genişletmek için tıkla...

Hocam nereden biliyorsunuz böyle olduğunu, belki onlar sizi çok elit veya sevgiliniz var sandıkları için veya rahatsız etmemek takılmıyorlardır tek perdeden bakmayın bu durumlara.
 
Hocam bazen ilk adımı sizin atmanız gerekir. Eğer sen çabalamazsan hiçbir şey değişmez. Her zaman ilk adımı karşıdan beklememek gerekir. Yaşadığın yeri bilmiyorum ancak gidip bir kütüphaneye orada insanlar le tanışabilirsin. Ya da bir bara falan gidebilirsin.
 
Ben neler gördüm aşırı güzel olup sevgilisi olmayan kızlar veya aşırı yakışıklı olup tek takılan erkekler çoktur böyle sanarlar.
 
soulsteal59 dedi:
Hocam bazen ilk adımı sizin atmanız gerekir. Eğer sen çabalamazsan hiçbir şey değişmez. Her zaman ilk adımı karşıdan beklememek gerekir. Yaşadığın yeri bilmiyorum ancak gidip bir kütüphaneye orada insanlar le tanışabilirsin. Ya da bir bara falan gidebilirsin.
Genişletmek için tıkla...

Katılıyorum ilk adımı attıktan sonra çok şey değişiyor.
 
depresiff3959 dedi:
Arkadaşlar hiç şansım yok, ne bir kız arkadaşım oldu ne de hoşlaştığım ne de adamakıllı bir arkadaş. İlkokula gittik zorbalıklar, hocalardan dayak durduk yere, liseye girdik yine zorbalıklar devam etti hem de çok daha beterleri dışlanmalar, alay edilmeler, vurmalar vs. ünüversiteye başladık şehir desen köy aç karnımı zor doyuyorum, aynı yemekler yiyorum canım çok sıkılıyor yapabilecek hiçbir şey yok. Pansiyonda arkadaş yok benimle muhatap olmuyorlar, dershaneye gittim orada da yalnızlık duygusu ağır bastı orada da kimse benimle muhatap olmadı. Arkadaşım olmadı, neden şansım olmuyor arkadaşlar? Aile desen onlarda zorba derdimi anlamıyorlar her işimi karışıyorlar bir şey yapmama karşılar ot gibi yaşamamı mı istiyorlar? Aşırı bunalıyorum.
Genişletmek için tıkla...
Nasıl düşünürsen öyle olursun. Umutsuz olursan umutsuz duruma düşersin kendine inancın bu yolda sana yardım edecektir. Arkadaşınmı yok random bir yere git yalnız olan birinin yanına git sohbet başlat. Emin ol ki yalnız başına oturan bir kişi arkadaşa hayır demez.
 
depresiff3959 dedi:
Arkadaşlar hiç şansım yok, ne bir kız arkadaşım oldu ne de hoşlaştığım ne de adamakıllı bir arkadaş. İlkokula gittik zorbalıklar, hocalardan dayak durduk yere, liseye girdik yine zorbalıklar devam etti hem de çok daha beterleri dışlanmalar, alay edilmeler, vurmalar vs. ünüversiteye başladık şehir desen köy aç karnımı zor doyuyorum, aynı yemekler yiyorum canım çok sıkılıyor yapabilecek hiçbir şey yok. Pansiyonda arkadaş yok benimle muhatap olmuyorlar, dershaneye gittim orada da yalnızlık duygusu ağır bastı orada da kimse benimle muhatap olmadı. Arkadaşım olmadı, neden şansım olmuyor arkadaşlar? Aile desen onlarda zorba derdimi anlamıyorlar her işimi karışıyorlar bir şey yapmama karşılar ot gibi yaşamamı mı istiyorlar? Aşırı bunalıyorum.
Genişletmek için tıkla...
Ünüversite değil hocam üniversite.
 

Benzer konular

R
Hayatta hiçbir hedefinin olmaması
2
Mesaj
18
Görüntüleme
2.554
Erenla
E
Fonksiyonlar
Hiç akraba olmaması
2
Mesaj
16
Görüntüleme
1.772
Vito S
Vito S
Furkann7
Hiç arkadaşın olmaması
3 4 5
Mesaj
44
Görüntüleme
6.217
449549
4
Yasin252
Hiç sevgilimin olmaması
2 3 4
Mesaj
37
Görüntüleme
4.972
feuer
feuer
seffabullut
Hayatta hiç sevgilinin olmaması
Mesaj
8
Görüntüleme
1.372
SeanStrickland
SeanStrickland

Technopat Haberler

Yeni konular

Yeni mesajlar

Geri
Yukarı