Hiç tanımadığım, yolda gördüğüm bir kıza çiçek verdim

Yer İzmir istinyepark AVM. Arkadaşımla beraber burada buluştuk ve tüm gün gezdik. Hava kararınca benim AVM'ye girip kulaklık almam gerekiyordu ben içeri girdim ama arkadaşım dışarıda beni bekledi ben tek başıma gidip aldım. AVM'den çıktığımda arayıp nerede olduğunu sordum o da yerini ve bana bir sürprizi olduğunu söyledi. Yanına gittiğimde de bir demet çiçek çıkarıp bana gösterdi. İzmir'de yaşayan bilir istinyepark AVM'nin giriş tarafı bahçesinde otluk ağaçlık otobüs terminaline giden bir yol vardır. O yolda uzun otların arasında bulduğunu söyledi ve bir süre birbirimize bakıp çiçekle ne yapacağımızı düşündük. Tam geri bırakacaktık ki arkadaşım "birine verelim" dedi. Kime vereceğimizi düşünürken yanımızdan geçen hayat enerjisi bitmiş otuzlu yaşlarında bir ablamıza verecekken hızlıca uzaklaşıp gitti. Yanımdan geçen erkeklere bakınca hepsi İzmir kekosu saçlarının yanları sıfır ergenekonlar olunca değil çiçek hediye etmek yanlarından geçmek bile istemiyordum. Sonra otobüs terminaline giriş merdivenlerinin yanında bir taşın üstünde tek başına üzgün üzgün oturan yaşıtımız (liseliyiz) bir kız olduğunu gördük. Çiçeği kıza vermesi için arkadaşıma verdim ve otlu yoldan otobüs terminali girişine yani kızın yanına doğru yavaş yavaş yürümeye başladık. Yolun yarısında arkadaşım asosyal biri olduğunu söyleyip çiçeği bana verdi ve ben de verip vermemek konusunda düşündüm çünkü güzel bir şey yaptığımızı sanarken olay tamamen ters tepebilirdi. Uzun süre düşündükten sonra utana sıkıla elimde çiçekle merhaba diyerek yanına gittim. Merhaba dedikten sonra elimdeki çiçeklere bakınca gözleri öyle bir şaşkınlıka açıldı ki içimde bir korku hissi uyandırdı. O da şaşkın şaşkın merhaba dedikten sonra lafları sıralamaya başladım "bu çiçeği otların arasında bulduk, sabahtan beri verecek biri arıyoruz biz de seni gördük uzaktan tek başına üzgün üzgün duruyordun, yanlış anlama hediye olarak kabul edersen" deyip çiçeği uzattım o da sesli bir şekilde güldü ve teşekkür ederek aldı. Amacım bu şekilde yürüyerek tanışmak birisini düşürmek olmadığı ve kesinlikle rahatsız etmek istemediğim için başka hiçbir şey demeden ve istemeden görüşürüz deyip uzaklaştım. Giderken de göz ucuyla baktım ya fotoğrafını çekiyordu ya da çiçekleri inceliyordu gözlerim bozuk olduğu için tam seçemedim. Şimdi bu kızla hayatım boyunca bir daha asla karşılaşmayacağım. Sizce hayatı boyunca imkansız 'crush'ı mı olmuşumdur yoksa ben gittikten sonra çiçeği çöpe mi atmıştır?