15 yaşındayken benim de aynıydı durumum. Sorun şu ki harbiden aşık oluyordum. Saplantılı derecede düşünesim geliyordu. Bir gün bir kızı düşünüyordum diğer gün başkasını. Hiçbiri aklımdan çıkmıyordu. 4 kıza birden tutulmuştum bir ara. Diğerlerine ya da arkadaşlarıma söylediğimde "aşk değildir o" laflarını duymaktan bıkmıştım. Ne mi oldu? 21 yaşındayım ve hala her gördüğüm güzel kıza aşık oluyorum. Sadece saplantı olayı kalktı biraz o kadar.
Sorunun kaynağını bir aralar düşündüm fakat bulamadım. Şu an nedir diye düşünsem: Gösteriş meraklısı biri olduğum ve sevgilimin de çok güzel bir kız olması isteği beni bu duruma sokuyor olabilir. Ayrıca bunların hepsi dış güzellik oluyor. Gerçekten çok iyi anlaştığın biriyle sevgili olduğunda bu saçma büyü bozuluyor. Başkasına aşık olmayı bırak bakmaya bile tenezzül etmiyorsun bir zaman sonra.
Ona aşık olmak denmiyor ama korkacak bir şey yok. O yaşlarda hangimiz öyle değildik ki? Zamanla hormonların düzene girince geçer.
Bu sitenin çalışmasını sağlamak için gerekli çerezleri ve deneyiminizi iyileştirmek için isteğe bağlı çerezleri kullanıyoruz.