Lisedeyiz. Teneffüs sonlarıydı hatırladığım kadarıyla. Hoşlandığım bir kız vardı, koridorun başında birkaç arkadaşıyla birlikte bir hocayla sohbet ediyordu. Ben de sınıfımın kapısının başında çaktırmadan onları kesiyorum. Daha sonra bunlar konuşmayı bitirdi, bana doğru yaklaşırken sınıfa kaçmak yerine koridorun zıttına doğru koşar adımlarla ilerledim. Bir yandan yürüyorum, bir yandan arkama bakıyorum derken bam, dışa doğru açılan sınıf kapısıyla yüzümün buluşması bir oldu.
Çıkan ses, bize doğru bakan kızlar, acıyla kıvranan ama belli etmemeye çalışan ben, kapıyı açan eşek oğlu eşek, her şey fiyaskoydu. Rezil olmuştum ve eminim ki gülmüşlerdi. Lanet olsun.
Dışa açılan kapılar, size de boş değilim. Allah belanızı vermesin.