Her şey kötüleşiyor

23 yaşındayım ve çok sosyal bir insan değilim. Derslerle de aram iyi olmadı. Ön lisans mezunu olarak 2022 de KPSS'ye girdim ve 69 puan aldım. Bu sınava bile 2 hafta zor çalışabildim. Son çare polislik alımlarına başvurdum ve o kadar uğraştan sonra sözlü mülakatta elendim. Şu an yapacak bir işim yok ve bu zamana kadar girdiğim tüm meslekler aşırı yorucuydu, en uzun 2 ay çalışabildim. Her geçen sene benim için çok zorlayıcı bir sınava dönüşmeye başladı. Yaşam enerjim gitgide yok oluyor. İnsan bir yerden sonra aile yanında duramaz oluyor. Psikolojim iyi değil ve ailem de bunu biliyor. Yakında askere gitmeyi düşünüyorum. Çok çaresizim, hiç hevesim kalmadı. Geleceğimin böyle olacağını tahmin etmezdim. Keşke böyle olmasaydı.

Aile evi belli bir yaştan sonra dert evi oluyor, üniversiteyi 23-24 yaşımda bu yaz bitirdim. Yaz boyu bizimkiler aklına ne geldiyse söylediler. İş bak, KPSS'ye bak, boş ver okuluna bak, sağlına dikkat et, onu yap bunu yap vs. sadece bende değil kız arkadaşımda da durumlar aynıymış o da delirmeye başlamış ailesine yaptığım yemeğe bile laf eder oldular diyor. En azından ailemin gelir durumu iyide bu sene ful KPSS'ye ağırlık verebileceğim(daha doğrusu vermek zorundayım en azından dillerinden düşebilmek için) olmazsa kendi mesleğimi yaparım mütercim tercümanlık veya dille alakalı herhangi bir iş. Ek bir üniversite daha okumayı düşünüyorum açıktan. Bu durumlara alışın hocam yapacak bir şey yok, muz cumhuriyeti herkes gergin. Durumlar hep böyleydi bundan sonra da hep böyle olacak bu ülkede artık ne birinden ne de bir şeyden umut etmeye gerek yok. Yapacaksakta kendimize yapmayacaksakta.

Eğer avukatlıktan noterliğe geçen varsa tanıdık stajyer olarak girebilirsin başarılı olursan boşta katip varsa noterler havada kapar imza yetkili olursan tabii.
Stajyerken ücret verilir mi bilmiyorum ama noter katipi olursan asgari ücret bayram ve resmi tatiller var cumartesi nöbetçi değilsen çalışmıyorsun.